kapitan

See also: Kapitän and kapitán

Azerbaijani

Etymology

Internationalism, ultimately from Latin capitaneus, likely via Russian капитан (kapitan).

Noun

kapitan (definite accusative kapitanı, plural kapitanlar)

1. captain, commander, master, skipper, team leader
2. (military) captain

Declension

Declension of kapitan

	singular	plural
nominative	kapitan	kapitanlar
definite accusative	kapitanı	kapitanları
dative	kapitana	kapitanlara
locative	kapitanda	kapitanlarda
ablative	kapitandan	kapitanlardan
definite genitive	kapitanın	kapitanların

Possessive forms of kapitan

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanım	kapitanlarım
sənin (“your”)	kapitanın	kapitanların
onun (“his/her/its”)	kapitanı	kapitanları
bizim (“our”)	kapitanımız	kapitanlarımız
sizin (“your”)	kapitanınız	kapitanlarınız
onların (“their”)	kapitanı or kapitanları	kapitanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanımı	kapitanlarımı
sənin (“your”)	kapitanını	kapitanlarını
onun (“his/her/its”)	kapitanını	kapitanlarını
bizim (“our”)	kapitanımızı	kapitanlarımızı
sizin (“your”)	kapitanınızı	kapitanlarınızı
onların (“their”)	kapitanını or kapitanlarını	kapitanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanıma	kapitanlarıma
sənin (“your”)	kapitanına	kapitanlarına
onun (“his/her/its”)	kapitanına	kapitanlarına
bizim (“our”)	kapitanımıza	kapitanlarımıza
sizin (“your”)	kapitanınıza	kapitanlarınıza
onların (“their”)	kapitanına or kapitanlarına	kapitanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanımda	kapitanlarımda
sənin (“your”)	kapitanında	kapitanlarında
onun (“his/her/its”)	kapitanında	kapitanlarında
bizim (“our”)	kapitanımızda	kapitanlarımızda
sizin (“your”)	kapitanınızda	kapitanlarınızda
onların (“their”)	kapitanında or kapitanlarında	kapitanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanımdan	kapitanlarımdan
sənin (“your”)	kapitanından	kapitanlarından
onun (“his/her/its”)	kapitanından	kapitanlarından
bizim (“our”)	kapitanımızdan	kapitanlarımızdan
sizin (“your”)	kapitanınızdan	kapitanlarınızdan
onların (“their”)	kapitanından or kapitanlarından	kapitanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	kapitanımın	kapitanlarımın
sənin (“your”)	kapitanının	kapitanlarının
onun (“his/her/its”)	kapitanının	kapitanlarının
bizim (“our”)	kapitanımızın	kapitanlarımızın
sizin (“your”)	kapitanınızın	kapitanlarınızın
onların (“their”)	kapitanının or kapitanlarının	kapitanlarının

Further reading

• “kapitan” in Obastan.com.

Crimean Tatar

Etymology

Borrowed from Russian капитан (kapitan)

Noun

kapitan

1. captain

Declension

Declension of kapitan

	singular	plural
nominative	kapitan	kapitanlar
genitive	kapitannıñ	kapitanlarnıñ
dative	kapitanğa	kapitanlarğa
accusative	kapitannı	kapitanlarnı
locative	kapitanda	kapitanlarda
ablative	kapitandan	kapitanlardan

References

• Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN
• “kapitan”, in Luğatçıq (in Russian)

Indonesian

Indonesian Wikipedia has an article on:

kapitan

Wikipedia ^id

Etymology

From Malay kapitan, borrowed Portuguese capitam (“captain”), from Old Galician-Portuguese capitan, capitam, from Genoese Ligurian capitan, from Late Latin capitānus, from capitāneus, or Latin capitālis. Doublet of kapital and kapten.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈpitan/
• Hyphenation: ka‧pi‧tan

Noun

kapitan (plural kapitan-kapitan)

1. (archaic) captain
   1. chieftain in the Eastern Lesser Sunda Islands (Nusa Tenggara Timur) and Mollucas (Maluku)
   2. a high-ranking government position in the civil administration of colonial Indonesia, Malaysia, Singapore, Borneo and the Philippines as community leaders of local foreign communities, such as Kapitan Cina
   3. leader chief in the army

Related terms

• kapten

Further reading

• “kapitan” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.

Japanese

Romanization

kapitan

1. Rōmaji transcription of カピタン