skemma

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈscɛmːa/

  Rhymes: -ɛmːa

Etymology 1

Originally found in placenames. Probably related to skammur (“short”).

Noun

skemma f (genitive singular skemmu, nominative plural skemmur)

1. storehouse

   Skóflan er í skemmunni.

   The shovel is in the storehouse.

Declension

Declension of skemma
f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skemma	skemman	skemmur	skemmurnar
accusative	skemmu	skemmuna	skemmur	skemmurnar
dative	skemmu	skemmunni	skemmum	skemmunum
genitive	skemmu	skemmunnar	skemma	skemmanna

Etymology 2

From Old Norse skemma.

Verb

skemma (weak verb, third-person singular past indicative skemmdi, supine skemmt)

1. (transitive, with accusative) to (usually permanently) damage, to spoil, to ruin

   Synonyms: skaða, skadda, laska

   Hún skemmdi bókina mína!

   She ruined my book!

   Þú skemmir mjólkina ef þú setur hana ekki í ísskápinn.

   You'll spoil the milk if you don’t put it in the fridge.

Conjugation

infinitive (nafnháttur)		að skemma
supine (sagnbót)		skemmt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skemmandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skemmi	við skemmum	present (nútíð)	ég skemmi	við skemmum
	þú skemmir	þið skemmið		þú skemmir	þið skemmið
	hann, hún, það skemmir	þeir, þær, þau skemma		hann, hún, það skemmi	þeir, þær, þau skemmi
past (þátíð)	ég skemmdi	við skemmdum	past (þátíð)	ég skemmdi	við skemmdum
	þú skemmdir	þið skemmduð		þú skemmdir	þið skemmduð
	hann, hún, það skemmdi	þeir, þær, þau skemmdu		hann, hún, það skemmdi	þeir, þær, þau skemmdu
imperative (boðháttur)	skemm (þú)	skemmið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skemmdu	skemmiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skemma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skemmast
supine (sagnbót)		skemmst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skemmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skemmist	við skemmumst	present (nútíð)	ég skemmist	við skemmumst
	þú skemmist	þið skemmist		þú skemmist	þið skemmist
	hann, hún, það skemmist	þeir, þær, þau skemmast		hann, hún, það skemmist	þeir, þær, þau skemmist
past (þátíð)	ég skemmdist	við skemmdumst	past (þátíð)	ég skemmdist	við skemmdumst
	þú skemmdist	þið skemmdust		þú skemmdist	þið skemmdust
	hann, hún, það skemmdist	þeir, þær, þau skemmdust		hann, hún, það skemmdist	þeir, þær, þau skemmdust
imperative (boðháttur)	skemmst (þú)	skemmist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skemmstu	skemmisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skemmast — mediopassive voice (miðmynd)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skemmdur	skemmd	skemmt		skemmdir	skemmdar	skemmd
accusative (þolfall)	skemmdan	skemmda	skemmt		skemmda	skemmdar	skemmd
dative (þágufall)	skemmdum	skemmdri	skemmdu		skemmdum	skemmdum	skemmdum
genitive (eignarfall)	skemmds	skemmdrar	skemmds		skemmdra	skemmdra	skemmdra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skemmdi	skemmda	skemmda		skemmdu	skemmdu	skemmdu
accusative (þolfall)	skemmda	skemmdu	skemmda		skemmdu	skemmdu	skemmdu
dative (þágufall)	skemmda	skemmdu	skemmda		skemmdu	skemmdu	skemmdu
genitive (eignarfall)	skemmda	skemmdu	skemmda		skemmdu	skemmdu	skemmdu

skemmdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

Derived terms

• mannskemmandi

Related terms

• skemmd (“damage; rot”)