Oxigeno likido
From Wikipedia, the free encyclopedia
Oxigeno likidoa oinarrizko oxigenoaren egoeratako bat da, kondentsazio-puntutik behera hozten denean (90,188 K edo -182,96 °C) presio atmosferikoan (101,325 kPa edo 760 mmHg). Arlo batzuetan, batez ere aeroespazio, itsaspeko eta gas industrian, LOx, LOX edo Lox laburdurak erabiltzen dira, ingelesezko terminotik (liquid oxygen). Oxigeno likidoak kolore urdin ahula du eta oso paramagnetikoa da.