Salobreña
From Wikipedia, the free encyclopedia
Salobreña Granadako probintziako (Espainia) udalerria da, kostaldean kokaturik dagoena. 2021ean 12.472 biztanle zituen. Salobreña udalerriaren barnean hainbat populazio-gune kokatzen dira; Salobreña bera (harkaitz baten maldan), Lobres, Playa Salobreña, Caleta-La Guardia, Monte Almendros, Alfamar, Costa Aguilera, El Pargo eta Calamedina. Guadalfeo ibaia itsasoratzen da Salobreñan.
| Salobreña | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Espainiako udalerria | |||||||||||
.jpg) | |||||||||||
| |||||||||||
| Administrazioa | |||||||||||
| Estatu burujabe |  Espainia | ||||||||||
| Autonomia |  Andaluzia | ||||||||||
| Probintzia | Granadako probintzia | ||||||||||
| Izen ofiziala | Salobreña | ||||||||||
| Posta kodea | 18680 | ||||||||||
| INEk ezarritako kodea | 18173 | ||||||||||
| Herriburua | Salobreña | ||||||||||
| Geografia | |||||||||||
| Koordenatuak | 36°44′48″N 3°35′13″W | ||||||||||
 | |||||||||||
 | |||||||||||
| Azalera | 34,91 km² | ||||||||||
| Altuera | 95 m | ||||||||||
| Mugakideak | Almuñécar, Ítrabo, Molvízar, Los Guájares, Vélez de Benaudalla eta Motril | ||||||||||
| Demografia | |||||||||||
| Biztanleria | 12.562 (2023) 85 (2022) | ||||||||||
| |||||||||||
| Dentsitatea | 360 bizt/km² | ||||||||||
| Informazio gehigarria | |||||||||||
| Ordu eremua | UTC+01:00 | ||||||||||
| Hiri senidetuak | Tolfa eta Péronne | ||||||||||
| Matrikula | GR | ||||||||||
| ayto-salobrena.es | |||||||||||
.svg)
.svg)
Neolito garaitik populatua izan da eta nazarien garaiko gaztelu handi bat du. Turismoaz gain nekazaritzak ere garrantzia handia du Salobreñako ekonomian. Antzina azukre-kanaberaren industria indartsua izan bazuen ere, gaur egun fruita arbola tropikalak ekoizten dira, hala nola, txirimoia, mango, ahuakate eta mizpira...[1]
Ezagutzen den izenik zaharrena Selambina da[2], hegoaldeko hizkuntza indoeuroparren arabera "ibaiaren inguruan" esan nahi du. Erromatarren garaian Betika probintziari zegokion eta Segalvina izena zuen. Musulmanek Shalubānya izena erabili zuten, arabiar-andaluziako hizkeran Shalubīnya esaten zena, eta gaur egungo deitura haren aldaera da, Salobreña.
Granadako probintziako kostaldean kokaturik dago, Motril ekialdean eta Almuñécar mendebaldean dituela. Alde zaharra 81 metrotako altuera hartzen duen harkaitz batenan hedatzen da. Haren parean, kostaldean, beste harkaitz txikiago bat dago, El Peñón deitzen diotena. Alde zaharreko muinoaren inguruan lautada bat zabaltzen da eta lautada hori itxiz Mendikate Penibetikoari dagozkion mendi garaiak daude, 561 metrotako altuera hartzen dutenak.
Lautada hori Guadalfeo ibaiak zeharkatzen du, eta Salobreñan itsasoratzen da, Motril oso gertu badu ere. Antzina, Salobreñako alde zaharra dagoen harkaitza penintsula bat zen istmo estu batek kostaldearekin lotzen zuena, baina Guadalfeo ibaiak ekarritako sedimentuek harkaitza erabat inguratu eta lautada zabala eratu zuten[3].
Klima oso egokia da nekazaritzarako. Tenperatura epela da, uda eta neguaren artean diferentzia handia izan gabe. Urteko batazbestekoa 17ºC da, neguan 12ºC eta udan 24ºC-ko batazbestekoak dituena. Hezetasuna 500 mm/urtekoa da. Horri esker landare tropikalak ekoizteko ingurune egokia da. Kostaldeko eremu honi Granadako Kosta Tropikala esaten zaio.
Aurreneko populazioak
Indusketek erakutsi dute Neolitoan dagoeneko populaturik zegoela Salobreña ingurua. Artzai seminomadak ziren eta harkaitzeko Cueva del Capitán leizean aztarnak utzi zituzten[3]. Garai hartan badia zabal bat zen eta harkaitz handi batek penintsula eratzen zuen eta haren aurrean zegoen txikia uhartea zen[3]. Guadalfeo ibaiak ekarritako sedimentuek harkaitza inguratu eta oso emankorra izango zen lautada bat osatu zuten Kobre eta Brontze Aroetan zehar. K.a. III. milurtean hasi ziren sortzen lehen asentamendu iraunkorrak. Nekazaritzan eta abeltzaintzan oinarrituriko ekonomia zeukaten.
