آنارشی، دولت و اتوپیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
آنارشی، دولت و اتوپیا (به انگلیسی: Anarchy, State, and Utopia)، کتابی است که فیلسوف سیاسی آمریکایی رابرت نوزیک در سال ۱۹۷۴ منتشر کردهاست. این کتاب در سال 1975 جایزه ملیک تاب ایالات متحده را در رده فلسفه و دین دریافت کرد.[1] این اثر به ۱۱ زبان ترجمه شدهاست، و بهعنوان یکی از «۱۰۰ کتاب تأثیرگذار پس از جنگ» (۱۹۴۵-۱۹۹۵) توسط ضمیمه ادبی تایمز بریتانیا انتخاب شد.[2]
جلد چاپ اول | |
نویسنده(ها) | رابرت نوزیک |
---|---|
کشور | ایالات متحده آمریکا |
زبان | انگلیسی |
موضوع(ها) | عدالت توزیعی |
ناشر | بیسیک بوکس |
تاریخ نشر | ۱۹۷۴ |
گونه رسانه | چاپ (گالینگور و شومیز) |
شمار صفحات | 334 |
شابک | شابک ۹۷۸-۰-۴۶۵-۰۹۷۲۰-۳ |
320.1/01 | |
کتابخانه کنگره | JC571 .N68 |
در مخالفت با نظریه عدالت (۱۹۷۱) جان رالز، و در مناظره با مایکل والزر،[3] نوزیک به نفع یک دولت حداقلی، «محدود به کارکردهای محدود حفاظت در برابر زور، دزدی، تقلب، و اجرای قانون، قراردادها و غیره استدلال میکند.» نوزیک استدلال میکند که وقتی دولتی مسئولیتهای بیشتری از اینها را بر عهده بگیرد، حقوق زیر پا گذاشته میشود. برای حمایت از ایده دولت حداقلی، نوزیک استدلالی را ارائه میکند که نشان میدهد چگونه دولت حداقلی بهطور طبیعی از وضع طبیعی لاکی ناشی میشود و چگونه هرگونه گسترش قدرت دولتی از این آستانه حداقلی غیرقابل توجیه است.