վեհություն

Armenian

Etymology

From վեհ (veh, “sublime, grand”) +‎ -ություն (-utʻyun, “-ness”).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /vehuˈtʰjun/, [vehut͡sʰjún]
• (Western Armenian) IPA^(key): /vehuˈtʏn/, [vehutʰʏ́n]
• Hyphenation: վե‧հու‧թյուն

Noun

վեհություն • (vehutʻyun) (traditional orthography spelling վեհութիւն)

1. grandeur, majesty, greatness
2. nobleness, sublimity

Declension

n-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular (singulare tantum)
nominative	վեհություն (vehutʻyun)
dative	վեհության (vehutʻyan)
ablative	վեհությունից (vehutʻyunicʻ)
instrumental	վեհությամբ, վեհությունով* (vehutʻyamb, vehutʻyunov*)
locative	վեհությունում (vehutʻyunum)
	definite forms
nominative	վեհությունը/վեհությունն (vehutʻyunə/vehutʻyunn)
dative	վեհությանը/վեհությանն (vehutʻyanə/vehutʻyann)
	1st person possessive forms (my)
nominative	վեհությունս (vehutʻyuns)
dative	վեհությանս (vehutʻyans)
ablative	վեհությունիցս (vehutʻyunicʻs)
instrumental	վեհությամբս, վեհությունովս* (vehutʻyambs, vehutʻyunovs*)
locative	վեհությունումս (vehutʻyunums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	վեհությունդ (vehutʻyund)
dative	վեհությանդ (vehutʻyand)
ablative	վեհությունիցդ (vehutʻyunicʻd)
instrumental	վեհությամբդ, վեհությունովդ* (vehutʻyambd, vehutʻyunovd*)
locative	վեհությունումդ (vehutʻyunumd)

*colloquial   **dated