çağırmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish چاغرمق (çağırmak), from Proto-Turkic *čākïr- (“to call, hail”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃɑːɯɾˈmɑk/
• Hyphenation: çağır‧mak

Verb

çağırmak

1. to call (to cry or shout)
2. to summon
3. to invite

Conjugation

Positive declarative
infinitive			çağırmak
impersonal participle	imperfective		çağıran
	perfective		çağırmış
	prospective		çağıracak
personal participle	non-prospective		çağırdığım	çağırdığın	çağırdığı	çağırdığımız	çağırdığınız	çağırdıkları
	prospective		çağıracağım	çağıracağın	çağıracağı	çağıracağımız	çağıracağınız	çağıracakları
verbal noun			çağırma
way of doing			çağırış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	çağırırım	çağırırsın	çağırır	çağırırız	çağırırsınız	çağırırlar
		imperfective	çağırıyorum	çağırıyorsun	çağırıyor	çağırıyoruz	çağırıyorsunuz	çağırıyorlar
	past	perfective	çağırdım	çağırdın	çağırdı	çağırdık	çağırdınız	çağırdılar
		imperfective	çağırıyordum	çağırıyordun	çağırıyordu	çağırıyorduk	çağırıyordunuz	çağırıyorlardı (or çağırıyordular)
	future		çağıracağım	çağıracaksın	çağıracak	çağıracağız	çağıracaksınız	çağıracaklar
inferential	perfective		çağırmışım	çağırmışsın	çağırmış	çağırmışız	çağırmışsınız	çağırmışlar
	aorist		çağırırmışım	çağırırmışsın	çağırırmış	çağırırmışız	çağırırmışsınız	çağırırlarmış (or çağırırmışlar)
	imperfective		çağırıyormuşum	çağırıyormuşsun	çağırıyormuş	çağırıyormuşuz	çağırıyormuşsunuz	çağırıyorlarmış
conditional	simple		çağırsam	çağırsan	çağırsa	çağırsak	çağırsanız	çağırsalar
	perfective		çağırsaydım	çağırsaydın	çağırsaydı	çağırsaydık	çağırsaydınız	çağırsaydılar
optative			çağırayım	çağırasın	çağıra	çağıralım	çağırasınız	çağıralar
progressive			çağırmaktayım	çağırmaktasın	çağırmakta	çağırmaktayız	çağırmaktasınız	çağırmaktalar
necessitative			çağırmalıyım	çağırmalısın	çağırmalı	çağırmalıyız	çağırmalısınız	çağırmalılar
imperative				çağır	çağırsın		çağırın	çağırsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	çağırır mıyım?	çağırır mısın?	çağırır mı?	çağırır mıyız?	çağırır mısınız?	çağırırlar mı?
		imperfective	çağırıyor muyum?	çağırıyor musun?	çağırıyor mu?	çağırıyor muyuz?	çağırıyor musunuz?	çağırıyorlar mı?
	past	perfective	çağırdım mı?	çağırdın mı?	çağırdı mı?	çağırdık mı?	çağırdınız mı?	çağırdılar mı?
		imperfective	çağırıyor muydum?	çağırıyor muydun?	çağırıyor muydu?	çağırıyor muyduk?	çağırıyor muydunuz?	çağırıyorlar mıydı?
	future		çağıracak mıyım?	çağıracak mısın?	çağıracak mı?	çağıracak mıyız?	çağıracak mısınız?	çağıracaklar mı?
inferential	perfective		çağırmış mıyım?	çağırmış mısın?	çağırmış mı?	çağırmış mıyız?	çağırmış mısınız?	çağırmışlar mı?
	aorist		çağırır mıymışım?	çağırır mıymışsın?	çağırır mıymış?	çağırır mıymışız?	çağırır mıymışsınız?	çağırırlar mıymış?
	imperfective		çağırıyor muymuşum?	çağırıyor muymuşsun?	çağırıyor muymuş?	çağırıyor muymuşuz?	çağırıyor muymuşsunuz?	çağırıyorlar mıymış?
conditional	simple		çağırsam mı?	çağırsan mı?	çağırsa mı?	çağırsak mı?	çağırsanız mı?	çağırsalar mı?
	perfective		çağırsa mıydım?	çağırsa mıydın?	çağırsa mıydı?	çağırsa mıydık?	çağırsa mıydınız?	çağırsalar mıydı?
progressive			çağırmakta mıyım?	çağırmakta mısın?	çağırmakta mı?	çağırmakta mıyız?	çağırmakta mısınız?	çağırmaktalar mı?
necessitative			çağırmalı mıyım?	çağırmalı mısın?	çağırmalı mı?	çağırmalı mıyız?	çağırmalı mısınız?	çağırmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			çağırmamak
impersonal participle	imperfective		çağırmayan
	perfective		çağırmamış
	prospective		çağırmayacak
