błogo

See also: blogo

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish błogo, from Proto-Slavic *bolgo. By surface analysis, błogi +‎ -o.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈbwɔ.ɡɔ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ˈbwɔ.ɡɔ/
• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈbwɔ.ɡɔ/
• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈbwɔ.ɡɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɡɔ
• Syllabification: bło‧go

Adverb

błogo (comparative bardziej błogo, superlative najbardziej błogo)

1. blissfully [with dative ‘for whom’]

   tak błogo ― so blissfully

   jak błogo ― how blissfully

   uśmiechać się błogo ― to smile blissfully

   westchnąć/wzdychać błogo ― to sigh blissfully

   zasypiać błogo ― to fall asleep blissfully

   błogo uśmiechnięty ― blissfully smiling

2. (Kuyavia, Near Masovian, Kielce) Synonym of dobrze

Related terms

adjectives

• błogi
• błogosławiony

nouns

• błogosławieństwo
• błogostan
• błogość

verbs

• błogosławić impf
• pobłogosławić pf
• ubłogosławić pf

Further reading

• błogo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błogo in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Matlakowski (1892) “błogo”, in Słownik wyrazów ludowych zebranych w Czerskiem i na Kujawach (in Polish), Kraków: nakł. Akademii Umiejętności; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem A. M. Kosterkiewicza, page 2
• Jan Łoś (1886) “błogo”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 182