przyznać

Polish

Etymology

From przy- +‎ znać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɘ.znat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘznat͡ɕ
• Syllabification: przy‧znać

Verb

przyznać pf (imperfective przyznawać)

1. (intransitive) to admit, to acknowledge
2. (transitive) to grant, to confer
3. (reflexive with się) to confess, to admit [with do (+ genitive) ‘to something’]

Conjugation

Conjugation of przyznać pf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyznać
future tense	1st	przyznam			przyznamy
	2nd	przyznasz			przyznacie
	3rd	przyzna			przyznają
	impersonal	przyzna się
past tense	1st	przyznałem, -(e)m przyznał	przyznałam, -(e)m przyznała	przyznałom, -(e)m przyznało	przyznaliśmy, -(e)śmy przyznali	przyznałyśmy, -(e)śmy przyznały
	2nd	przyznałeś, -(e)ś przyznał	przyznałaś, -(e)ś przyznała	przyznałoś, -(e)ś przyznało	przyznaliście, -(e)ście przyznali	przyznałyście, -(e)ście przyznały
	3rd	przyznał	przyznała	przyznało	przyznali	przyznały
	impersonal	przyznano
conditional	1st	przyznałbym, bym przyznał	przyznałabym, bym przyznała	przyznałobym, bym przyznało	przyznalibyśmy, byśmy przyznali	przyznałybyśmy, byśmy przyznały
	2nd	przyznałbyś, byś przyznał	przyznałabyś, byś przyznała	przyznałobyś, byś przyznało	przyznalibyście, byście przyznali	przyznałybyście, byście przyznały
	3rd	przyznałby, by przyznał	przyznałaby, by przyznała	przyznałoby, by przyznało	przyznaliby, by przyznali	przyznałyby, by przyznały
	impersonal	przyznano by
imperative	1st	niech przyznam			przyznajmy
	2nd	przyznaj			przyznajcie
	3rd	niech przyzna			niech przyznają
passive adjectival participle		przyznany	przyznana	przyznane	przyznani	przyznane
anterior adverbial participle		przyznawszy
verbal noun		przyznanie

Further reading

• przyznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przyznać in Polish dictionaries at PWN