La Norda Ligo por la Sendependeco de la Padanio, ofte mallongigata Norda Ligo, estas politika partio, federacio de diversaj aŭtonomistaj movadoj en italaj regionoj, inter kiuj, speciale, la Lega Lombarda kaj la Liga Veneta.
| Norda Ligo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| partio organizaĵo  | |||||
| Komenco | 10-a de februaro 1991 vd | ||||
| Antaŭe | Norda Ligo Piemonto • Liga Veneta • Lombarda Ligo vd | ||||
| Lando(j) | Italio vd | ||||
| Sidejo | Milano | ||||
| Ideologio |
federismo • regionismo • Eŭroposkeptikismo • dekstra popolismo • socia konservativismo • ekonomia liberalismo • Padia naciismo | ||||
| Fondinto(j) | Umberto Bossi vd | ||||
| |||||
| Posedatoj | La Padania vd | ||||
| Retejo | Oficiala retejo | ||||
| Ligo | |
|---|---|
| Lega | |
| partio • organizaĵo | |
| Lando |  Italio |
| Estro | Matteo Salvini |
| Fondiĝo | La 4-an de decembro 1989 |
| Ĉefa sidejo | via Bellerio, 41 20161 Milano |
| Ideologio | Federismo, aŭtonomismo, regionismo, separismo, Naciismo[1][2][3][4][5] |
| Ĵurnalo | La Padania |
| Junulara organizaĵo | Movimento Giovani Padani (MGP) |
| Retejo | http://www.leganord.org/ |
La partio, ofte nomata kiel Carroccio en gazeta stilo, estas aktiva ĉefe en la Norda Italio, sed ankaŭ en aliaj regionoj de centra Italio. La federacia sekretario kaj gvidanto de la partio estas Matteo Salvini.
Unue subtenanto de la federismo, ekde 1996 Norda Ligo proponis la secesion de la Nordaj regionoj, difinitaj kiel Padanio. Aktuale, reproponas la projekton de federacio, efektivigebla per fiska federacio kaj la transigo al regionoj de kelkaj taskoj praktikitaj de Ŝtato. Ĝi proponas ankaŭ la pligrandigon de la politika valoro de Norda Italio kaj la pliigon kaj la valorigon de la regionaj kulturoj kaj dialektoj.
Norda Ligo batalas por la realigo de pliseveraj normoj kontraŭ la islama fundamentismo; kontraŭas la eniro de Turkio en la Eŭropa Unio kaj estas konsiderita kiel Eŭroposkeptika movado[6]. Ĝi emfazas ankaŭ la batalojn kontraŭ la kontraŭleĝa enmigrado kaj kontraŭ la malŝparoj en ŝtata administrado.
La partio subtenas la transformon de Italio en federacian ŝtaton kaj la donadon de larĝa aŭtonomio al certaj regionoj en Italio, precipe en la nordo (al la provincoj de Veneto, Lombardio, Piemonto, Ligurio, Emilia-Romanjo kaj Toskanio). La konstitucio de la partio deklaras ke ĝi apogas impostan federacion, en kiu la tuta distrikto estos impostita.
Historio
La Norda Ligo naskiĝis en 1989, kiel konfederacio de multaj aŭtonomismaj movadoj de malsamaj nord-italaj regionoj. Ĝi tuj gajnis popularecon en la Nordo de Italio, kaj en la ĝeneralaj elektoj de 1992 ĝi ricevis pli ol 8 % de la naciaj voĉdonoj. La pozicio de la partio estis, ke la riĉa nordo de Italio ne devas resti en la sama ŝtato kiel la pli malriĉa sudo, kiu forprenas monon kaj rimedojn de la laborema nordo pere de la koruptita registaro en Romo. Ĉi-tiu pozicio ofte estis esprimita de Bossi kaj de la aliaj politikistoj per tre vulgaraj kaj perfortaj vortoj, limantaj kun rasismo, kaj la Norda Ligo famiĝis inter italoj kiel populisma kaj demagoga partio, kies politikistoj havas nek grandan kulturon nek sofistikecon. Tamen la oficiala linio de la partio akordiĝis kun la pensoj de minoritata parto de la loĝantaro de la nordo de Italio. Unu el la plej konataj sloganoj estis "Roma Ladrona" (Romo estas ega ŝtelisto).
En la ĝeneralaj elektoj de 1994 la Ligo eniris lan dekstra aliancon gvidatan de Silvio Berlusconi, kiu gajnis la elektojn, sed post kelkaj monatoj la registaro disfalis, ĝuste pro malkonsentoj inter la movado de Bossi kaj tiu de Berlusconi.
En la ĝeneralaj elektoj de 1996 la Norda Ligo prezentiĝis sola kaj gajnis 10 % de la naciaj voĉdonoj, sed en kelkaj nordaj regionoj ĝi atingis 30 %. Alveninte je la pinto de sia populareco, Bossi deklaris la sendependecon de Padanio en granda manifestacio en Venecio, deklaracio kiu estis konsiderata de la plejmulto de Italio kiel speco de ŝerco. Tamen, la Ligo eĉ organizis Padanan parlamenton kaj Padanan registaron, kiuj evidente estis rekonitaj de neniu ekster la partio.
En 2001, la Norda Ligo denove alianciĝis kun Berlusconi, kiu gajnis la elektojn, kaj ĝi restis en la dekstra registaro ĝis 2006, kiam nova koalicio gajnis la elektojn. Ne surprize, la partio iom moderiĝis, dum ĝi estis en la registaro, rezignante pri kompleta sendependiĝo, sed ĝi sukcesis aprobigi kelkajn leĝojn, kiuj donas pli grandan aŭtonomecon al la malsamaj italaj regionoj.
Dum la lastaj jaroj la Norda Ligo akiris ĉiam pli ekstremajn poziciojn kontraŭ enmigrintoj, ĉefe islamaj enmigrintoj, kiujn ili denuncas kiel potencialajn krimulojn kaj teroristojn. En la paroladoj de ĝiaj politikistoj oni ofte povas aŭdi rekte rasismajn komentojn. Multaj internaciaj analistoj konsideras ĝin kiel ekstreme dekstran partion.
Gvidanto de la ligaj parlamentanoj en la Italia Senato
Gvidanto de la ligaj parlamentanoj en la Ĉambro de Deputitoj de Italio
Gvidanto de la ligaj parlamentanoj en la Eŭropa parlamento
Notoj
Bibliografio
Vidu ankaŭ
Eksteraj ligiloj
Plia legaĵo
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
