ὑποδείκνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

• ὑποδεικνύω (hupodeiknúō)

Etymology

ῠ̔πο- (hupo-) +‎ δείκνῡμῐ (deíknūmi)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.děː.knyː.mi/ → /y.poˈði.kny.mi/ → /i.poˈði.kni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.děː.knyː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.poˈdi.kny.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.poˈði.kny.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.poˈði.kny.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈði.kni.mi/

Verb

ῠ̔ποδείκνῡμῐ • (hupodeíknūmi)

1. to show
2. to intimate
3. to teach
4. to pretend

Conjugation

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔ποδείκνῡμῐ	ῠ̔ποδείκνῡς	ῠ̔ποδείκνῡσῐ(ν)	ῠ̔ποδείκνῠτον	ῠ̔ποδείκνῠτον	ῠ̔ποδείκνῠμεν	ῠ̔ποδείκνῠτε	ῠ̔ποδεικνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ῠ̔ποδεικνῠ́ω	ῠ̔ποδεικνῠ́ῃς	ῠ̔ποδεικνῠ́ῃ	ῠ̔ποδεικνῠ́ητον	ῠ̔ποδεικνῠ́ητον	ῠ̔ποδεικνῠ́ωμεν	ῠ̔ποδεικνῠ́ητε	ῠ̔ποδεικνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδεικνῠ́οιμῐ	ῠ̔ποδεικνῠ́οις	ῠ̔ποδεικνῠ́οι	ῠ̔ποδεικνῠ́οιτον	ῠ̔ποδεικνῠοίτην	ῠ̔ποδεικνῠ́οιμεν	ῠ̔ποδεικνῠ́οιτε	ῠ̔ποδεικνῠ́οιεν
	imperative		ῠ̔ποδείκνῡ	ῠ̔ποδεικνῠ́τω	ῠ̔ποδείκνῠτον	ῠ̔ποδεικνῠ́των		ῠ̔ποδείκνῠτε	ῠ̔ποδεικνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	ῠ̔ποδείκνῠμαι	ῠ̔ποδείκνῠσαι	ῠ̔ποδείκνῠται	ῠ̔ποδείκνῠσθον	ῠ̔ποδείκνῠσθον	ῠ̔ποδεικνῠ́μεθα	ῠ̔ποδείκνῠσθε	ῠ̔ποδείκνῠνται
	subjunctive	ῠ̔ποδεικνῠ́ωμαι	ῠ̔ποδεικνῠ́ῃ	ῠ̔ποδεικνῠ́ηται	ῠ̔ποδεικνῠ́ησθον	ῠ̔ποδεικνῠ́ησθον	ῠ̔ποδεικνῠώμεθᾰ	ῠ̔ποδεικνῠ́ησθε	ῠ̔ποδεικνῠ́ωνται
	optative	ῠ̔ποδεικνῠοίμην	ῠ̔ποδεικνῠ́οιο	ῠ̔ποδεικνῠ́οιτο	ῠ̔ποδεικνῠ́οισθον	ῠ̔ποδεικνῠοίσθην	ῠ̔ποδεικνῠοίμεθᾰ	ῠ̔ποδεικνῠ́οισθε	ῠ̔ποδεικνῠ́οιντο