Feniziarrak
Feniziarrak K.a. VIII. mendean kostalde honetara iritsi ziren eta asentamendu ugari fundatu zituzten, tartean Sel edo Selambina izena zuena[2]. Arrantzan oinarritzen zen herrixka bat baino ez zen[3]. K.a. IV mendean Gadir (Cádiz) hiriburuaren menpeko lurrak bihurtu ziren. K.a. II. mendean santutegi puniko bat eraiki zen El Peñón harkaitzean. Beranduago harkaitz hori gatzitze industriarako erabiliko zen. Selambinaren ekialdean Sexi hiria (Almuñécar) sortu zuten feniziarrek, kostalde honetako garrantzitsuena izango zena[4].
Erromatarrak
K.o. II. mendean Sexi municipiumen menpeko asentamendu txiki bat baino ez zen Sel edo Segalvina, nekazal eremuko vicus bat[5]. Dirudienez asentamendu nagusia Guadalfeo ibaia itsasoratzen den ertzean kokaturik zegoen, ez harkaitzean. Garai hartako villa izan daitezkeenen aztarnak aurkitu dira Lobresen eta Los Matagallaresen eta zeramika industrien aztarnak Los Barrerosen, Los Matagallaresen eta Cortijo Chacónen, denak ala denak I eta IV. mende artekoak[5]. Salobreña etorbidean ur biltegi baten aztarnak ere aurkitu dira. Garai hartako produktu nagusiak mahatsa, olibak eta arrantza ziren.
Musulmanak
711. urtean musulmanek Iberiar penintsula konkistatzeari ekin zioten. XI. mendean Kordobako Kalifa-herria desegin zen eta inguru hau Granadako Taifaren barnean gelditu zen. 1090an almorabideek konkistatu zuten Granadako taifa.
XIII. mendean Yaqut al Rumi geografo egipziarrak Salobreñako gaztelua deskribatu zuen esanez itsasertzean dagoen hisn (gaztelu) bat dela bananondoz, azukre-kanaberaz eta artez inguratua[6]. Nazarien garaiko gazteluak aisialdirako jauregi bat zuen barnean, baina herbesteraturiko pertsona garrantzitsuen presondegia ere izan zen; Yusuf III.a, Muhammad VIII.a, Muhammad IX.a, Abu Nasr Sad eta Muley Hacen Granadako erregea. Yusuf III.a hamabost urtez izan zen salobreñako gazteluan preso, anaiak zuen Granadako tronutik aldenduta[7]. Kondairak dioenez xake partida bat amaitu izanak salbatu zuen heriotzatik. Nazarien garaian Salobreñaren garrantzia estrategikoa handia zen, hori erakusten dute sultan nazarien ohiko presentziak eta herriaren hedapen urbanistikoak[6].
1489an gaztelarrek konkistatu zuten Salobreña Francisco Ramírez de Madrid buru zutela. Ramírez de Madrid gazteluaren alkate izendatu zuten Errege-erregina Katolikoek[8].
Aro modernoa
.jpg)
Salobreñako gazteluak toki estrategikoa izaten jarraitu zuen eta XVIII. mendean berrikuntza handiak egin zitzaizkion.
Azukre-kanaberaren industria ezarri zen eta honek lautadaren itxuraldatze sakona ekarri zuen. Basoak kendu ziren kainabera landatzeko eta ingenio-etako erregai gisa erabiltzeko, eta lautadaren higadura nabarmen handitu zen. XVIII. mendean kanaberaren ekoizpena txikituz joan zen eta kotoia landatzen hasi ziren. XIX. mendean ordea azukrearen ekoizpenak bultzada berria jaso zuen Kubatik ekarritako industria teknika berriak aplikatzerakoan, esate baterako lurrunaren indarraren erabilera.
Mahatsondoak ere baziren Salobreñan, baina 1885ean filoxerak oso kaltetuta utzi zituen. 1887ko erroldaren arabera 4.631 biztanle zituen Salobreñak[9].
XX. mendea
XX. mendearen hasieran azukrearen industria indartsua zen. Salobreñako harresiak bota egin ziren eta herria harkaitzaren inguruan hedatzen hasi zen. Mendeak aurrera egin ahala ordea azukrearen industriak gainbehera jasan zuen eta 1960. eta 1970. hamarkadetan fruita arbola tropikalak landatzen hasi ziren; txirimoia, mangoa, ahuakatea eta mizpira. Garai hartakoa da turismoaren gorakada ere, eta hondartza ertzean udarako eremu erresidentzialak eraikitzen hasi ziren.
