Sundarbans Parke Nazionala
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sundarbans Parke Nazionala Indiako Mendebaldeko Bengalako parke nazionala, tigre-erreserba eta biosfera erreserba bat da. Gangesen deltako Sundarbans-en parte da, eta Bangladesheko Sundarban Erreserba Basoaren ondoan dago. Delta mangladi-basoek oso estalita dute, eta Bengalako tigrearen erreserba handienetako bat da.[1] Gainera, hainbat hegazti, narrasti eta ornogabe espezie bizi dira, ur gaziko krokodiloa barne. Gaur egungo Sundarban Parke Nazionala 1973an Sundarban Tiger Erreserbaren gune nagusitzat eta 1977an faunaren santutegi gisa izendatu zuten. Bestalde, 1984ko maiatzean parke nazional izendatu zuten. Eta 1987tik, inskribatutako UNESCOren Gizateriaren Ondare bat da.[2] Ramsar gune bezala izendatua dago 2019az geroztik. Halaber, Biosfera Erreserbaren (Giza eta Biosfera Erreserba) Munduko Sarean dago 1989tik.[3]
Sundarbans Parke Nazionala | |
---|---|
Kokalekua | South 24 Parganas barrutia, India |
Koordenatuak | 21°43′59″N 88°52′08″E |
Azalera | 1.330,12 km² eta 133.010 ha |
Izendapena | Parke nazional |
IUCNren babesa | II. maila: parke nazional |
Sorrera | 1984 |
Sundarbans-en gaineko eskumena izan zuen baso-kudeaketako lehen dibisioa 1869an ezarri zen. 1875ean mangladi basoen zati handi bat baso erreserba bezala izendatu zuten 1865eko Basoen Legearen arabera (1865eko VIII. Legea). Gainerako baso zatiak hurrengo urtean erreserba baso izendatu ziren, eta ordura arte administrazio zibileko barrutiak kudeatzen zuen basoa Baso Zuzendaritzaren menpe jarri zen. Baso dibisioa, baso kudeaketako eta administrazioko oinarrizko unitatea dena, 1879an sortu zen Khulnan, Bangladeshen egoitza zuela. Lehen kudeaketa plana 1893-1898 aldirako idatzi zen.[4]
1911n, aztertu gabeko hondakin lurralde bezala deskribatu eta gero, erroldatik kanpo geratu zen. Ondoren, 266 kilometro inguru luzatu zen Hugliren bokaletik Meghna ibaiaren bokalera, eta barnealdean 24 parganetako barruti finkatuek mugatzen zuten, Khulna eta Bakerganj. Azalera osoa (ura barne) 16.900 kilometro koadrokoa zen. Urez betetako oihana izanik, bertan tigreak zein beste basapiztiak ugariak ziren. Berreskuratzeko saiakerek ez zuten arrakasta handirik izan. Sundarbans ibaien ubide eta errekek gurutzatzen zuten nonahi, eta haietako batzuk Bengala eskualdean zehar urez komunikatuta zeuden, bai baporeentzat zein bertako ontzientzat. Deltaren gehieneko zatia Bangladeshen dago.[5]