	imperative		ῠ̔ποδείκνῠσο	ῠ̔ποδεικνῠ́σθω	ῠ̔ποδείκνῠσθον	ῠ̔ποδεικνῠ́σθων		ῠ̔ποδείκνῠσθε	ῠ̔ποδεικνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ῠ̔ποδεικνῠ́ναι				ῠ̔ποδείκνῠσθαι
participle	m	ῠ̔ποδεικνῡ́ς				ῠ̔ποδεικνῠ́μενος
	f	ῠ̔ποδεικνῦσᾰ				ῠ̔ποδεικνῠμένη
	n	ῠ̔ποδεικνῠ́ν				ῠ̔ποδεικνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ῠ̔ποδείκνῡμῐ, ῠ̔ποδείκνῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πεδείκνῡν	ῠ̔πεδείκνῡς	ῠ̔πεδείκνῡ	ῠ̔πεδείκνῠτον	ῠ̔πεδεικνῠ́την	ῠ̔πεδείκνῠμεν	ῠ̔πεδείκνῠτε	ῠ̔πεδείκνῠσᾰν
middle/ passive	indicative	ῠ̔πεδεικνῠ́μην	ῠ̔πεδείκνῠσο	ῠ̔πεδείκνῠτο	ῠ̔πεδείκνῠσθον	ῠ̔πεδεικνῠ́σθην	ῠ̔πεδεικνῠ́μεθᾰ	ῠ̔πεδείκνῠσθε	ῠ̔πεδείκνῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ῠ̔πεδείκνῡν, ῠ̔πεδεικνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔ποδείξω	ῠ̔ποδείξεις	ῠ̔ποδείξει	ῠ̔ποδείξετον	ῠ̔ποδείξετον	ῠ̔ποδείξομεν	ῠ̔ποδείξετε	ῠ̔ποδείξουσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδείξοιμῐ	ῠ̔ποδείξοις	ῠ̔ποδείξοι	ῠ̔ποδείξοιτον	ῠ̔ποδειξοίτην	ῠ̔ποδείξοιμεν	ῠ̔ποδείξοιτε	ῠ̔ποδείξοιεν
middle	indicative	ῠ̔ποδείξομαι	ῠ̔ποδείξῃ, ῠ̔ποδείξει	ῠ̔ποδείξεται	ῠ̔ποδείξεσθον	ῠ̔ποδείξεσθον	ῠ̔ποδειξόμεθᾰ	ῠ̔ποδείξεσθε	ῠ̔ποδείξονται
	optative	ῠ̔ποδειξοίμην	ῠ̔ποδείξοιο	ῠ̔ποδείξοιτο	ῠ̔ποδείξοισθον	ῠ̔ποδειξοίσθην	ῠ̔ποδειξοίμεθᾰ	ῠ̔ποδείξοισθε	ῠ̔ποδείξοιντο
passive	indicative	ῠ̔ποδειχθήσομαι	ῠ̔ποδειχθήσῃ	ῠ̔ποδειχθήσεται	ῠ̔ποδειχθήσεσθον	ῠ̔ποδειχθήσεσθον	ῠ̔ποδειχθησόμεθᾰ	ῠ̔ποδειχθήσεσθε	ῠ̔ποδειχθήσονται
	optative	ῠ̔ποδειχθησοίμην	ῠ̔ποδειχθήσοιο	ῠ̔ποδειχθήσοιτο	ῠ̔ποδειχθήσοισθον	ῠ̔ποδειχθησοίσθην	ῠ̔ποδειχθησοίμεθᾰ	ῠ̔ποδειχθήσοισθε	ῠ̔ποδειχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ῠ̔ποδείξειν			ῠ̔ποδείξεσθαι		ῠ̔ποδειχθήσεσθαι
participle	m	ῠ̔ποδείξων			ῠ̔ποδειξόμενος		ῠ̔ποδειχθησόμενος
	f	ῠ̔ποδείξουσᾰ			ῠ̔ποδειξομένη		ῠ̔ποδειχθησομένη