Europan aktibo egon zen azken azukre-kanabera lantegia La Caletan zegoen eta 2006an itxi zituen ateak[10]. XXI mendearen hasieran eraikuntzaren boom-ak krisialdia izan zuen eta hainbat proiektu bertan behera gelditu ziren[11]. 2016an baimenak eman ziren hotel berriak eraikitzeko.
Granadako Kosta Tropikalean kokaturik dagoenez turismoa da Salobreñako jarduera ekonomiko nagusia. Playa Salobreñako urbanizazioak eta hotelak bete egiten dira uda sasoian. Mendialdean ere badira urbanizazio berriak, Monte Almendrosen esate baterako.
Nekazaritzarako 900 hektarea ditu Salobreñak. Aipatu bezala fruitu tropikalak dira nagusi; txirimoia, mango, ahuakate, mizpira...[1] Txirimoiak Jatorrizko deitura du, Kosta Tropikala - Málaga izena duena, 2002an ezarria[12]. Barazkiak eta loreak ere landatzen dira eta negutegi ugari ere ikusten dira.
Lobres auzoan Azucarera Montero distilategia dago, melaza azukrea distilatuz edari alkoholduna egiten duena[13]. Rona ere ekoizten du.
Arrantzak garrantzia txikia badu ere urraburu eta lupia hazteko itsas-akuikultura instalazioa du Salobreñak, Granadako probintzian dauden bi instalazioetatik bat hain zuzen ere[14].
Salobreñan anbulategi bat dago eta Lobresen eta Caleta-La Guardian kontsultorio txiki bana.
Hezkuntzari dagokionez Haur eta Lehen Hezkuntzako lau zentro ditu eta Bigarren Hezkuntzako bi institutu, Nazarí (hirueleduna) eta Mediterráneo. Helduen Hezkuntza zentro bat ere badu[15].
Jaiak
Salobreñako jai nagusiak urriaren 7an izaten dira Rosarioko Andre Mariaren omenez. Egun hartan probintzia osoan ezagutzen den Romería del Sur (Hegoaldeko erromeria) ospatzen da[16]. Beste jai aipagarri batzuk Aste Santuetako prozesioak eta San Juan eguna dira.
Lobres auzoan San Antonio jaiak ospatzen dira ekainaren 13an eta Kandelaria otsailaren 2an, azken hau Salobreñako jairik zaharrena da. Caleta-La Guardian Karmengo Amaren jaiak ospatzen dira, uztailaren 16an, arrantzaleen auzoa baita.
Udako kultur egitaraua
Uda aldean etortzen den turismoa asetzeko kultur ekitaldi ugariz osaturiko egitaraua antolatzen da. Musikal kontzertuak, antzerkiak, habanera topaketak, aire libreko zinema, arte erakusketak...
Gastronomia
Salobreñako janari tipikoa sardina espetak dira, zotz batean bildutako sardinak. Txalupa itxura duten ontzietan txingar gainean sukaldatzen dituzte hondartzako jatetxe eta txiringitoetan. Beste janari aipagarri batzuk; olagarroa Salobreñako erara, migak meloiarekin edo arrainarekin eta espichás (antxoak arrautza frijituekin) dira[17].
Kirolak
Salobreñak baditu futbol elkartea (S.D. Atlético Salobreña)[18] eta saskibaloi taldea (Sporting de Salobreña)[19] besteak beste. Futbol zelaia du, atletismo pista batez inguratua, horretaz gain erabilera anitzeko kantxa eta igerileku estalia ere baditu. Uda garaian kirol ugari egin daiteke Salobreñan; windsurf, paddlesurf, kytesurf, kayak, bizikleta txangoak, parapentea, tenisa, paddlea, boleibola...[20]
Ikusgarria da Salobreñako alde zaharra. Harkaitzaren maldan zabaltzen den etxe zuri eta labirinto itxurako kaleek osatzen dute eta goian gaztelua dago. Ikuspegi ederra duten hainbat begiraleku ere baditu harkaitzaren inguru guztietara begira.
- Salobreñako gaztelua
- Errosarioko Andre Mariaren eliza
- Cambrón dorrea
- Loreen pasealekua
- Museo arkeologikoa
- José Martín Recuerda auditorioa
- Hondartzak: Caletón, La Guardia eta La Charca
- Salobreña eta Almuñecar arteko labarrak (Kontserbazio Bereziko Eremua)
Salobreñako gaztelua eta alde zaharra.
Salobreñako gaztelua eta Loreen pasealekua.
Alde zaharreko kalea.
Alde zaharreko kalea.
La Caleta-La Guardia auzoa.
Playa Salobreñako urbanizazioak.
Hondartza.
.jpg)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
