वेद

See also: वद्, वेदि, वादा, वेदी, विद्, वाद, and -वादी

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit वेद (veda).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ʋeːd̪/

Proper noun

वेद • (ved) m

1. (Hinduism) the Veda (the holy works of Hinduism)

Declension

	singular	plural
direct	वेद ved	वेद ved
oblique	वेद ved	वेदों vedõ
vocative	वेद ved	वेदो vedo

Declension of वेद (masc cons-stem)

Pali

Alternative forms

Alternative scripts

• veda (Latin script)
• 𑀯𑁂𑀤 (Brahmi script)
• ৰেদ (Bengali script)
• වෙද (Sinhalese script)
• ဝေဒ or ဝေၻ (Burmese script)
• เวท or เวทะ (Thai script)
• ᩅᩮᨴ (Tai Tham script)
• ເວທ or ເວທະ (Lao script)
• វេទ (Khmer script)
• 𑅇𑄬𑄘 (Chakma script)

Noun

वेद m

1. Devanagari script form of veda (“knowledge”)

Declension

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	वेदो (vedo)	वेदा (vedā)
Accusative (second)	वेदं (vedaṃ)	वेदे (vede)
Instrumental (third)	वेदेन (vedena)	वेदेहि (vedehi) or वेदेभि (vedebhi)
Dative (fourth)	वेदस्स (vedassa) or वेदाय (vedāya) or वेदत्थं (vedatthaṃ)	वेदानं (vedānaṃ)
Ablative (fifth)	वेदस्मा (vedasmā) or वेदम्हा (vedamhā) or वेदा (vedā)	वेदेहि (vedehi) or वेदेभि (vedebhi)
Genitive (sixth)	वेदस्स (vedassa)	वेदानं (vedānaṃ)
Locative (seventh)	वेदस्मिं (vedasmiṃ) or वेदम्हि (vedamhi) or वेदे (vede)	वेदेसु (vedesu)
Vocative (calling)	वेद (veda)	वेदा (vedā)

Declension table of "वेद" (masculine)

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• ৱেদ (Assamese script)
• ᬯᬾᬤ (Balinese script)
• বেদ (Bengali script)
• 𑰪𑰸𑰟 (Bhaiksuki script)
• 𑀯𑁂𑀤 (Brahmi script)
• ဝေဒ (Burmese script)
• વેદ (Gujarati script)
• ਵੇਦ (Gurmukhi script)
• 𑌵𑍇𑌦 (Grantha script)
• ꦮꦺꦢ (Javanese script)
• 𑂫𑂵𑂠 (Kaithi script)
• ವೇದ (Kannada script)
• វេទ (Khmer script)
• ເວທ (Lao script)
• വേദ (Malayalam script)
• ᠸᡝᡩᠠ (Manchu script)
• 𑘪𑘹𑘟 (Modi script)
• ᠸᠧᢑᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧊𑧚𑦿 (Nandinagari script)
• 𑐰𑐾𑐡 (Newa script)
• ଵେଦ (Odia script)
• ꢮꢾꢣ (Saurashtra script)
• 𑆮𑆼𑆢 (Sharada script)
• 𑖪𑖸𑖟 (Siddham script)
• වෙද (Sinhalese script)
• 𑩾𑩔𑩭 (Soyombo script)
• 𑚦𑚲𑚛 (Takri script)
• வேத³ (Tamil script)
• వేద (Telugu script)
• เวท (Thai script)
• ཝེ་ད (Tibetan script)
• 𑒫𑒹𑒠 (Tirhuta script)
• 𑨭𑨄𑨛 (Zanabazar Square script)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ʋɐj.dɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈʋeː.d̪ɐ/
• (Vedic) IPA^(key): /ʋɐ́j.dɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈʋeː.d̪ɐ/

Etymology 1

From the rootविद् (vid), lemma वेत्ति (vetti, “to know, understand”), itself from Proto-Indo-European *weyd-.

Noun

वेद • (véda) stem, m

1. knowledge, true or sacred knowledge or lore, knowledge of ritual
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 8.19.5:

     यः स॒मिधा॒ य आहु॑ती॒ यो वेदे॑न द॒दाश॒ मर्तो॑ अ॒ग्नये॑।
     यो नम॑सा स्वध्व॒रः॥

     yáḥ samídhā yá ā́hutī yó védena dadā́śa márto agnáye.
     yó námasā svadhvaráḥ.

     The mortal who hath ministered to Agni with oblation, fuel, ritual lore,
     And reverence, skilled in sacrifice.

2. Veda
3. name of the number "four"
4. feeling, perception
5. = वृत्त (vṛtta) (v.l. वित्त (vitta))

Declension

Masculine a-stem declension of वेद (véda)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	वेदः védaḥ	वेदौ / वेदा¹ védau / védā¹	वेदाः / वेदासः¹ védāḥ / védāsaḥ¹
Vocative	वेद véda	वेदौ / वेदा¹ védau / védā¹	वेदाः / वेदासः¹ védāḥ / védāsaḥ¹
Accusative	वेदम् védam	वेदौ / वेदा¹ védau / védā¹	वेदान् védān
Instrumental	वेदेन védena	वेदाभ्याम् védābhyām	वेदैः / वेदेभिः¹ védaiḥ / védebhiḥ¹
Dative	वेदाय védāya	वेदाभ्याम् védābhyām	वेदेभ्यः védebhyaḥ
Ablative	वेदात् védāt	वेदाभ्याम् védābhyām	वेदेभ्यः védebhyaḥ
Genitive	वेदस्य védasya	वेदयोः védayoḥ	वेदानाम् védānām
Locative	वेदे véde	वेदयोः védayoḥ	वेदेषु védeṣu
Notes	¹Vedic