	n	ῠ̔ποδεῖξον			ῠ̔ποδειξόμενον		ῠ̔ποδειχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῠ̔ποδείξω, ῠ̔ποδείξομαι, ῠ̔ποδειχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔ποδέξω	ῠ̔ποδέξεις	ῠ̔ποδέξει	ῠ̔ποδέξετον	ῠ̔ποδέξετον	ῠ̔ποδέξομεν	ῠ̔ποδέξετε	ῠ̔ποδέξουσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδέξοιμῐ	ῠ̔ποδέξοις	ῠ̔ποδέξοι	ῠ̔ποδέξοιτον	ῠ̔ποδεξοίτην	ῠ̔ποδέξοιμεν	ῠ̔ποδέξοιτε	ῠ̔ποδέξοιεν
middle	indicative	ῠ̔ποδέξομαι	ῠ̔ποδέξῃ, ῠ̔ποδέξει	ῠ̔ποδέξεται	ῠ̔ποδέξεσθον	ῠ̔ποδέξεσθον	ῠ̔ποδεξόμεθᾰ	ῠ̔ποδέξεσθε	ῠ̔ποδέξονται
	optative	ῠ̔ποδεξοίμην	ῠ̔ποδέξοιο	ῠ̔ποδέξοιτο	ῠ̔ποδέξοισθον	ῠ̔ποδεξοίσθην	ῠ̔ποδεξοίμεθᾰ	ῠ̔ποδέξοισθε	ῠ̔ποδέξοιντο
passive	indicative	ῠ̔ποδεχθήσομαι	ῠ̔ποδεχθήσῃ	ῠ̔ποδεχθήσεται	ῠ̔ποδεχθήσεσθον	ῠ̔ποδεχθήσεσθον	ῠ̔ποδεχθησόμεθᾰ	ῠ̔ποδεχθήσεσθε	ῠ̔ποδεχθήσονται
	optative	ῠ̔ποδεχθησοίμην	ῠ̔ποδεχθήσοιο	ῠ̔ποδεχθήσοιτο	ῠ̔ποδεχθήσοισθον	ῠ̔ποδεχθησοίσθην	ῠ̔ποδεχθησοίμεθᾰ	ῠ̔ποδεχθήσοισθε	ῠ̔ποδεχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ῠ̔ποδέξειν			ῠ̔ποδέξεσθαι		ῠ̔ποδεχθήσεσθαι
participle	m	ῠ̔ποδέξων			ῠ̔ποδεξόμενος		ῠ̔ποδεχθησόμενος
	f	ῠ̔ποδέξουσᾰ			ῠ̔ποδεξομένη		ῠ̔ποδεχθησομένη
	n	ῠ̔ποδέξον			ῠ̔ποδεξόμενον		ῠ̔ποδεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῠ̔ποδέξω, ῠ̔ποδέξομαι, ῠ̔ποδεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πέδειξᾰ	ῠ̔πέδειξᾰς	ῠ̔πέδειξε(ν)	ῠ̔πεδείξᾰτον	ῠ̔πεδειξᾰ́την	ῠ̔πεδείξᾰμεν	ῠ̔πεδείξᾰτε	ῠ̔πέδειξᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποδείξω	ῠ̔ποδείξῃς	ῠ̔ποδείξῃ	ῠ̔ποδείξητον	ῠ̔ποδείξητον	ῠ̔ποδείξωμεν	ῠ̔ποδείξητε	ῠ̔ποδείξωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδείξαιμῐ	ῠ̔ποδείξειᾰς, ῠ̔ποδείξαις	ῠ̔ποδείξειε(ν), ῠ̔ποδείξαι	ῠ̔ποδείξαιτον	ῠ̔ποδειξαίτην	ῠ̔ποδείξαιμεν	ῠ̔ποδείξαιτε	ῠ̔ποδείξειᾰν, ῠ̔ποδείξαιεν
