From Wikipedia, the free encyclopedia
ٱلْحَمْدُ لِلَّٰه عبارتی عربی به معنای «سپاس ویژهٔ خداست» میباشد.[1] این عبارت به تَحْمِید ' ستایش '[2] یا حَمْدَلَة نیز معروف است.[3] نوع طولانیتر این عبارت ٱلْحَمْدُ لله رَبِّ ٱلْعَالَمِینَ، به معنی «همهٔ ستایشها از آنِ خدا، پروردگار جهانهاست» میباشد (برگرفته از آیهٔ دوم سورهٔ فاتحه).
بهکارگیری آن میان مسلمانان و همچنین عربزبانان مسیحی و یهودی مرسوم است هرچند غالباً مسلمانان به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون قرآن و احادیث محمّد پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمیرسد و نامبارک است.[4]از همین رو، کتابها و نامهها و خطبهها و خطابهها را با الحمدلله آغاز میکردهاند.[5] این امر به حدّی رواج داشت که خطبه معروف ابن زیاد را در بصره به سبب نداشتن الحمدلله در آغاز، «خطبة بَتراء» (به معنای خطبه ناقص) خواندهاند.[6]
این عبارت سه بخش دارد:
یشتر نحویان و مفسران، کلمه «الحمد» را در جمله «الحمدللّه» مبتدا، و «ال» را در الحمد به (ال جنس) میدانند. بر این اساس، این عبارت اینگونه معنا میشود: هر ستایشی از آنِ خداست.[7]
اولین عبارت اولین سوره قرآن الحمد لله است که خدا در این سوره ادب عبودیت را میآموزد، و تعلیم میدهد که بنده او لایق آن نبود که او را حمد گوید، و فعلاً که میگوید، به تعلیم و اجازه خود او است، او دستور داده که بندهاش بگوید.[8]
این عبارت شبیه واژهٔ عبری هلهلویا است. (سپاس خدا را) הַלְלוּיָהּ.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
