germana arta movado From Wikipedia, the free encyclopedia
La Nova Objektiveco (en germaneNeue Sachlichkeit) estis movado en germana arto kiu stariĝis dum la 1920-aj jaroj kiel reago kontraŭ ekspresionismo. La termino estis stampita de Gustav Friedrich Hartlaub, direktoro de la muzeo Kunsthalle de Mannheim, kiu uzis ĝin kiel la titolo de artekspozicio starigita en 1925 por promocii artistojn kiuj estis laborante laŭ post-ekspresionisma spirito.[1] Ĉar tiuj artistoj — inter kiuj Max Beckmann, Otto Dix, George Grosz, Christian Schad, Rudolf Schlichter kaj Jeanne Mammen — malakceptis mem-engaĝiĝon kaj romantismajn nuancojn de ekspresionistoj, la vajmaraj intelektuloj ĝenerale faris alvokon al publika kunlaboro, engaĝiĝo kaj malakcepto de romantisma idealismo.
En la muzeo Kunsthalle de Mannheim estis stampita la termino Nova Objektiveco.
Kvankam ĉefe priskribante tendencon en germana pentrarto, la termino ekhavis propran uzadon por karakterizi la sintenon de publika vivo en la vajmara Germanio same kiel por ties arto, literaturo, muziko kaj arkitekturo kreita por adaptiĝi al tio. Pli ol iu ajn celo por filozofia objektiveco, ĝi estis uzita por signifi turnon al praktika engaĝiĝon en la mondon — kiel ĝenerala sinteno, komprenita de germanoj kiel esence usondevena.[1]
La movado ĝenerale finiĝis en 1933 pro la falo de la Vajmara Respubliko kaj la starigo de Nazioj al povo.
Albright, Daniel, ed. (2004). Modernism and Music: an anthology of sources. Chicago: University of Chicago Press. (ISBN 0-226-01267-0)
Becker, Sabina (2000). Neue Sachlichkeit. Köln: Böhlau. Print.
Beaumont, M. (2010). A concise companion to realism. Malden, Mass.: Wiley-Blackwell. (ISBN 1444332074)
Crockett, Dennis (1999). German Post-Expressionism: the Art of the Great Disorder 1918-1924. University Park, Pa.: Pennsylvania State University Press. (ISBN 0271017961)
Grüttemeier, Ralf; Beekman, Klaus; Rebel, Ben, eds. (2013). Neue Sachlichkeit and Avant-Garde. Avant-Garde Critical Studies 29. Amsterdam / New York: Rodopi.
Kaes, Anton; Jay, Martin; Dimendberg, Edward, eds (1994). The Weimar Republic Sourcebook. Berkeley: University of California Press. (ISBN 0520067754)
Lethen, Helmut (1970). Neue Sachlichkeit 1924-1932: Studien zur Literatur des "Weissen Sozialismus." Stuttgart: Metzler.
Lindner, Martin (1994). Leben in der Krise. Zeitromane der neuen Sachlichkeit und die intellektuelle Mentalität der klassischen Moderne. Stuttgart: Metzler.
Michalski, Sergiusz (1994). New Objectivity. Cologne: Benedikt Taschen. (ISBN 3-8228-9650-0)
Midgley, David.(2000) Writing Weimar: Critical Realism in German Literature, 1918-1933.Durham and London:Oxford University Press.
Roh, Franz, Juan Manuel Bonet, Miguel Blesa De La Parra, and Martin Chirino (1997). Realismo mágico: Franz Roh y la pintura europea 1917-1936: [exposición] Ivam Centre Julio Gonzalez, [Valencia], 19 junio - 31 agosto 1997: Fundación Caja de Madrid, Madrid, 17 septiembre - 9 noviembre 1997: Centro Atlantico de Arte Moderno, [Gran Canaria], 2 diciembre 1997 - 1 febrero 1998. Valencia: Ivam, Institut Valencià d'Art Modern. OCLC38962637 (Spanish and English)
Schmied, Wieland (1978). Neue Sachlichkeit and German Realism of the Twenties. London: Arts Council of Great Britain. (ISBN 0-7287-0184-7)
Stoehr, Ingo R. (2001). German Literature of the Twentieth Century: From Aestheticism to Postmodernism. Rochester, NY: Camden House. (ISBN 1571131574)
Willett, John (1978). The New Sobriety: art and politics in the Weimar Period, 1917-1933. London: Thames & Hudson (Reissued by Da Capo Press, New York, 1996 as "Art and Politics in the Weimar Period" (ISBN 0-306-80724-6))
Zamora, Lois Parkinson and Faris, Wendy B., eds. (1995). Magical Realism: Theory, History, Community. Durham and London: Duke University Press.