Derived terms

• आयुर्वेद (āyurveda)
• वैद्य (vaidya)
• ऋग्वेद (ṛgveda)
• यजुर्वेद (yajurveda)
• सामवेद (sāmaveda)
• अथर्ववेद (atharvaveda)
• त्रिवेदिन् (trivedin)

Descendants

• Pali: veda
  • → Burmese: ဗေဒ (beda.)
• → Dutch: Veda
• → English: Veda
• → Hindi: वेद (ved) (learned)
• → Indonesian: Weda (learned)
• → Khmer: វេទ (veit)
• → Lao: ເວດ (wēt)
• → Malay: Weda (learned)
• → Punjabi:

  Gurmukhi script: ਵੇਦ (ved)

  Shahmukhi script: وید (ved)

• → Portuguese: Veda
• → Russian: ве́да (véda)
• → Tamil: வேதம் (vētam)
• → Telugu: వేదము (vēdamu)
• → Thai: เวท (wêet)
• → Ukrainian: ве́да (véda)

Etymology 2

From the rootविद् (vid, “to find”).

Noun

वेद • (veda) stem, m

1. finding, obtaining, acquisition

   सुवेद (su-veda) — easy to be found or obtained

Declension

Masculine a-stem declension of वेद (veda)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	वेदः vedaḥ	वेदौ / वेदा¹ vedau / vedā¹	वेदाः / वेदासः¹ vedāḥ / vedāsaḥ¹
Vocative	वेद veda	वेदौ / वेदा¹ vedau / vedā¹	वेदाः / वेदासः¹ vedāḥ / vedāsaḥ¹
Accusative	वेदम् vedam	वेदौ / वेदा¹ vedau / vedā¹	वेदान् vedān
Instrumental	वेदेन vedena	वेदाभ्याम् vedābhyām	वेदैः / वेदेभिः¹ vedaiḥ / vedebhiḥ¹
Dative	वेदाय vedāya	वेदाभ्याम् vedābhyām	वेदेभ्यः vedebhyaḥ
Ablative	वेदात् vedāt	वेदाभ्याम् vedābhyām	वेदेभ्यः vedebhyaḥ
Genitive	वेदस्य vedasya	वेदयोः vedayoḥ	वेदानाम् vedānām
Locative	वेदे vede	वेदयोः vedayoḥ	वेदेषु vedeṣu
Notes	¹Vedic

Etymology 3

From Proto-Indo-European *wóyd-e ~ *wid-ḗr, perfect verb from the root *weyd- (“to see”).

Verb

वेद • (véda) third-singular indicative (type UP, perfect, root विद्)

1. perfect of विद् (vid): to know

Usage notes

This perfect verb has the meaning of a present.

Conjugation

Perfect: वेद (véda), विदे (vidé)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	वेद véda	विदतुः vidátuḥ	विदुः vidúḥ	विदे vidé	विदाते vidā́te	विदिरे / विद्रे¹ vidiré / vidré¹
Second	वेत्थ véttha	विदथुः vidáthuḥ	विद vidá	वित्से vitsé	विदाथे vidā́the	विद्ध्वे viddhvé
First	वेद véda	विद्व vidvá	विद्म vidmá	विदे vidé	विद्वहे vidváhe	विद्महे vidmáhe
Participles
	विद्वांस् vidvā́ṃs			विदान vidāná
Notes	¹Vedic

Etymology 4

Perhaps connected with √वे (√ve, “to weave or bind together”).

Noun

वेद • (vedá) stem, m

1. a tuft or bunch of strong grass (कुश (kuśa) or मुञ्ज (muñja)) made into a broom (and used for sweeping, making up the sacrificial fire etc., in rites)

Declension

Masculine a-stem declension of वेद (vedá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	वेदः vedáḥ	वेदौ / वेदा¹ vedaú / vedā́¹	वेदाः / वेदासः¹ vedā́ḥ / vedā́saḥ¹
Vocative	वेद véda	वेदौ / वेदा¹ védau / védā¹	वेदाः / वेदासः¹ védāḥ / védāsaḥ¹
Accusative	वेदम् vedám	वेदौ / वेदा¹ vedaú / vedā́¹	वेदान् vedā́n
Instrumental	वेदेन vedéna	वेदाभ्याम् vedā́bhyām	वेदैः / वेदेभिः¹ vedaíḥ / vedébhiḥ¹
Dative	वेदाय vedā́ya	वेदाभ्याम् vedā́bhyām	वेदेभ्यः vedébhyaḥ
Ablative	वेदात् vedā́t	वेदाभ्याम् vedā́bhyām	वेदेभ्यः vedébhyaḥ
Genitive	वेदस्य vedásya	वेदयोः vedáyoḥ	वेदानाम् vedā́nām
Locative	वेदे vedé	वेदयोः vedáyoḥ	वेदेषु vedéṣu
Notes	¹Vedic

Etymology 5

Proper noun

वेद • (veda) stem, m

1. Name of a pupil of आयोद (āyoda).

References

• Monier Williams (1899) “वेद”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1015.