	imperative		ῠ̔πόδειξον	ῠ̔ποδειξᾰ́τω	ῠ̔ποδείξᾰτον	ῠ̔ποδειξᾰ́των		ῠ̔ποδείξᾰτε	ῠ̔ποδειξᾰ́ντων
middle	indicative	ῠ̔πεδειξᾰ́μην	ῠ̔πεδείξω	ῠ̔πεδείξᾰτο	ῠ̔πεδείξᾰσθον	ῠ̔πεδειξᾰ́σθην	ῠ̔πεδειξᾰ́μεθᾰ	ῠ̔πεδείξᾰσθε	ῠ̔πεδείξᾰντο
	subjunctive	ῠ̔ποδείξωμαι	ῠ̔ποδείξῃ	ῠ̔ποδείξηται	ῠ̔ποδείξησθον	ῠ̔ποδείξησθον	ῠ̔ποδειξώμεθᾰ	ῠ̔ποδείξησθε	ῠ̔ποδείξωνται
	optative	ῠ̔ποδειξαίμην	ῠ̔ποδείξαιο	ῠ̔ποδείξαιτο	ῠ̔ποδείξαισθον	ῠ̔ποδειξαίσθην	ῠ̔ποδειξαίμεθᾰ	ῠ̔ποδείξαισθε	ῠ̔ποδείξαιντο
	imperative		ῠ̔πόδειξαι	ῠ̔ποδειξᾰ́σθω	ῠ̔ποδείξᾰσθον	ῠ̔ποδειξᾰ́σθων		ῠ̔ποδείξᾰσθε	ῠ̔ποδειξᾰ́σθων
passive	indicative	ῠ̔πεδείχθην	ῠ̔πεδείχθης	ῠ̔πεδείχθη	ῠ̔πεδείχθητον	ῠ̔πεδειχθήτην	ῠ̔πεδείχθημεν	ῠ̔πεδείχθητε	ῠ̔πεδείχθησᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποδειχθῶ	ῠ̔ποδειχθῇς	ῠ̔ποδειχθῇ	ῠ̔ποδειχθῆτον	ῠ̔ποδειχθῆτον	ῠ̔ποδειχθῶμεν	ῠ̔ποδειχθῆτε	ῠ̔ποδειχθῶσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδειχθείην	ῠ̔ποδειχθείης	ῠ̔ποδειχθείη	ῠ̔ποδειχθεῖτον, ῠ̔ποδειχθείητον	ῠ̔ποδειχθείτην, ῠ̔ποδειχθειήτην	ῠ̔ποδειχθεῖμεν, ῠ̔ποδειχθείημεν	ῠ̔ποδειχθεῖτε, ῠ̔ποδειχθείητε	ῠ̔ποδειχθεῖεν, ῠ̔ποδειχθείησᾰν
	imperative		ῠ̔ποδείχθητῐ	ῠ̔ποδειχθήτω	ῠ̔ποδείχθητον	ῠ̔ποδειχθήτων		ῠ̔ποδείχθητε	ῠ̔ποδειχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῠ̔ποδεῖξαι			ῠ̔ποδείξᾰσθαι		ῠ̔ποδειχθῆναι
participle	m	ῠ̔ποδείξᾱς			ῠ̔ποδειξᾰ́μενος		ῠ̔ποδειχθείς
	f	ῠ̔ποδείξᾱσᾰ			ῠ̔ποδειξᾰμένη		ῠ̔ποδειχθεῖσᾰ
	n	ῠ̔ποδεῖξᾰν			ῠ̔ποδειξᾰ́μενον		ῠ̔ποδειχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ῠ̔πέδειξᾰ, ῠ̔πεδειξᾰ́μην, ῠ̔πεδείχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πόδειξᾰ	ῠ̔πόδειξᾰς	ῠ̔πόδειξε(ν)	ῠ̔ποδείξᾰτον	ῠ̔ποδειξᾰ́την	ῠ̔ποδείξᾰμεν	ῠ̔ποδείξᾰτε	ῠ̔πόδειξᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποδείξω	ῠ̔ποδείξῃς	ῠ̔ποδείξῃ	ῠ̔ποδείξητον	ῠ̔ποδείξητον	ῠ̔ποδείξωμεν	ῠ̔ποδείξητε	ῠ̔ποδείξωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδείξαιμῐ	ῠ̔ποδείξειᾰς, ῠ̔ποδείξαις	ῠ̔ποδείξειε(ν), ῠ̔ποδείξαι	ῠ̔ποδείξαιτον	ῠ̔ποδειξαίτην	ῠ̔ποδείξαιμεν	ῠ̔ποδείξαιτε	ῠ̔ποδείξειᾰν, ῠ̔ποδείξαιεν
