Τίτλος αμερικάνικης ταινίας, παραγωγής 1935 From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Υπό την σκιάν της λαιμητόμου (πρωτότυπος τίτλος: A Tale of Two Cities) είναι αμερικανική ιστορική ταινία του 1935, σε σκηνοθεσία Τζακ Κόνγουεϊ, βασισμένη στο έργο του Κάρολου Ντίκενς Ιστορία δυο πόλεων το οποίο διασκεύασαν για τη μεγάλη οθόνη οι Γ. Π. Λίπσκομπ και Σ. Ν. Μπέρμαν. Πρωταγωνιστούν οι Ρόναλντ Κόλμαν, Ελίζαμπεθ Άλαν, Ντόναλντ Γουντς, Μπέιζιλ Ράθμποουν, Μπλανς Γιούρκα και Έντνα Μέι Όλιβερ. Η υπόθεση διαδραματίζεται στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης και εξιστορεί τη ζωή δυο ανδρών που φέρουν εκπληκτική ομοιότητα και που ερωτεύονται την ίδια γυναίκα.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Υπό την Σκιάν της Λαιμητόμου A Tale of Two Cities | |
---|---|
Αφίσα της ταινίας | |
Σκηνοθεσία | Τζακ Κόνγουεϊ |
Παραγωγή | Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ |
Σενάριο | Γ. Π. Λίπσκομπ Σ. Ν. Μπέρμαν |
Βασισμένο σε | σε μυθιστόρημα του Κάρολου Ντίκενς, ονόματι Ιστορία δύο πόλεων (1859) |
Πρωταγωνιστές | Ρόναλντ Κόλμαν Ελίζαμπεθ Άλαν |
Μουσική | Χέρμπερτ Στόθαρτ |
Φωτογραφία | Όλιβερ Τ. Μαρς |
Μοντάζ | Κόνραντ Α. Νέρβιγκ |
Εταιρεία παραγωγής | Metro-Goldwyn-Mayer |
Διανομή | Metro-Goldwyn-Mayer |
Πρώτη προβολή | 27 Δεκεμβρίου 1935 |
Διάρκεια | 123 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες |
Γλώσσα | Aγγλικά |
Προϋπολογισμός | $1,232,000[1] |
Ακαθάριστα έσοδα | $1,111,000[1] (ΗΠΑ) $1,183,000[1] (παγκοσμίως) |
δεδομένα ( ) |
Κατά την παραμονή της Γαλλικής Επανάστασης το 1789, η Λούσι Μανέτ (Ελίζαμπεθ Άλαν) πληροφορείται ότι ο πατέρας της δρ Αλεξάντρ Μανέτ (Χένρι Γουόλθαλ) είναι ζωντανός κι ελεύθερος, μετά από χρόνια άδικης φυλάκισης στο κάστρο της Βαστίλης. Η Λούσι ταξιδεύει στο Παρίσι για να βρει τον πατέρα της και να επιστρέψουν μαζί στην Αγγλία. Στο ταξίδι της επιστροφής, μαζί με τον πατέρα της, η Λούσι συναντά τον Τσαρλς Ντάρνεϊ (Ντόναλντ Γουντς), έναν αριστοκράτη, ο οποίος τρέφει συμπάθεια έναντι του εξεγερμένου γαλλικού πλήθους.
Ο Ντάρνεϊ παγιδεύεται και κατηγορείται για προδοσία, αλλά σώζεται από τις έξυπνες κινήσεις του δικηγόρου Σίντνεϊ Κάρτον (Ρόναλντ Κόλμαν), με τον οποίο φέρει τρομερή ομοιότητα, όσον αφορά την εξωτερική εμφάνιση. Η Λούσι, που είχε παραβρεθεί στη δίκη του νέου της φίλου, ευχαριστεί τον Κάρτον για την πολύτιμη βοήθειά του κι εκείνος την ερωτεύεται, αλλά μάταια, καθώς η νεαρή κοπέλα είναι ήδη ερωτευμένη με τον Ντάρνεϊ, τον οποίο τελικά παντρεύεται. Η κατάσταση στη Γαλλία χειροτερεύει μέρα με τη μέρα.
