شباب

Arabic

Root
ش ب ب (š b b)
11 terms

Noun

شَبَاب • (šabāb) m

1. verbal noun of شَبَّ (šabba)
2. youth

Declension

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	شَبَاب šabāb	الشَّبَاب aš-šabāb	شَبَاب šabāb
Nominative	شَبَابٌ šabābun	الشَّبَابُ aš-šabābu	شَبَابُ šabābu
Accusative	شَبَابًا šabāban	الشَّبَابَ aš-šabāba	شَبَابَ šabāba
Genitive	شَبَابٍ šabābin	الشَّبَابِ aš-šabābi	شَبَابِ šabābi

Declension of noun شَبَاب (šabāb)

Noun

شَبَاب • (šabāb) pl

1. plural of شَابّ (šābb)

Adjective

شَبَاب • (šabāb) pl

1. plural of شَابّ (šābb)

South Levantine Arabic

Root
ش ب ب
3 terms

Etymology

From Arabic شَبَاب (šabāb).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃa.baːb/, [ʃaˈbæːb]

• Audio (Jerusalem):

  (file)

Noun

شباب • (šabāb) pl

1. plural of شابّ (šabb, “boy, young man”)

Noun

شباب • (šabāb) m

1. youth, youthfulness, young days