	imperative		ῠ̔πόδειξον	ῠ̔ποδειξᾰ́τω	ῠ̔ποδείξᾰτον	ῠ̔ποδειξᾰ́των		ῠ̔ποδείξᾰτε	ῠ̔ποδειξᾰ́ντων
middle	indicative	ῠ̔ποδειξᾰ́μην	ῠ̔ποδείξω	ῠ̔ποδείξᾰτο	ῠ̔ποδείξᾰσθον	ῠ̔ποδειξᾰ́σθην	ῠ̔ποδειξᾰ́μεθᾰ	ῠ̔ποδείξᾰσθε	ῠ̔ποδείξᾰντο
	subjunctive	ῠ̔ποδείξωμαι	ῠ̔ποδείξῃ	ῠ̔ποδείξηται	ῠ̔ποδείξησθον	ῠ̔ποδείξησθον	ῠ̔ποδειξώμεθᾰ	ῠ̔ποδείξησθε	ῠ̔ποδείξωνται
	optative	ῠ̔ποδειξαίμην	ῠ̔ποδείξαιο	ῠ̔ποδείξαιτο	ῠ̔ποδείξαισθον	ῠ̔ποδειξαίσθην	ῠ̔ποδειξαίμεθᾰ	ῠ̔ποδείξαισθε	ῠ̔ποδείξαιντο
	imperative		ῠ̔πόδειξαι	ῠ̔ποδειξᾰ́σθω	ῠ̔ποδείξᾰσθον	ῠ̔ποδειξᾰ́σθων		ῠ̔ποδείξᾰσθε	ῠ̔ποδειξᾰ́σθων
passive	indicative	ῠ̔πεδείχθην	ῠ̔πεδείχθης	ῠ̔πεδείχθη	ῠ̔πεδείχθητον	ῠ̔πεδειχθήτην	ῠ̔πεδείχθημεν	ῠ̔πεδείχθητε	ῠ̔πεδείχθησᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποδειχθῶ	ῠ̔ποδειχθῇς	ῠ̔ποδειχθῇ	ῠ̔ποδειχθῆτον	ῠ̔ποδειχθῆτον	ῠ̔ποδειχθῶμεν	ῠ̔ποδειχθῆτε	ῠ̔ποδειχθῶσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδειχθείην	ῠ̔ποδειχθείης	ῠ̔ποδειχθείη	ῠ̔ποδειχθεῖτον, ῠ̔ποδειχθείητον	ῠ̔ποδειχθείτην, ῠ̔ποδειχθειήτην	ῠ̔ποδειχθεῖμεν, ῠ̔ποδειχθείημεν	ῠ̔ποδειχθεῖτε, ῠ̔ποδειχθείητε	ῠ̔ποδειχθεῖεν, ῠ̔ποδειχθείησᾰν
	imperative		ῠ̔ποδείχθητῐ	ῠ̔ποδειχθήτω	ῠ̔ποδείχθητον	ῠ̔ποδειχθήτων		ῠ̔ποδείχθητε	ῠ̔ποδειχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῠ̔ποδεῖξαι			ῠ̔ποδείξᾰσθαι		ῠ̔ποδειχθῆναι
participle	m	ῠ̔ποδείξᾱς			ῠ̔ποδειξᾰ́μενος		ῠ̔ποδειχθείς
	f	ῠ̔ποδείξᾱσᾰ			ῠ̔ποδειξᾰμένη		ῠ̔ποδειχθεῖσᾰ
