diplomazialari txiletarra From Wikipedia, the free encyclopedia
Ernesto Balmaceda Bello (Txileko Santiago, 1887ko otsailaren 27a – Brusela, 1906ko otsailaren 24a); Txileko funtzionario diplomazialaria, 1906an Belgikan Txileko legazioaren idazkari gisa ari zena. Txileko egoitza diplomatiko bereko negozio arduradunaren (enbaxadorearen) semea zen Carlos Waddingtonen eskuetan izandako hilketari buruz bere garaiko nazioarteko prentsak asko idatzi zuen. Kasua (hilketaren egilea hasieran enbaxadan errefuxiatu zelako) immunitate diplomatikoaren mugen arazoa jorratzen zuten iturri akademikoetan aipatutako aurrekari bihurtu zen.
| Ernesto Balmaceda | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Santiago, 1887ko otsailaren 27a |
| Herrialdea | Txile |
| Heriotza | Brusela-Hiriburua eskualdea, 1906ko otsailaren 24a (18 urte) |
| Heriotza modua | giza hilketa |
| Familia | |
| Aita | José Rafael Balmaceda |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | diplomazialaria |
Hilketa "ohore" kontu batetik sortu zen, garaiko parametroen arabera, Balmaceda Bellok, Txileko familia nagusietako kide batek, bere neska-lagunarekin, Adelaida Waddingtonekin ( 20 urte), Belgikako Luis Waddington Txileko enpresa-zuzendariaren alabarekin, behartutako ezkontza kontratatzeko ukoagatik bultzatuta.
Hasieran, Balmaceda Bellok (18 urte) Adelaidarekin harremana hasi eta ezkontza-proposamena planteatu zuen, baina auzia atzeratzea erabaki zuen, bere osaba Emilio Bello Codesido Atzerri ministro ohiaren aholkuari jarraituz ( Frantzian zegoen garai hartan), konpromisoa bertan behera uzteko eskatu zuen Waddingtontarren diru-fortuna txikiagoa zela eta. Atzerapen hori ikusita, Balmaceda Bellorekin sexu harremanak izan zituela esan zion Adelaidak bere familiari. Errebelazio horren aurrean, bai Luis Waddington bai bere seme Carlos (17 urte) «ohore-galtzea» erreparatzeko ezkontza berehala ospatzeko eskatzen hasi ziren. Horri Balmaceda Bellok iheskor erantzun zion, Bruselatik irtetea erraztuko zion familiaren laguntzaren zain eta haren eta familiaren haserrearen artean distantzia jarriz, bitartean Adelaidak lehen birjintasuna galdu zuenari buruzko iruzkinak lausotuz. Halaxe luzatu zen tentsio egoera, bilera batean Carlos Waddingtonek Balmaceda Bellori ez zuela inoiz Adelaidarekin ezkonduko onartzeko eskatu zion arte, eta iraindutako anaiak berehala erantzun zion pistola bat ateraz eta tiroz hilez. [1]
Hasiera batean, Carlos Waddington bere aitaren konpainian errefuxiatu zen egoitza diplomatikoan, hura lintxatzeko prest zegoen jendetzaz eta publikoa biltzen zuen polizia talde batek inguratuta. Baina, geroago, bere burua bere borondatez Belgikako agintarien esku utzi zuen, hori ere Txileko Atzerri Ministerioaren nahiaren arabera. Zirkunstantzia hauek, kasua, garai hartan, nazioarteko zuzenbideari buruzko literaturak aipatu ohi zuen aurrekari bat bihurtu zuten [2] [3] [4] [5] [6] immunitateari buruz eta, azkenean, pribilegio hori diplomazialariei eta misioan dauden diplomazialarien familiei hedatzeari buruz. [7]
Belgikako iritzi publikoak, hasieran Carlos Waddingtonekiko etsai (hiltzaile soiltzat hartua, enbaxadan justiziatik ezkutatzen ari zena), jarrera aldatu zuen epaiketan, bere arrebaren ohorearen defendatzaile gisa aitortzen hasi zenean. Testuinguru horretan, Belgikako epaimahaiak erabaki zuen Waddingtonek nahi gabe jokatu zuela, amorruz, eta horregatik absolbitu egin zuten.
Balmaceda Bello Txileko elite sozialaren oso eragin handiko adar bateko kide zelako (Andrés Bello Txileko Unibertsitateko lehen errektorearen biloba; José Rafael Balmaceda Barne eta Justizia ministro ohiaren semea; Jose Manuel Balmaceda presidente ohiaren iloba, eta Emilio Bello Codesido agintari izango zenaren iloba), garai hartan Txileko prentsak apenas eman zuen kasua. Familia aberatsak aukeratutako pertsonen artean pribatuan hedatzeko asmoa zuen liburu bat inprimatu bazuen ere, non Balmaceda Bello salbuetsi eta Waddingtontarren ardura azpimarratzen zuen bertsio bat proposatu zuten. [8]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