Όταν το 1793, ξεσπάει το γιακωβίνικο βασίλειο του τρόμου, το εξεγερμένο πλήθος τιμωρεί τη γαλλική αριστοκρατία με μαζικές εκτελέσεις στη γκιλοτίνα. Η μαντάμ Ντεφάρζ (Μπλανς Γιούρκα), που είχε περιποιηθεί τον πατέρα της Λούσι μετά την αποφυλάκισή του, βάζει στο στόχαστρο την οικογένεια του Ντάρνεϊ. Ο θείος του μαρκήσιος Έβρεμόντ (Μπέιζιλ Ράθμποουν) είναι φανατικός πολέμιος της επανάστασης και το πλήθος ζητά εκδίκηση. Σύντομα ο Ντάρνεϊ καταδικάζεται άδικα εις θάνατον. Ο Κάρτον, που είναι ακόμη ερωτευμένος με τη Λούσι, κάνει μια πράξη αυτοθυσίας προκειμένου να σώσει τον Ντάρνεϊ από τη γκιλοτίνα.
Η κινηματογραφική αυτή μεταφορά του μυθιστορήματος Ιστορία δυο πόλεων του Κάρολου Ντίκενς, ακολούθησε τις βωβές κινηματογραφικές εκτελέσεις του 1911 και του 1922. Η παραγωγή της ταινίας έγινε από τον Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ, ο οποίος εκείνη την περίοδο ανήκε στο επιτελείο της Metro-Goldwyn-Mayer κι ο οποίος επρόκειτο να αναλάβει μερικά χρόνια αργότερα την παραγωγή της επικής ταινίας Όσα παίρνει ο άνεμος (Gone With the Wind, 1939), καθώς και την παραγωγή των πρώτων αμερικανικών ταινιών του μετρ του σασπένς, Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Η ταινία ακολούθησε την κινηματογραφική μεταφορά ενός άλλου μυθιστορήματος του Ντίκενς, του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ που προβλήθηκε το 1934. Η επιτυχία του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ (David Copperfield, 1934) επέτρεψε στον Σέλζνικ, που ήταν τότε παντρεμένος με την κόρη του Λούι Μπι Μάγιερ, Αϊρίν, να ανεξαρτητοποιηθεί οικονομικά και να μπορέσει να δημιουργήσει τη δική του εταιρία παραγωγής. Ο Σέλζνικ απέρριψε την ανανέωση του συμβολαίου του με την MGM και δέχτηκε 20.000 δολάρια, ως αποζημίωση για την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας Άννα Καρένινα (Anna Karenina, 1935) με την Γκρέτα Γκάρμπο. Έπειτα αποφάσισε να αναλάβει την παραγωγή της κινηματογραφικής μεταφοράς του μυθιστορήματος Ιστορία δυο πόλεων, που αποτέλεσε και την τελευταία του ταινία για λογαριασμό της MGM.
Ο Σέλζνικ ήταν δεσποτικός, όσον αφορά τη συμπεριφορά του απέναντι στους συνεργάτες του κι εκτός αυτού είχε το ελάττωμα να εκφράζει τις σκέψεις του στο χαρτί (Είχε φοβηθεί ότι η αναχώρησή του από την MGM μπορεί να είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη προώθησης του Υπό την σκιά της λαιμητόμου). Κάποιες από τις σημειώσεις του έπεσαν στα χέρια του υπεύθυνου του τμήματος διαφήμισης της εταιρίας MGM και προκάλεσαν ρήξη μεταξύ του Σέλζνικ και της εταιρίας με την οποία συνεργάστηκε για 7 περίπου χρόνια. Μετά από μεσολάβηση της συζύγου του Αϊρίν τα πνεύματα κατευνάστηκαν.
