æskja

See also: œskja

Icelandic

Etymology

From Old Norse œskja, from Proto-Germanic *wunskijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaisca/

  Rhymes: -aisca

Verb

æskja (weak verb, third-person singular past indicative æskti, supine æskt)

1. to wish

   Synonym: óska

Conjugation

infinitive (nafnháttur)		að æskja
supine (sagnbót)		æskt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		æskjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég æski	við æskjum	present (nútíð)	ég æski	við æskjum
	þú æskir	þið æskið		þú æskir	þið æskið
	hann, hún, það æskir	þeir, þær, þau æskja		hann, hún, það æski	þeir, þær, þau æski
past (þátíð)	ég æskti	við æsktum	past (þátíð)	ég æskti	við æsktum
	þú æsktir	þið æsktuð		þú æsktir	þið æsktuð
	hann, hún, það æskti	þeir, þær, þau æsktu		hann, hún, það æskti	þeir, þær, þau æsktu
imperative (boðháttur)	æsk (þú)	æskið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	æsktu	æskiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

æskja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að æskjast
supine (sagnbót)		æskst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		æskjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég æskist	við æskjumst	present (nútíð)	ég æskist	við æskjumst
	þú æskist	þið æskist		þú æskist	þið æskist
	hann, hún, það æskist	þeir, þær, þau æskjast		hann, hún, það æskist	þeir, þær, þau æskist
past (þátíð)	ég æsktist	við æsktumst	past (þátíð)	ég æsktist	við æsktumst
	þú æsktist	þið æsktust		þú æsktist	þið æsktust
	hann, hún, það æsktist	þeir, þær, þau æsktust		hann, hún, það æsktist	þeir, þær, þau æsktust
imperative (boðháttur)	æskst (þú)	æskist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	æskstu	æskisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

æskjast — mediopassive voice (miðmynd)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	æsktur	æskt	æskt		æsktir	æsktar	æskt
accusative (þolfall)	æsktan	æskta	æskt		æskta	æsktar	æskt
dative (þágufall)	æsktum	æsktri	æsktu		æsktum	æsktum	æsktum
genitive (eignarfall)	æskts	æsktrar	æskts		æsktra	æsktra	æsktra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	æskti	æskta	æskta		æsktu	æsktu	æsktu
accusative (þolfall)	æskta	æsktu	æskta		æsktu	æsktu	æsktu
dative (þágufall)	æskta	æsktu	æskta		æsktu	æsktu	æsktu
genitive (eignarfall)	æskta	æsktu	æskta		æsktu	æsktu	æsktu

æsktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

Anagrams

• sækja