describo

Español

describo
pronunciación (AFI)	[desˈkɾi.βo]
silabación	des-cri-bo[1]
acentuación	llana
longitud silábica	trisílaba
rima	i.bo

Forma verbal

1

Primera persona del singular (yo) del presente de indicativo de describir.

Latín

dēscrībō
clásico (AFI)	dēscrībō [d̪eːs̠ˈkriːboː]
eclesiástico (AFI)	dēscrībō [d̪esˈkriːbo]
rima	iː.boː

Etimología

Del prefijo dē y scrībō ("escribir, trazar").^[2]

Verbo transitivo

presente activo dēscrībō, presente infinitivo dēscrībere, perfecto activo dēscrīpsī, supino dēscrīptum.

1

Copiar, reproducir (dibujos, escritos, etc.), transcribir.^[2]

2

Representar, reproducir (en dibujo o por escrito).^[2]

b

Dicho de un dibujante o pintor: dibujar, trazar, grabar, esquematizar.^[2]

c

Dicho de un escritor, escriba, etc.: escribir, anotar.^[2]

3

Describir, detallar, explicar, exponer (en palabras).^[2]

4

Determinar, definir, fijar:^[2]

a

Determinar o explicar el significado (de una palabra), definir.^[2]

• Sinónimo: dēfīniō

b

Determinar, fijar, prescribir la extensión de algo (material o inmaterial), delimitar, confinar.^[2]

c

Determinar un reparto, repartir, distribuir.^[2]

d

Determinar (el orden, la estructura, etc.) según rasgos, características, etc., clasificar, ordenar, estructurar.^[2]

Conjugación

indicativo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	dēscrībō	dēscrībis	dēscrībit	dēscrībimus	dēscrībitis	dēscrībunt
	imperfecto	dēscrībēbam	dēscrībēbās	dēscrībēbat	dēscrībēbāmus	dēscrībēbātis	dēscrībēbant
	futuro	dēscrībam	dēscrībēs	dēscrībet	dēscrībēmus	dēscrībētis	dēscrībent
	perfecto	dēscrīpsī	dēscrīpsistī	dēscrīpsit	dēscrīpsimus	dēscrīpsistis	dēscrīpsērunt, dēscrīpsēre
	pluscuamperfecto	dēscrīpseram	dēscrīpserās	dēscrīpserat	dēscrīpserāmus	dēscrīpserātis	dēscrīpserant
	futuro perfecto	dēscrīpserō	dēscrīpseris	dēscrīpserit	dēscrīpserimus	dēscrīpseritis	dēscrīpserint
pasivo	presente	dēscrībor	dēscrīberis, dēscrībere	dēscrībitur	dēscrībimur	dēscrībiminī	dēscrībuntur
	imperfecto	dēscrībēbar	dēscrībēbāris, dēscrībēbāre	dēscrībēbātur	dēscrībēbāmur	dēscrībēbāminī	dēscrībēbantur
	futuro	dēscrībar	dēscrībēris, dēscrībēre	dēscrībētur	dēscrībēmur	dēscrībēminī	dēscrībentur
	perfecto	dēscrīptus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
	pluscuamperfecto	dēscrīptus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
	futuro perfecto	dēscrīptus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
subjuntivo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	dēscrībam	dēscrībās	dēscrībat	dēscrībāmus	dēscrībātis	dēscrībant
	imperfecto	dēscrīberem	dēscrīberēs	dēscrīberet	dēscrīberēmus	dēscrīberētis	dēscrīberent
	perfecto	dēscrīpserim	dēscrīpserīs	dēscrīpserit	dēscrīpserīmus	dēscrīpserītis	dēscrīpserint
	pluscuamperfecto	dēscrīpsissem	dēscrīpsissēs	dēscrīpsisset	dēscrīpsissēmus	dēscrīpsissētis	dēscrīpsissent
pasivo	presente	dēscrībar	dēscrībāris, dēscrībāre	dēscrībātur	dēscrībāmur	dēscrībāminī	dēscrībantur
	imperfecto	dēscrīberer	dēscrīberēris, dēscrīberēre	dēscrīberētur	dēscrīberēmur	dēscrīberēminī	dēscrīberentur
	perfecto	dēscrīptus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
	pluscuamperfecto	dēscrīptus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
imperativos		activo			pasivo
		presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)	presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)
	singular	dēscrībe	dēscrībitō	dēscrībitō	dēscrībere	dēscrībitor	dēscrībitor
	plural	dēscrībite	dēscrībitōte	dēscrībuntō	dēscrībiminī	—	dēscrībuntor
		presente	perfecto	futuro	presente	perfecto	futuro
infinitivos		dēscrībere	dēscrīpsisse	dēscrīptūrus -a,-um esse	dēscrībī	dēscrīptus -a,-um esse	dēscrīptum īrī
participios		dēscrībēns (dēscrībentis)	—	dēscrīptūrus -a,-um	—	dēscrīptus -a,-um	—
		gerundio			gerundivo	supino
		acusativo	genitivo	dativo/ablativo		acusativo	dativo/ablativo
		dēscrībendum	dēscrībendī	dēscrībendō	dēscrībendus -a,-um	dēscrīptum	dēscrīptū

Flexión de dēscrībōtercera conjugación, perfecto con s

Referencias y notas

1. Cuando ciertos prefijos están presentes, la agrupación natural de sílabas (fonética) puede cambiar. Algunos ejemplos son: transatlántico (trans-at-lán-ti-co en lugar de tran-sa-tlán-ti-co), subrayar (sub-ra-yar en lugar de su-bra-yar), abrogar (ab-ro-gar en lugar de a-bro-gar). Para estos casos en el lenguaje escrito se recomienda dividir la palabra agrupando el prefijo, sobre todo cuando influye en la pronunciación de la erre. Más información.
2. «describo» en Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Karl Ernst Georges. Editorial: Hahnsche Buchhandlung. Hannover, 1913.