	n	ῠ̔ποδεῖξᾰν			ῠ̔ποδειξᾰ́μενον		ῠ̔ποδειχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ῠ̔πόδειξᾰ, ῠ̔ποδειξᾰ́μην, ῠ̔πεδείχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πέδεξᾰ	ῠ̔πέδεξᾰς	ῠ̔πέδεξε(ν)	ῠ̔πεδέξᾰτον	ῠ̔πεδεξᾰ́την	ῠ̔πεδέξᾰμεν	ῠ̔πεδέξᾰτε	ῠ̔πέδεξᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποδέξω	ῠ̔ποδέξῃς	ῠ̔ποδέξῃ	ῠ̔ποδέξητον	ῠ̔ποδέξητον	ῠ̔ποδέξωμεν	ῠ̔ποδέξητε	ῠ̔ποδέξωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδέξαιμῐ	ῠ̔ποδέξειᾰς, ῠ̔ποδέξαις	ῠ̔ποδέξειε(ν), ῠ̔ποδέξαι	ῠ̔ποδέξαιτον	ῠ̔ποδεξαίτην	ῠ̔ποδέξαιμεν	ῠ̔ποδέξαιτε	ῠ̔ποδέξειᾰν, ῠ̔ποδέξαιεν
	imperative		ῠ̔πόδεξον	ῠ̔ποδεξᾰ́τω	ῠ̔ποδέξᾰτον	ῠ̔ποδεξᾰ́των		ῠ̔ποδέξᾰτε	ῠ̔ποδεξᾰ́ντων
middle	indicative	ῠ̔πεδεξᾰ́μην	ῠ̔πεδέξω	ῠ̔πεδέξᾰτο	ῠ̔πεδέξᾰσθον	ῠ̔πεδεξᾰ́σθην	ῠ̔πεδεξᾰ́μεθᾰ	ῠ̔πεδέξᾰσθε	ῠ̔πεδέξᾰντο
	subjunctive	ῠ̔ποδέξωμαι	ῠ̔ποδέξῃ	ῠ̔ποδέξηται	ῠ̔ποδέξησθον	ῠ̔ποδέξησθον	ῠ̔ποδεξώμεθᾰ	ῠ̔ποδέξησθε	ῠ̔ποδέξωνται
	optative	ῠ̔ποδεξαίμην	ῠ̔ποδέξαιο	ῠ̔ποδέξαιτο	ῠ̔ποδέξαισθον	ῠ̔ποδεξαίσθην	ῠ̔ποδεξαίμεθᾰ	ῠ̔ποδέξαισθε	ῠ̔ποδέξαιντο
	imperative		ῠ̔πόδεξαι	ῠ̔ποδεξᾰ́σθω	ῠ̔ποδέξᾰσθον	ῠ̔ποδεξᾰ́σθων		ῠ̔ποδέξᾰσθε	ῠ̔ποδεξᾰ́σθων
passive	indicative	ῠ̔πεδέχθην	ῠ̔πεδέχθης	ῠ̔πεδέχθη	ῠ̔πεδέχθητον	ῠ̔πεδεχθήτην	ῠ̔πεδέχθημεν	ῠ̔πεδέχθητε	ῠ̔πεδέχθησᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποδεχθῶ	ῠ̔ποδεχθῇς	ῠ̔ποδεχθῇ	ῠ̔ποδεχθῆτον	ῠ̔ποδεχθῆτον	ῠ̔ποδεχθῶμεν	ῠ̔ποδεχθῆτε	ῠ̔ποδεχθῶσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδεχθείην	ῠ̔ποδεχθείης	ῠ̔ποδεχθείη	ῠ̔ποδεχθεῖτον, ῠ̔ποδεχθείητον	ῠ̔ποδεχθείτην, ῠ̔ποδεχθειήτην	ῠ̔ποδεχθεῖμεν, ῠ̔ποδεχθείημεν	ῠ̔ποδεχθεῖτε, ῠ̔ποδεχθείητε	ῠ̔ποδεχθεῖεν, ῠ̔ποδεχθείησᾰν
	imperative		ῠ̔ποδέχθητῐ	ῠ̔ποδεχθήτω	ῠ̔ποδέχθητον	ῠ̔ποδεχθήτων		ῠ̔ποδέχθητε	ῠ̔ποδεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῠ̔ποδέξαι			ῠ̔ποδέξᾰσθαι		ῠ̔ποδεχθῆναι
participle	m	ῠ̔ποδέξᾱς			ῠ̔ποδεξᾰ́μενος		ῠ̔ποδεχθείς
	f	ῠ̔ποδέξᾱσᾰ			ῠ̔ποδεξᾰμένη		ῠ̔ποδεχθεῖσᾰ
