rozryć

Etymology

From roz- +‎ ryć. First attested in 1767.^[1] Compare Czech rozrýt, Silesian rozryć, and Russian разры́ть (razrýtʹ).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈrɔzrɘt͡ɕ/

(Middle Polish) IPA^(key): /ˈrɔzrɨt͡ɕ/

Rhymes: -ɔzrɘt͡ɕ
Syllabification: ro‧zryć

Verb

rozryć pf

(transitive) to dig out (to make a hole, trench, or furrow in the ground by digging)

Conjugation

More information Conjugation of pf, person ...

Conjugation of rozryć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozryć
future tense	1^st	rozryję			rozryjemy
	2^nd	rozryjesz			rozryjecie
	3^rd	rozryje			rozryją
	impersonal	rozryje się
past tense	1^st	rozryłem, -(e)m rozrył	rozryłam, -(e)m rozryła	rozryłom, -(e)m rozryło	rozryliśmy, -(e)śmy rozryli	rozryłyśmy, -(e)śmy rozryły
	2^nd	rozryłeś, -(e)ś rozrył	rozryłaś, -(e)ś rozryła	rozryłoś, -(e)ś rozryło	rozryliście, -(e)ście rozryli	rozryłyście, -(e)ście rozryły
	3^rd	rozrył	rozryła	rozryło	rozryli	rozryły
	impersonal	rozryto
conditional	1^st	rozryłbym, bym rozrył	rozryłabym, bym rozryła	rozryłobym, bym rozryło	rozrylibyśmy, byśmy rozryli	rozryłybyśmy, byśmy rozryły
	2^nd	rozryłbyś, byś rozrył	rozryłabyś, byś rozryła	rozryłobyś, byś rozryło	rozrylibyście, byście rozryli	rozryłybyście, byście rozryły
	3^rd	rozryłby, by rozrył	rozryłaby, by rozryła	rozryłoby, by rozryło	rozryliby, by rozryli	rozryłyby, by rozryły
	impersonal	rozryto by
imperative	1^st	niech rozryję			rozryjmy
	2^nd	rozryj			rozryjcie
	3^rd	niech rozryje			niech rozryją
passive adjectival participle		rozryty	rozryta	rozryte	rozryci	rozryte
anterior adverbial participle		rozrywszy
verbal noun		rozrycie

Close

References

[1]
Zygmunt Aleksander Włyński, editor (1767), Kroniki Stanisława Orzechowskiego (in Polish), page 163

rozryć

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

References

Further reading

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading

Wikiwand in your browser!

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

References

Further reading

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading

Wikiwand in your browser!

Polish

Silesian

Conjugation of rozryć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozryć
future tense	1^st	rozryjã			rozryjymy
	2^nd	rozryjesz			rozryjecie
	3^rd	rozryje			rozryjōm
past tense	1^st	rozryłch, rozryłech, rozrył żech	rozryłach rozryła żech	rozryłoch¹⁾ rozryło żech¹⁾	rozrylimy, rozrylichmy	rozryłymy, rozryłychmy
	2^nd	rozryłś, rozryłeś, rozrył żeś	rozryłaś rozryła żeś	rozryłoś¹⁾ rozryło żeś¹⁾	rozryliście, rozryli żeście	rozryłyście, rozryły żeście
	3^rd	rozrył	rozryła	rozryło	rozryli	rozryły
pluperfect tense²⁾	1^st	bōłch rozrył, bōłech rozrył, bōł żech rozrył	byłach rozryła była żech rozryła	byłoch rozryło¹⁾ było żech rozryło¹⁾	byli my rozryli, bylichmy rozryli	były my rozryły, byłychmy rozryły
	2^nd	bōłś rozrył, bōłeś rozrył, bōł żeś rozrył	byłaś rozryła była żeś rozryła	byłoś rozryło¹⁾ było żeś rozryło¹⁾	byliście rozryli, byli żeście rozryli	byłyście rozryły, były żeście rozryły
	3^rd	bōł rozrył	była rozryła	było rozryło¹⁾	były my rozryli, byłychmy rozryli	były rozryły
conditional	1^st	bych rozrył	bych rozryła	byście rozryli	by my rozryły, bychmy rozryły
	2^nd	byś rozrył	byś rozryła	byście rozryli	byście rozryły
	3^rd	by rozrył	by rozryła	by rozryło	by rozryli	by rozryły
imperative	1^st	niych rozryjã			rozryjmy
	2^nd	rozryj			rozryjcie
	3^rd	niych rozryje			niych rozryjōm
passive adjectival participle		rozryty	rozrytŏ	rozryte	rozryci	rozryte
verbal noun		rozrycie
¹⁾ Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. ²⁾ The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Conjugation of rozryć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozryć
future tense	1^st	rozryjã			rozryjymy
	2^nd	rozryjesz			rozryjecie
	3^rd	rozryje			rozryjōm
past tense	1^st	rozryłch, rozryłech, rozrył żech	rozryłach rozryła żech	rozryłoch¹⁾ rozryło żech¹⁾	rozrylimy, rozrylichmy	rozryłymy, rozryłychmy
	2^nd	rozryłś, rozryłeś, rozrył żeś	rozryłaś rozryła żeś	rozryłoś¹⁾ rozryło żeś¹⁾	rozryliście, rozryli żeście	rozryłyście, rozryły żeście
	3^rd	rozrył	rozryła	rozryło	rozryli	rozryły
pluperfect tense²⁾	1^st	bōłch rozrył, bōłech rozrył, bōł żech rozrył	byłach rozryła była żech rozryła	byłoch rozryło¹⁾ było żech rozryło¹⁾	byli my rozryli, bylichmy rozryli	były my rozryły, byłychmy rozryły
	2^nd	bōłś rozrył, bōłeś rozrył, bōł żeś rozrył	byłaś rozryła była żeś rozryła	byłoś rozryło¹⁾ było żeś rozryło¹⁾	byliście rozryli, byli żeście rozryli	byłyście rozryły, były żeście rozryły
	3^rd	bōł rozrył	była rozryła	było rozryło¹⁾	były my rozryli, byłychmy rozryli	były rozryły
conditional	1^st	bych rozrył	bych rozryła	byście rozryli	by my rozryły, bychmy rozryły
	2^nd	byś rozrył	byś rozryła	byście rozryli	byście rozryły
	3^rd	by rozrył	by rozryła	by rozryło	by rozryli	by rozryły
imperative	1^st	niych rozryjã			rozryjmy
	2^nd	rozryj			rozryjcie
	3^rd	niych rozryje			niych rozryjōm
passive adjectival participle		rozryty	rozrytŏ	rozryte	rozryci	rozryte
verbal noun		rozrycie
¹⁾ Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. ²⁾ The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.