Ο Σέλζνικ ανέθεσε αμέσως τον ρόλο του μέθυσου και ηρωικού δικηγόρου Σίντνεϊ Κάρτον στον Άγγλο ηθοποιό Ρόναλντ Κόλμαν, που είχε δηλώσει αρκετά χρόνια πριν ότι ήταν ο ρόλος τον οποίο ονειρευόταν να ερμηνεύσει στη μεγάλη οθόνη. Ο Κόλμαν, που αναγκάστηκε να ξυρίσει το μουστάκι του για το ρόλο,[2] ενθουσιασμένος με την ευκαιρία που του δόθηκε να ερμηνεύσει ένα ρόλο ζωής, συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία της ταινίας. Δεν έλειψε ποτέ από τα κινηματογραφικά πλατό ακόμη κι όταν δεν είχε γύρισμα. Ο Σέλζνικ έδωσε επίσης την ευκαιρία στην κομεντιέν Ίζαμπελ Τζούελ να ξεδιπλώσει το δραματικό της ταλέντο. Η Τζούελ, που είχε ένα μικρό ρόλο στο τέλος της ταινίας επρόκειτο να συνεργαστεί άλλη μια φορά με τον Ρόναλντ Κόλμαν, στην ταινία του Φρανκ Κάπρα Χαμένος ορίζοντας (Lost Horison) το 1937 και να συμμετάσχει στο Όσα παίρνει ο άνεμος (Gone With The Wind) το 1939, όπου υποδύθηκε την Έμι Σλάτερι.
Ο Αντρέ Σενγουόλντ έγραψε στην εφημερίδα New York Times το Δεκέμβριο του 1935: Μετά την επιτυχία του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ η Metro-Goldwyn-Mayer συνεχίζει να διαχέει τη μαγεία των έργων του Ντίκενς με τη μεταφορά της Ιστορίας Δυο Πόλεων. Για παραπάνω από δυο ώρες η μεγάλη οθόνη γεμίζει με ομορφιά και ενθουσιασμό, ενώ η ταινία αναφέρεται στους Άγγλους που μαρτύρησαν την αιματοχυσία και τον τρόμο που χαρακτήρισε τη Γαλλική Επανάσταση, χωρίς να αποκρύπτει τίποτα. Το δράμα κλιμακώνεται αποτελεσματικά στη σκηνή της γκιλοτίνας, όπου ο ήχος της λαιμητόμου που πέφτει προκαλεί ανατριχίλα στο κοινό. Ο Ρόναλντ Κόλμαν δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία ως Σίντνεϊ Κάρτον, όπως και οι υπόλοιποι ηθοποιοί. Μόνο η ερμηνεία του Ντόναλντ Γουντς ήταν κατώτερη. Η Μπλανς Γιούρκα ως ρακένδυτη Μαντάμ Ντεφάρζ δίνει μια δυναμική και παράλληλα τρομακτική ερμηνεία. Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι το Υπό την Σκιάν της Λαιμητόμου πρόκειται να συμπεριληφθεί σε πολλές λίστες κριτικών με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.[3]
Η ταινία είχε προϋπολογισμό 1.232.000 δολάρια και έκανε εισπράξεις 1.111.000 δολαρίων στις Η.Π.Α. και 1.183.000 στις υπόλοιπες χώρες που προβλήθηκε.[1]
Η ταινία έλαβε 2 υποψηφιότητες για βραβείο όσκαρ το 1936, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, το οποίο έχασε από την ταινία του Ρόμπερτ Λέοναρντ Ο μέγας Ζίγκφελντ (The Great Ziegfeld, 1936).
Υποψηφιότητα:
Η ταινία επανεκτελέστηκε το 1958, με τίτλο Για την αγάπη της στη λαιμητόμο και με πρωταγωνιστή τον Ντερκ Μπόγκαρντ στο ρόλο του Κάρτον.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.