धान्य
From Wiktionary, the free dictionary
From Wiktionary, the free dictionary
Borrowed from Sanskrit धान्य (dhānya). Doublet of धान (dhān) and दाना (dānā).
धान्य • (dhānya) m (Urdu spelling دھانیہ)
From Proto-Indo-Iranian *dʰaHnyám, derivative of Proto-Indo-European *dʰoHnéh₂.
धान्य • (dhānyá) stem, n
| Neuter a-stem declension of धान्य (dhānyá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | धान्यम् dhānyám |
धान्ये dhānyé |
धान्यानि / धान्या¹ dhānyā́ni / dhānyā́¹ |
| Vocative | धान्य dhā́nya |
धान्ये dhā́nye |
धान्यानि / धान्या¹ dhā́nyāni / dhā́nyā¹ |
| Accusative | धान्यम् dhānyám |
धान्ये dhānyé |
धान्यानि / धान्या¹ dhānyā́ni / dhānyā́¹ |
| Instrumental | धान्येन dhānyéna |
धान्याभ्याम् dhānyā́bhyām |
धान्यैः / धान्येभिः¹ dhānyaíḥ / dhānyébhiḥ¹ |
| Dative | धान्याय dhānyā́ya |
धान्याभ्याम् dhānyā́bhyām |
धान्येभ्यः dhānyébhyaḥ |
| Ablative | धान्यात् dhānyā́t |
धान्याभ्याम् dhānyā́bhyām |
धान्येभ्यः dhānyébhyaḥ |
| Genitive | धान्यस्य dhānyásya |
धान्ययोः dhānyáyoḥ |
धान्यानाम् dhānyā́nām |
| Locative | धान्ये dhānyé |
धान्ययोः dhānyáyoḥ |
धान्येषु dhānyéṣu |
| Notes |
| ||