Ora regulo
From Wikipedia, the free encyclopedia
La ora regulo ekzistas en du versioj, la pozitiva, kaj la negativa:
![]() |
|
![]() |
|
Tiu ĉi regulo troviĝas en multaj etikoj, ekz. en la ĉina, hinduisma, juda, kristana, islama; ĉe Konfuceo, Thales, Augustinus, Albertus Magnus, Tomaso de Akvino, Hobbes, Voltaire, Herder, Zamenhof kaj multaj aliaj. Ĝi apartenas al la moralaj universalaĵoj. Por Zamenhof - konforme al Hilelo - ĝi estas la bazo de ĉiu etiko.
Vidu ekzemple: Malnova testamento, Tobit 4,16 (dua-kanona); Nova testamento, Sankta Mateo 7,12 kaj Sankta Luko 6,31; Konfuceo, Lun-yü XV, 23; Mahabharata XIII, 5571; Zamenhof, Deklaracio pri Homaranismo X.b. kaj Deklaracio de Hilelisto (Homarano) 10.b.
Jesuo diris "amu vian proksimulon kiel vin mem". La spiritistoj komentas, ke unue oni devas ami sin mem, ĉar sinmortigema homo, laŭ ora regulo, volus mortigi aliajn homojn, homo sen memamo, senhonorigus la proksimulon, ktp. Do la ora regulo por spiritistoj nepre inkluzivas amon al si mem.
Simile la katolikismo: laŭ la katolika moralfilozofio "amu vian proksimulon kiel vin mem" enhavas du ordonojn: 1. Amu vian proksimulon, 2. amu vin mem. Ne ami sin mem, estas do peko.
Notinda estas la mirinda koincido de la du motoj de ora regulo: Hilelo: "Kio ne plaĉas al vi, tion ne faru al la aliaj: tio estas la tuta Torao, ceteraĵo estas nur komentario".
Jesuo (Mt 7,12): "Ĉion ajn do, kion vi deziras, ke la homoj faru al vi, vi ankaŭ faru al ili, ĉar ĉi tio estas la leĝo kaj la profetoj".
Ĉu unu inspiris la alian aŭ ĉu ambaŭ, samtempuloj, originale pensis? Ambaŭ koincidigas la amon al Dio kun la amo al proksimularo, ambaŭ asertas la senmezuran dignon de la homo... aminda kiel Dio mem; ambaŭ resumas la tutan Sanktan Skribon en la ordono de la amo al la homoj.
Ekzistas ankaŭ aliaj filozofiaj eblecoj por eviti misinterpretadon de la regulo.