	n	ῠ̔ποδέξᾰν			ῠ̔ποδεξᾰ́μενον		ῠ̔ποδεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ῠ̔πέδεξᾰ, ῠ̔πεδεξᾰ́μην, ῠ̔πεδέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔ποδέδειχᾰ	ῠ̔ποδέδειχᾰς	ῠ̔ποδέδειχε(ν)	ῠ̔ποδεδείχᾰτον	ῠ̔ποδεδείχᾰτον	ῠ̔ποδεδείχᾰμεν	ῠ̔ποδεδείχᾰτε	ῠ̔ποδεδείχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ῠ̔ποδεδείχω	ῠ̔ποδεδείχῃς	ῠ̔ποδεδείχῃ	ῠ̔ποδεδείχητον	ῠ̔ποδεδείχητον	ῠ̔ποδεδείχωμεν	ῠ̔ποδεδείχητε	ῠ̔ποδεδείχωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδεδείχοιμῐ, ῠ̔ποδεδειχοίην	ῠ̔ποδεδείχοις, ῠ̔ποδεδειχοίης	ῠ̔ποδεδείχοι, ῠ̔ποδεδειχοίη	ῠ̔ποδεδείχοιτον	ῠ̔ποδεδειχοίτην	ῠ̔ποδεδείχοιμεν	ῠ̔ποδεδείχοιτε	ῠ̔ποδεδείχοιεν
	imperative		ῠ̔ποδέδειχε	ῠ̔ποδεδειχέτω	ῠ̔ποδεδείχετον	ῠ̔ποδεδειχέτων		ῠ̔ποδεδείχετε	ῠ̔ποδεδειχόντων
middle/ passive	indicative	ῠ̔ποδέδειγμαι	ῠ̔ποδέδειξαι	ῠ̔ποδέδεικται	ῠ̔ποδέδειχθον	ῠ̔ποδέδειχθον	ῠ̔ποδεδείγμεθᾰ	ῠ̔ποδέδειχθε	ῠ̔ποδεδείκᾰται
	subjunctive	ῠ̔ποδεδειγμένος ὦ	ῠ̔ποδεδειγμένος ᾖς	ῠ̔ποδεδειγμένος ᾖ	ῠ̔ποδεδειγμένω ἦτον	ῠ̔ποδεδειγμένω ἦτον	ῠ̔ποδεδειγμένοι ὦμεν	ῠ̔ποδεδειγμένοι ἦτε	ῠ̔ποδεδειγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδεδειγμένος εἴην	ῠ̔ποδεδειγμένος εἴης	ῠ̔ποδεδειγμένος εἴη	ῠ̔ποδεδειγμένω εἴητον/εἶτον	ῠ̔ποδεδειγμένω εἰήτην/εἴτην	ῠ̔ποδεδειγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ῠ̔ποδεδειγμένοι εἴητε/εἶτε	ῠ̔ποδεδειγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ῠ̔ποδέδειξο	ῠ̔ποδεδείχθω	ῠ̔ποδέδειχθον	ῠ̔ποδεδείχθων		ῠ̔ποδέδειχθε	ῠ̔ποδεδείχθων
		active				middle/passive
infinitive		ῠ̔ποδεδειχέναι				ῠ̔ποδεδεῖχθαι
participle	m	ῠ̔ποδεδειχώς				ῠ̔ποδεδειγμένος
	f	ῠ̔ποδεδειχυῖᾰ				ῠ̔ποδεδειγμένη
