leita

See also: leitä

Faroese

Etymology

From Old Norse leita, from Proto-Germanic *wlaitōną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlaiːta/
• Rhymes: -aiːta
• Homophone: leitað

Verb

leita (third person singular past indicative leitaði, third person plural past indicative leitaðu, supine leitað)

1. to seek, to search

Conjugation

Conjugation of leita (group v-30)
infinitive	leita
supine	leitað
participle (a6)1	leitandi	leitaður
	present	past
first singular	leiti	leitaði
second singular	leitar	leitaði
third singular	leitar	leitaði
plural	leita	leitaðu
	imperative
singular	leita!
plural	leitið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse leita.

Pronunciation

• Rhymes: -eiːta

Verb

leita (weak verb, third-person singular past indicative leitaði, supine leitað)

1. (with genitive or að) to seek, to search, to look for

   Afsakið, en ég er að leita að Hallgrímskirkju.

   Excuse me, I'm looking for Hallgrímskirkja.

   Þú ættir að leita læknis, þú lítur ekki vel út.

   You should consult a doctor. You don't look well.

   Ég ákvað að leita til miðils til að tala við vin minn sem dó.

   I decided to turn to a psychic to talk to my friend who died.

Conjugation

infinitive (nafnháttur)		að leita
supine (sagnbót)		leitað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		leitandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég leita	við leitum	present (nútíð)	ég leiti	við leitum
	þú leitar	þið leitið		þú leitir	þið leitið
	hann, hún, það leitar	þeir, þær, þau leita		hann, hún, það leiti	þeir, þær, þau leiti
past (þátíð)	ég leitaði	við leituðum	past (þátíð)	ég leitaði	við leituðum
	þú leitaðir	þið leituðuð		þú leitaðir	þið leituðuð
	hann, hún, það leitaði	þeir, þær, þau leituðu		hann, hún, það leitaði	þeir, þær, þau leituðu
imperative (boðháttur)	leita (þú)	leitið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	leitaðu	leitiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

leita — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að leitast
supine (sagnbót)		leitast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		leitandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég leitast	við leitumst	present (nútíð)	ég leitist	við leitumst
	þú leitast	þið leitist		þú leitist	þið leitist
	hann, hún, það leitast	þeir, þær, þau leitast		hann, hún, það leitist	þeir, þær, þau leitist
past (þátíð)	ég leitaðist	við leituðumst	past (þátíð)	ég leitaðist	við leituðumst
	þú leitaðist	þið leituðust		þú leitaðist	þið leituðust
	hann, hún, það leitaðist	þeir, þær, þau leituðust		hann, hún, það leitaðist	þeir, þær, þau leituðust
imperative (boðháttur)	leitast (þú)	leitist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	leitastu	leitisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

leitast — mediopassive voice (miðmynd)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	leitaður	leituð	leitað		leitaðir	leitaðar	leituð
accusative (þolfall)	leitaðan	leitaða	leitað		leitaða	leitaðar	leituð
dative (þágufall)	leituðum	leitaðri	leituðu		leituðum	leituðum	leituðum
genitive (eignarfall)	leitaðs	leitaðrar	leitaðs		leitaðra	leitaðra	leitaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	leitaði	leitaða	leitaða		leituðu	leituðu	leituðu
accusative (þolfall)	leitaða	leituðu	leitaða		leituðu	leituðu	leituðu
dative (þágufall)	leitaða	leituðu	leitaða		leituðu	leituðu	leituðu
genitive (eignarfall)	leitaða	leituðu	leitaða		leituðu	leituðu	leituðu

leitaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

Derived terms

Derived terms

• leita á
• leita eftir
• leita fyrir sér
• leita hófanna hjá
• leitast
• leitast við
• leita til

Related terms

• leit

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• leitet
• leitte (simple past)
• lette (simple past)
• leitt (past participle)
• lett (past participle)

Verb

leita

1. inflection of leite:
   1. simple past
   2. past participle

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• leite

Etymology

From Old Norse leita. Akin to obsolete dialectal English lait.

Pronunciation

• IPA^(key): /²lɛɪːta/

Verb

leita (present tense leitar or leiter, past tense leita or leitte, past participle leita or leitt, present participle leitande, imperative leit)

1. to search

Related terms

• leit (noun)

See also

• lete (Bokmål)

References

• “leita” in The Nynorsk Dictionary.

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *wlaitōną.

Verb

leita (singular past indicative leitaði, plural past indicative leitaðu, past participle leitaðr)

1. to seek, to search

Conjugation

infinitive	leita
present participle	leitandi
past participle	leitaðr
indicative	present	past
1st-person singular	leita	leitaða
2nd-person singular	leitar	leitaðir
3rd-person singular	leitar	leitaði
1st-person plural	leitum	leituðum
2nd-person plural	leitið	leituðuð
3rd-person plural	leita	leituðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	leita	leitaða
2nd-person singular	leitir	leitaðir
3rd-person singular	leiti	leitaði
1st-person plural	leitim	leitaðim
2nd-person plural	leitið	leitaðið
3rd-person plural	leiti	leitaði
imperative	present
2nd-person singular	leita
1st-person plural	leitum
2nd-person plural	leitið

Conjugation of leita — active (weak class 2)

infinitive	leitask
present participle	leitandisk
past participle	leitazk
indicative	present	past
1st-person singular	leitumk	leituðumk
2nd-person singular	leitask	leitaðisk
3rd-person singular	leitask	leitaðisk
1st-person plural	leitumsk	leituðumsk
2nd-person plural	leitizk	leituðuzk
3rd-person plural	leitask	leituðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	leitumk	leituðumk
2nd-person singular	leitisk	leitaðisk
3rd-person singular	leitisk	leitaðisk
1st-person plural	leitimsk	leitaðimsk
2nd-person plural	leitizk	leitaðizk
3rd-person plural	leitisk	leitaðisk
imperative	present
2nd-person singular	leitask
1st-person plural	leitumsk
2nd-person plural	leitizk

Conjugation of leita — mediopassive (weak class 2)

Descendants

• Icelandic: leita
• Faroese: leita
• Norwegian Nynorsk: leita
  • → Norwegian Bokmål: leite
• Elfdalian: lieta
• Danish: lede
  • Norwegian Bokmål: lete
• Old Swedish: lēta
  • Swedish: leta

Portuguese

Pronunciation

 

• (Brazil) IPA^(key): /ˈlej.tɐ/ [ˈleɪ̯.tɐ]

• (Brazil) IPA^(key): /ˈlej.tɐ/ [ˈleɪ̯.tɐ]
  • (Southern Brazil) IPA^(key): /ˈlej.ta/ [ˈleɪ̯.ta]

 

• (Portugal) IPA^(key): /ˈlɐj.tɐ/

• (Portugal) IPA^(key): /ˈlɐj.tɐ/
  • (Northern Portugal) IPA^(key): /ˈlej.tɐ/
  • (Central Portugal) IPA^(key): /ˈlej.tɐ/
  • (Southern Portugal) IPA^(key): /ˈle.tɐ/

• Hyphenation: lei‧ta

Etymology 1

Noun

leita f (plural leitas)

1. milt (fish semen)

   Synonym: láctea

Etymology 2

Verb

leita

1. inflection of leitar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative