ringur
From Wiktionary, the free dictionary
Faroese
Etymology
From Old Norse hringr, from Proto-Germanic *hringaz, from Proto-Indo-European *(s)krengʰ-.
Pronunciation
Noun
ringur m (genitive singular rings, plural ringar)
Declension
Synonyms
- (circle): kringur
Derived terms
- ringvegur
- ringbreyt
- ringrás
- lyklaringur
- oyrnaringur
- nasaringur
- middagsringur
- sólarringur
- sjónarringur
- jarnringur
- silvurringur
- gullringur
Adjective
ringur (comparative verri, superlative verstur)
ringur (comparative ringari, superlative ringastur)
Declension
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | ringur | ring | ringt |
accusative | ringan | ringa | ringt |
dative | ringum | ringari | ringum |
genitive | rings | ringar | rings |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | ringir | ringar | ring |
accusative | ringar | ringar | ring |
dative | ringum | ringum | ringum |
genitive | ringa | ringa | ringa |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.