	n	ῠ̔ποδεδειχός				ῠ̔ποδεδειγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ῠ̔ποδέδειχᾰ, ῠ̔ποδέδειγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔ποδέδεχᾰ	ῠ̔ποδέδεχᾰς	ῠ̔ποδέδεχε(ν)	ῠ̔ποδεδέχᾰτον	ῠ̔ποδεδέχᾰτον	ῠ̔ποδεδέχᾰμεν	ῠ̔ποδεδέχᾰτε	ῠ̔ποδεδέχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ῠ̔ποδεδέχω	ῠ̔ποδεδέχῃς	ῠ̔ποδεδέχῃ	ῠ̔ποδεδέχητον	ῠ̔ποδεδέχητον	ῠ̔ποδεδέχωμεν	ῠ̔ποδεδέχητε	ῠ̔ποδεδέχωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδεδέχοιμῐ, ῠ̔ποδεδεχοίην	ῠ̔ποδεδέχοις, ῠ̔ποδεδεχοίης	ῠ̔ποδεδέχοι, ῠ̔ποδεδεχοίη	ῠ̔ποδεδέχοιτον	ῠ̔ποδεδεχοίτην	ῠ̔ποδεδέχοιμεν	ῠ̔ποδεδέχοιτε	ῠ̔ποδεδέχοιεν
	imperative		ῠ̔ποδέδεχε	ῠ̔ποδεδεχέτω	ῠ̔ποδεδέχετον	ῠ̔ποδεδεχέτων		ῠ̔ποδεδέχετε	ῠ̔ποδεδεχόντων
middle/ passive	indicative	ῠ̔ποδέδεγμαι	ῠ̔ποδέδεξαι	ῠ̔ποδέδεκται	ῠ̔ποδέδεχθον	ῠ̔ποδέδεχθον	ῠ̔ποδεδέγμεθᾰ	ῠ̔ποδέδεχθε	ῠ̔ποδεδέκᾰται
	subjunctive	ῠ̔ποδεδεγμένος ὦ	ῠ̔ποδεδεγμένος ᾖς	ῠ̔ποδεδεγμένος ᾖ	ῠ̔ποδεδεγμένω ἦτον	ῠ̔ποδεδεγμένω ἦτον	ῠ̔ποδεδεγμένοι ὦμεν	ῠ̔ποδεδεγμένοι ἦτε	ῠ̔ποδεδεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποδεδεγμένος εἴην	ῠ̔ποδεδεγμένος εἴης	ῠ̔ποδεδεγμένος εἴη	ῠ̔ποδεδεγμένω εἴητον/εἶτον	ῠ̔ποδεδεγμένω εἰήτην/εἴτην	ῠ̔ποδεδεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ῠ̔ποδεδεγμένοι εἴητε/εἶτε	ῠ̔ποδεδεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ῠ̔ποδέδεξο	ῠ̔ποδεδέχθω	ῠ̔ποδέδεχθον	ῠ̔ποδεδέχθων		ῠ̔ποδέδεχθε	ῠ̔ποδεδέχθων
		active				middle/passive
infinitive		ῠ̔ποδεδεχέναι				ῠ̔ποδεδέχθαι
participle	m	ῠ̔ποδεδεχώς				ῠ̔ποδεδεγμένος
	f	ῠ̔ποδεδεχυῖᾰ				ῠ̔ποδεδεγμένη
	n	ῠ̔ποδεδεχός				ῠ̔ποδεδεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ῠ̔ποδέδεχᾰ, ῠ̔ποδέδεγμαι

References

• “ὑποδείκνῡμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὑποδείκνυμι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ὑποδείκνυμι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G5263 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible