raka

From Wiktionary, the free dictionary

Balinese

Romanization

raka

  1. Romanization of ᬭᬓ

Czech

Pronunciation

Noun

raka

  1. genitive/accusative singular of rak

Faroese

Verb

raka (third person singular past indicative rakti, third person plural past indicative rakað, supine rakað)

  1. to hit, to strike

Conjugation

More information infinitive, supine ...
Conjugation of raka (group v-29-30)
infinitive raka
supine rakað
present past
first singular raki rakti/
rakaði
second singular rakar rakti/
rakaði
third singular rakar rakti/
rakaði
plural raka raktu/
rakaðu
participle (a5
(a39)/a6)1
rakandi raktur/
rakaður
imperative
singular raka!
plural rakið!
Close

1Only the past participle being declined.

Verb

raka (third person singular past indicative rakaði, third person plural past indicative rakað, supine rakað)

  1. to shave

Conjugation

More information infinitive, supine ...
Conjugation of raka (group v-30)
infinitive raka
supine rakað
present past
first singular raki rakaði
second singular rakar rakaði
third singular rakar rakaði
plural raka rakaðu
participle (a6)1 rakandi rakaður
imperative
singular raka!
plural rakið!
Close

1Only the past participle being declined.

Garo

Etymology 1

Verb

raka

  1. to be bright, to be hard

Etymology 2

From raka (to be hard), symbolising how the alphabet represents a hard sound.

Noun

raka

  1. the name of an alphabet in Garo, symbolised by a dot or apostrophe representing the glottal stop.

Gothic

Romanization

raka

  1. Romanization of 𐍂𐌰𐌺𐌰

Icelandic

Pronunciation

Etymology 1

Verb

raka (weak verb, third-person singular past indicative rakaði, supine rakað)

  1. to rake
  2. to shave
Conjugation
More information infinitive (nafnháttur), supine (sagnbót) ...
infinitive
(nafnháttur)
raka
supine
(sagnbót)
rakað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)
rakandi
indicative
(framsöguháttur)
subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)
ég raka við rökum present
(nútíð)
ég raki við rökum
þú rakar þið rakið þú rakir þið rakið
hann, hún, það rakar þeir, þær, þau raka hann, hún, það raki þeir, þær, þau raki
past
(þátíð)
ég rakaði við rökuðum past
(þátíð)
ég rakaði við rökuðum
þú rakaðir þið rökuðuð þú rakaðir þið rökuðuð
hann, hún, það rakaði þeir, þær, þau rökuðu hann, hún, það rakaði þeir, þær, þau rökuðu
imperative
(boðháttur)
raka (þú) rakið (þið)
Forms with appended personal pronoun
rakaðu rakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Close
More information infinitive (nafnháttur), supine (sagnbót) ...
infinitive
(nafnháttur)
rakast
supine
(sagnbót)
rakast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)
rakandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)
subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)
ég rakast við rökumst present
(nútíð)
ég rakist við rökumst
þú rakast þið rakist þú rakist þið rakist
hann, hún, það rakast þeir, þær, þau rakast hann, hún, það rakist þeir, þær, þau rakist
past
(þátíð)
ég rakaðist við rökuðumst past
(þátíð)
ég rakaðist við rökuðumst
þú rakaðist þið rökuðust þú rakaðist þið rökuðust
hann, hún, það rakaðist þeir, þær, þau rökuðust hann, hún, það rakaðist þeir, þær, þau rökuðust
imperative
(boðháttur)
rakast (þú) rakist (þið)
Forms with appended personal pronoun
rakastu rakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Close
More information strong declension (sterk beyging), singular (eintala) ...
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
rakaður rökuð rakað rakaðir rakaðar rökuð
accusative
(þolfall)
rakaðan rakaða rakað rakaða rakaðar rökuð
dative
(þágufall)
rökuðum rakaðri rökuðu rökuðum rökuðum rökuðum
genitive
(eignarfall)
rakaðs rakaðrar rakaðs rakaðra rakaðra rakaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
rakaði rakaða rakaða rökuðu rökuðu rökuðu
accusative
(þolfall)
rakaða rökuðu rakaða rökuðu rökuðu rökuðu
dative
(þágufall)
rakaða rökuðu rakaða rökuðu rökuðu rökuðu
genitive
(eignarfall)
rakaða rökuðu rakaða rökuðu rökuðu rökuðu
Close

Etymology 2

Noun

raka

  1. indefinite accusative singular of raki
  2. indefinite dative singular of raki
  3. indefinite genitive singular of raki

Etymology 3

Noun

raka

  1. indefinite genitive plural of rök

Javanese

Romanization

raka

  1. Romanization of ꦫꦏ

Karelian

Etymology

Borrowed from Russian рак (rak).

Noun

raka (genitive rakan, partitive [please provide])

  1. (pathology) cancer
    häńeĺĺä oĺi raka, rakan tuattši hiän kuoĺi.He died because he had cancer.

References

  • Pertti Virtaranta, Raija Koponen (2009) “raka”, in Marja Torikka, editor, Karjalan kielen sanakirja, Helsinki: Kotus, →ISSN

Latvian

Verb

raka

  1. third-person singular/plural past indicative of rakt

Lower Sorbian

Pronunciation

Noun

raka

  1. genitive singular of rak
  2. accusative singular of rak
  3. nominative dual of rak

Maori

Norwegian Nynorsk

Old Javanese

Old Norse

Papiamentu

Polish

Serbo-Croatian

Swedish

Ternate

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.