personal participle	non-prospective		çağırmadığım	çağırmadığın	çağırmadığı	çağırmadığımız	çağırmadığınız	çağırmadıkları
	prospective		çağırmayacağım	çağırmayacağın	çağırmayacağı	çağırmayacağımız	çağırmayacağınız	çağırmayacakları
verbal noun			çağırmama
way of doing			çağırmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	çağırmam	çağırmazsın	çağırmaz	çağırmayız	çağırmazsınız	çağırmazlar
		imperfective	çağırmıyorum	çağırmıyorsun	çağırmıyor	çağırmıyoruz	çağırmıyorsunuz	çağırmıyorlar
	past	perfective	çağırmadım	çağırmadın	çağırmadı	çağırmadık	çağırmadınız	çağırmadılar
		imperfective	çağırmıyordum	çağırmıyordun	çağırmıyordu	çağırmıyorduk	çağırmıyordunuz	çağırmıyorlardı
	future		çağırmayacağım	çağırmayacaksın	çağırmayacak	çağırmayacağız	çağırmayacaksınız	çağırmayacaklar
inferential	perfective		çağırmamışım	çağırmamışsın	çağırmamış	çağırmamışız	çağırmamışsınız	çağırmamışlar
	aorist		çağırmazmışım	çağırmazmışsın	çağırmazmış	çağırmazmışız	çağırmazmışsınız	çağırmazlarmış
	imperfective		çağırmıyormuşum	çağırmıyormuşsun	çağırmıyormuş	çağırmıyormuşuz	çağırmıyormuşsunuz	çağırmıyorlarmış
conditional	simple		çağırmasam	çağırmasan	çağırmasa	çağırmasak	çağırmasanız	çağırmasalar
	perfective		çağırmasaydım	çağırmasaydın	çağırmasaydı	çağırmasaydık	çağırmasaydınız	çağırmasaydılar
optative			çağırmayayım	çağırmayasın	çağırmaya	çağırmayalım	çağırmayasınız	çağırmayalar
progressive			çağırmamaktayım	çağırmamaktasın	çağırmamakta	çağırmamaktayız	çağırmamaktasınız	çağırmamaktalar
necessitative			çağırmamalıyım	çağırmamalısın	çağırmamalı	çağırmamalıyız	çağırmamalısınız	çağırmamalılar
imperative				çağırma	çağırmasın		çağırmayın	çağırmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	çağırmaz mıyım?	çağırmaz mısın?	çağırmaz mı?	çağırmaz mıyız?	çağırmaz mısınız?	çağırmazlar mı?
		imperfective	çağırmıyor muyum?	çağırmıyor musun?	çağırmıyor mu?	çağırmıyor muyuz?	çağırmıyor musunuz?	çağırmıyorlar mı?
	past	perfective	çağırmadım mı?	çağırmadın mı?	çağırmadı mı?	çağırmadık mı?	çağırmadınız mı?	çağırmadılar mı?
		imperfective	çağırmıyor muydum?	çağırmıyor muydun?	çağırmıyor muydu?	çağırmıyor muyduk?	çağırmıyor muydunuz?	çağırmıyorlar mıydı?
	future		çağırmayacak mıyım?	çağırmayacak mısın?	çağırmayacak mı?	çağırmayacak mıyız?	çağırmayacak mısınız?	çağırmayacaklar mı?
inferential	perfective		çağırmamış mıyım?	çağırmamış mısın?	çağırmamış mı?	çağırmamış mıyız?	çağırmamış mısınız?	çağırmamışlar mı?
	aorist		çağırmaz mıymışım?	çağırmaz mıymışsın?	çağırmaz mıymış?	çağırmaz mıymışız?	çağırmaz mıymışsınız?	çağırmazlar mıymış?
	imperfective		çağırmıyor muymuşum?	çağırmıyor muymuşsun?	çağırmıyor muymuş?	çağırmıyor muymuşuz?	çağırmıyor muymuşsunuz?	çağırmıyorlar mıymış?
conditional	simple		çağırmasam mı?	çağırmasan mı?	çağırmasa mı?	çağırmasak mı?	çağırmasanız mı?	çağırmasalar mı?
	perfective		çağırmasa mıydım?	çağırmasa mıydın?	çağırmasa mıydı?	çağırmasa mıydık?	çağırmasa mıydınız?	çağırmasalar mıydı?
progressive			çağırmamakta mıyım?	çağırmamakta mısın?	çağırmamakta mı?	çağırmamakta mıyız?	çağırmamakta mısınız?	çağırmamaktalar mı?
necessitative			çağırmamalı mıyım?	çağırmamalı mısın?	çağırmamalı mı?	çağırmamalı mıyız?	çağırmamalı mısınız?	çağırmamalılar mı?

Conjugation of çağırmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Synonyms

• davet etmek (invite)
• seslenmek (call)

Related terms

• çağır
• çağırtmak
• çağırtkan
• çağrı

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “çağırmak”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “چاغرمق”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 704