Χρίστο Μπότεφ

Ο Χρίστο Μπότεφ (γράφεται και ως Χρίστο Μπότεβ, βουλγαρικά: Христо Ботев, 6 Ιανουαρίου 1848 [π.η. 25 Δεκεμβρίου 1847] – 2 Ιουνίου [π.η. 20 Μαΐου] 1876) ήταν Βούλγαρος ποιητής και επαναστάτης, ένας από τους εκπροσώπους του επαναστατικού ρομαντισμού στην βαλκανική ποίηση του 19ου αιώνα.^[7] Θεωρείται από τους Βούλγαρους ως ένας εκ των εθνικών ποιητών της Βουλγαρίας.^[8] Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία και στα κείμενά του στηλίτευε την οθωμανική κυριαρχία και κοινωνία.^[7]

Χρίστο Μπότεφ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Христо Ботев (Βουλγαρικά)
Γέννηση	6  Ιανουαρίου 1848[1][2] Κάλοφερ[3][2]
Θάνατος	1  Ιουνίου 1876[2] Vrachanska Mountains
Αιτία θανάτου	πεσών σε μάχη
Εθνικότητα	Βούλγαρος
Χώρα πολιτογράφησης	Οθωμανική Αυτοκρατορία
Ιδιότητα	ποιητής[4][5][1], συγγραφέας, δημοσιογράφος, επαναστάτης, καθηγητής[1] και μεταφραστής[1]
Σύζυγος	Veneta Boteva
Τέκνα	Ivanka Boteva
Γονείς	Botyo Petkov και Ivanka Boteva[6]
Αδέλφια	Kiril Botev Boyan Botev Stefan Botev
Σημαντικά έργα	d:Q11825877
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μπότεφ γεννήθηκε ως Χρίστο Μπότιοφ Πέτκοφ (Христо Ботьов Петков) στο Κάλοφερ, αν και κάποιοι ιστορικοί έχουν προτείνει ότι γεννήθηκε στο Κάρλοβο και αργότερα μεταφέρθηκε στο Κάλοφερ. Ο πατέρας του, Μπότιο Πέτκοφ (1815-1869), ήταν δάσκαλος και μια από τις σημαντικότερες μορφές της όψιμης Βουλγαρικής Αναγέννησης, τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας.^[9] To 1863, αφότου ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση στο Κάλοφερ, ο Μπότεβ στάλθηκε από τον πατέρα του στην Οδησσό για να παρακολουθήσει το λύκειο. Επέστρεψε στο Κάλοφερ στις αρχές του 1867, όταν προσωρινά αντικατέστησε τον άρρωστο πατέρα του στη θέση του δασκάλου. Τότε άρχισε να καταφέρεται ενάντια στην Οθωμανική Εξουσία και τους πλούσιους Βούλγαρους. Για αυτές τις απόψεις του, εξορίστηκε στη Ρουμανία.^[9]

Στη Ρουμανία, ο Μπότεφ συνέχισε να εργάζεται ως δάσκαλος και να διατηρεί στενές σχέσεις το βουλγαρικό επαναστατικό κίνημα. To 1871 άρχισε να ασχολείται με τη δημοσιογραφία. Λόγω των πολιτικών του απόψεων φυλακίστηκε από τις ρουμανικές αρχές για μερικούς μήνες, και μετά την απελευθέρωσή του, άρχισε να δουλεύει στην εφημερίδα «Ελευθερία». Μετά τον απαγχονισμό του Βασίλ Λέβσκι, αρχηγού του βουλγαρικού επαναστατικού κινήματος, το 1873, η κεντρική επαναστατική επιτροπή της Βουλγαρίας διχάστηκε, με τον Μπότεφ μαζί με τον Στέφαν Σταμπολόφ και Παναγιότ Χίτοφ να υποστηρίζουν την έναρξη της εξέγερσης άμεσα.^[10] Τον Αύγουστο του 1875, ο Μπότεφ ορίστηκε νέος πρόεδρος της επαναστατικής επιτροπής.^[10] Το 1876, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Απριλίου, εισήλθε στη Βουλγαρία μαζί με μία 200 ομάδα ανταρτών ώστε να ξεσηκώσει τους αγρότες. Όμως, η κίνηση αυτή απέτυχε και ο Μπότεφ σκοτώθηκε σε μια μάχη με τα οθωμανικά στρατεύματα στις 20 Μαΐου 1876 (Παλαιό Ημερολόγιο), στο λόφο Μίλιν Καμάκ, στη Βράτσα, περίπου 50 χιλιόμετρα από τον Δούναβη.

Παραπομπές

1. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/5296. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
2. «Большая российская энциклопедия». (Ρωσικά) Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1880121. Ανακτήθηκε στις 12  Οκτωβρίου 2021.
3. www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/09669580408667235.
4. www.worldatlas.com/webimage/countrys/europe/bulgaria/bgfamous.htm.
5. www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/02/01/AR2008020101735.html?hpid=entnews.
6. Ανακτήθηκε στις 3  Οκτωβρίου 2016.
7. «Ποίηση, ρομαντισμός και επανάσταση: Χρίστο Μπότεφ και Αριστοτέλης Βαλαωρίτης». Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. 14 Ιουνίου 2000. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2016.
8. Wolfgang Geier: Bulgarien zwischen West und Ost vom 7. bis 20. Jahrhundert: sozial- und kulturhistorisch bedeutsame Epochen, Ereignisse und Gestalten in Band 32 von Studien der Forschungsstelle Ostmitteleuropa an der Universität Dortmund, Otto Harrassowitz Verlag, 2001, S. 130
9. Trencsényi· Michal Kopeček (2007). Discourses of Collective Identity in Central and Southeast Europe (1770–1945). Central European University Press. σελ. 473. ISBN 963-7326-60-X.
10. Perry, Duncan (1993). Stefan Stambolov and the Emergence of Modern Bulgaria, 1870–1895. Duke University Press. σελ. 23. ISBN 0-8223-1313-8.