Al lègn l'è el materièl ch'a s tira fóra dai èlber; l'è la pèrt sòlida e léssa dal trónch, di ram e di radìs, sòt ala curtècia. Al pól servìr da fèr na móccia ed lavór: al s pól bruśèr per fèr al fógh, per fèr di ugèt cécch, di strumèint e anch di lavór grôs, com ad eśèimp na cà.
(BLG) Bachét, fâs, canarèl, stécc, zucadén e zûc, i én tótta bruṡâja / laggna da fûg,[3](IT)Legnetti, fascine, canne, canapuli, tronchetti e ceppi, sono tutta legna da ardere.
(BLG) Fèr dla laggna,[4](IT) (lett.) Fare legna, (fig.) Dare legnate.