цэрэг

Mongolian

Mongolian	Cyrillic
ᠴᠡᠷᠢᠭ (čerig)	цэрэг (cereg)

A Mongolian soldier

Etymology

1. From Proto-Mongolic *cerig, compare Buryat сэрэг (sereg), Kalmyk церг (tserg), Daur celle, Mongghul qirig.
2. From Proto-Turkic *čerig (“troops, soldier”), Turkish çeri (“soldier”), Chuvash ҫар (śar, “army”).

Pronunciation

• IPA^(key): [t͜sʰe.rɘ̝̆k]
• Hyphenation: цэ‧рэг

Noun

цэрэг • (cereg)

1. soldier
2. (military) army

Declension

attributive	цэрэг cereg
	singular / indefinite	definite plural
nominative	цэрэг cereg	цэргүүд cergüüd
genitive	цэргийн cergiin	цэргүүдийн cergüüdiin
accusative	цэргийг cergiig	цэргүүдийг cergüüdiig
dative-locative	цэрэгт ceregt	цэргүүдэд cergüüded
ablative	цэргээс cergees	цэргүүдээс cergüüdees
instrumental	цэргээр cergeer	цэргүүдээр cergüüdeer
comitative	цэрэгтэй ceregtej	цэргүүдтэй cergüüdtej
privative	цэрэггүй cereggüj	цэргүүдгүй cergüüdgüj
directive	цэрэг рүү cereg rüü	цэргүүд рүү cergüüd rüü

	singular / indefinite	definite plural
nominative	цэргээ cergee	цэргүүдээ cergüüdee
genitive	цэргийнхээ cergiinxee	цэргүүдийнхээ cergüüdiinxee
accusative	цэргийгээ cergiigee	цэргүүдийгээ cergüüdiigee
dative-locative	цэрэгтээ ceregtee	цэргүүддээ cergüüddee
ablative	цэргээсээ cergeesee	цэргүүдээсээ cergüüdeesee
instrumental	цэргээрээ cergeeree	цэргүүдээрээ cergüüdeeree
comitative	цэрэгтэйгээ ceregtejgee	цэргүүдтэйгээ cergüüdtejgee
privative	цэрэггүйгээ cereggüjgee	цэргүүдгүйгээ cergüüdgüjgee
directive	цэрэг рүүгээ cereg rüügee	цэргүүд рүүгээ cergüüd rüügee

independent genitive	singular / indefinite	definite plural
singular possession	цэргийнх cergiinx	цэргүүдийнх cergüüdiinx
collective possession	цэргийнхэн cergiinxen	цэргүүдийнхэн cergüüdiinxen

Declension of цэрэг (э-harmonic regular үүд-pl) 

Reflexive possessive forms 

Derived terms

• цэрэгжих (ceregžix, “to train troops, to militarize”)
• цэрэглэх (cereglex, “to wage war, to attack”)