kakać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kàkati, from Proto-Balto-Slavic *kākā́ˀtei, from Proto-Indo-European *kakka- (“to defecate”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈka.kat͡ɕ/
• Rhymes: -akat͡ɕ
• Syllabification: ka‧kać

Verb

kakać impf

1. (intransitive, vulgar, of children and small animals) to poop (to defecate)

   Synonyms: defekować, robić kupę, (vulgar) srać, wypróżniać się

Conjugation

Conjugation of kakać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kakać
present tense	1st	kakam			kakamy
	2nd	kakasz			kakacie
	3rd	kaka			kakają
	impersonal	kaka się
past tense	1st	kakałem, -(e)m kakał	kakałam, -(e)m kakała	kakałom, -(e)m kakało	kakaliśmy, -(e)śmy kakali	kakałyśmy, -(e)śmy kakały
	2nd	kakałeś, -(e)ś kakał	kakałaś, -(e)ś kakała	kakałoś, -(e)ś kakało	kakaliście, -(e)ście kakali	kakałyście, -(e)ście kakały
	3rd	kakał	kakała	kakało	kakali	kakały
	impersonal	kakano
future tense	1st	będę kakał, będę kakać	będę kakała, będę kakać	będę kakało, będę kakać	będziemy kakali, będziemy kakać	będziemy kakały, będziemy kakać
	2nd	będziesz kakał, będziesz kakać	będziesz kakała, będziesz kakać	będziesz kakało, będziesz kakać	będziecie kakali, będziecie kakać	będziecie kakały, będziecie kakać
	3rd	będzie kakał, będzie kakać	będzie kakała, będzie kakać	będzie kakało, będzie kakać	będą kakali, będą kakać	będą kakały, będą kakać
	impersonal	będzie kakać się
conditional	1st	kakałbym, bym kakał	kakałabym, bym kakała	kakałobym, bym kakało	kakalibyśmy, byśmy kakali	kakałybyśmy, byśmy kakały
	2nd	kakałbyś, byś kakał	kakałabyś, byś kakała	kakałobyś, byś kakało	kakalibyście, byście kakali	kakałybyście, byście kakały
	3rd	kakałby, by kakał	kakałaby, by kakała	kakałoby, by kakało	kakaliby, by kakali	kakałyby, by kakały
	impersonal	kakano by
imperative	1st	niech kakam			kakajmy
	2nd	kakaj			kakajcie
	3rd	niech kaka			niech kakają
active adjectival participle		kakający	kakająca	kakające	kakający	kakające
contemporary adverbial participle		kakając
verbal noun		kakanie

Further reading

• kakać in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kàkati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkakat͡ʃ/
• Hyphenation: ka‧kać
• Rhymes: -akat͡ʃ
• Syllabification: ka‧kać

Verb

kakać impf

1. (intransitive) to poop

Conjugation

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		kakać
transgressive		kakajo
present tense	1st	kakam	kakamoj		kakamy
	2nd	kakaš	kakataj	kakatej	kakaće
	3rd	kaka	kakataj	kakatej	kakaja, kakaju
past tense	1st	kakach	kakachmoj		kakachmy
	2nd	kakaše	kakaštaj	kakaštej	kakašće
	3rd	kakaše	kakaštaj	kakaštej	kakachu
imperative	1st	—	kakajmoj		kakajmy
	2nd	kakaj	kakajtaj	kakajtej	kakajće
	3rd	kakaj	—
active participle		kakacy
passive participle		kakany
ł-form		kakał
verbal noun		kakanje

Conjugation of kakać (imperfective)

References

• “kakać” in Soblex