Anplifikadore elektroniko
From Wikipedia, the free encyclopedia
Anplifikadore elektronikoa zirkuitu elektroniko mota bat edo zirkuitu horren etapa bat adieraz dezake. Bere funtzioa da korrontearen intentsitatea, tentsioa edo bere sarreran aplikatzen zaion seinalearen potentzia handitzea eta, horrela, irteeran seinale areagotua lortzen da. Potentzia anplifikatzeko kanpoko elikatze-iturri batetik lortu behar da energia. Irteeraren eta sarrera tentsioaren, korrontearen edo potentziaren arteko erlazioa irabazia da. Anplifikadore batek, definizioz, batasuna baino irabazi gehiago du [1][2][3] (irabazia batasuna baino txikiagoa bada, gailua indargetzailea da).