Το τυρί κότατζ είναι ένα φρέσκο τυρόπηγμα με ήπια γεύση. Δεν υφίσταται παλαίωση.
Γίνεται με αποστράγγιση του τυριού διατηρώντας λίγο από το τυρόγαλα. Ένα σημαντικό βήμα στη διαδικασία παρασκευής, που διακρίνει το τυρί κότατζ από άλλα φρέσκα τυριά, είναι η προσθήκη στους κόκκους στάρπης, συνήθως κρέμας, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για τη γεύση του προϊόντος.
Το τυρί κότατζ έχει χαμηλές θερμίδες σε σύγκριση με άλλους τύπους τυριών, καθιστώντας το δημοφιλές σε διαιτολογικά προγράμματα και σε ορισμένους θιασώτες υγείας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων όπως γιαούρτι, φρούτα, τοστ, γκρανόλα, σε σαλάτες, ως σάλτσα και ως αντικαταστάτης της μαγιονέζας.
Ιστορία
Προέλευση
Μια δημοφιλής ιστορία για την προέλευση του τυριού προήλθε από την Οδύσσεια του Ομήρου, στην οποία ο ποιητής περιγράφει πώς ο Κύκλωπας Πολύφημος έφτιαχνε τυρί αποθηκεύοντας γάλα στα στομάχια των ζώων. Τα ένζυμα από το στομάχι προκαλούσαν μια διαδικασία πήξης, που διαχωρίζει το τυρόπηγμα από το γάλα[1].
Το τυρί θεωρείται ότι προέρχεται από τη Μέση Ανατολή περίπου το 5.000 π.Χ[2]. Τεκμήρια για το τυρί βρίσκονται σε μια λωρίδα γλυπτών στους τοίχους ενός αρχαίου ναού της Μεσοποταμίας, που χρονολογείται από το 3.000 π.Χ. Τα αρχαία γλυπτά δείχνουν τη διαδικασία, με την οποία ο πολιτισμός δημιούργησε μια ουσία που μοιάζει με τυρί, χρησιμοποιώντας αλάτι και γάλα για να δημιουργήσει ένα αλμυρό ξινό μίγμα πηγμένου γάλακτος, που πιστεύεται ότι είναι κάπως παρόμοιο με το σημερινό τυρί κότατζ[3]. Καθώς η Ρώμη επέκτεινε την αυτοκρατορία της, διέδωσαν τη γνώση του τυριού, ανακαλύπτοντας πολλές νέες μορφές του[4]. Οι Ισπανοί έφεραν αγελάδες και τη γνώση του τρόπου παρασκευής τυριού στην Αμερική το 1493[5].
Δημοφιλία
Στα τέλη του 19ου αιώνα, στη Μινεσότα, όταν το γάλα ήταν ξινό, μερικές φορές οι αγρότες έφτιαχναν κάτι, που το ονόμαζαν "ολλανδικό τυρί", το οποίο λέγεται ότι ήταν παρόμοιο με το σύγχρονο βιομηχανικό τυρί κότατζ, για να μην πάει στράφι το χαλασμένο γάλα[6].
Στις αρχές του 20ού αιώνα οι αγρότες στη βορειοανατολική Βρετανική Κολομβία έκαναν κάτι που το ονόμασαν "τυρί homesteader", το οποίο λέγεται ότι ήταν παρόμοιο με το σύγχρονο βιομηχανικό τυρί κότατζ ("ολλανδικό τυρί" υπήρχε κι εκεί εκείνη την εποχή, αλλά ήταν κάτι άλλο)[7]. Ο όρος τυρί κότατζ (χωριάτικο τυρί) άρχισε να χρησιμοποιείται για απλό σπιτικό τυρί στην Αμερική στα μέσα του 19ου αιώνα[8].
Το πρώτο αμερικανικό τυροκομείο άνοιξε το 1868, ξεκινώντας τη χονδρική τυροβιομηχανία. Η δημοτικότητα των βιομηχανικών τυριών στις Ηνωμένες Πολιτείες γενικά αυξήθηκε πολύ στα τέλη του 19ου αιώνα. Μέχρι τα τέλη του αιώνα, η αγροτική παραγωγή τυριού είχε γίνει σημαντική[1].
Το τυρί κότατζ προωθήθηκε ευρέως στην Αμερική κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζί με άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα, για να μείνει κρέας για τις μερίδες του Πεζικού. Αυτή η προώθηση εμφανίστηκε σε πολλές πολεμικές αφίσες, συμπεριλαμβανομένης μιας, που ισχυριζόταν ότι μια λίβρα τυρί κότατζ περιέχει περισσότερη πρωτεΐνη από μια λίβρα αρνιού, χοιρινού κρέατος, βοείου κρέατος ή κοτόπουλου.
Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, το τυρί κότατζ έγινε γρήγορα πιο δημοφιλές. Τριάντα εκατομμύρια λίβρες τυριού κότατζ παρήχθησαν το 1919[8] (από 418 εκατομμύρια λίβρες τυριού γενικά το 1920)[1], αλλά μέχρι το 1928 παρασκευάστηκαν 87 εκατομμύρια λίβρες. Η κατανάλωση κορυφώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του '70, όταν έγιναν δημοφιλείς οι δίαιτες και περίπου 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια πωλήθηκαν ετησίως, αλλά στη δεκαετία του '80 το γιαούρτι έγινε πιο δημοφιλές και οι πωλήσεις μειώθηκαν σημαντικά περαιτέρω στη δεκαετία του 2000. [9]
Το 2016, ένα άρθρο της Wall Street Journal [10] ισχυριζόταν ότι το τυρί κότατζ μπορεί να ανέκαμπτε ακολουθώντας τη δημοτικότητα του ελληνικού γιαουρτιού λόγω των υψηλών επιπέδων πρωτεϊνών και των χαμηλών επιπέδων ζάχαρης.
Θρεπτική αξία
Το τυρί κότατζ είναι δημοφιλές σε όσους κάνουν δίαιτα [11] και σε ορισμένους λάτρεις της υγιεινής διατροφής. Σύμφωνα με ένα άτομο, είναι δημοφιλές μεταξύ των μπόντι-μπίλντερ και των αθλητών για την υψηλή περιεκτικότητα σε καζεΐνη, ενώ είναι σχετικά χαμηλό σε λιπαρά[12]. Οι έγκυες λαμβάνουν συμβουλές ότι το κότατζ είναι ασφαλές για κατανάλωση, σε αντίθεση με ορισμένα προϊόντα τυριού, που δεν συνιστώνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης[13][14].
Η ξινή γεύση του προϊόντος οφείλεται στο γαλακτικό οξύ, το οποίο υπάρχει στα 124-452 mg/kg. Το μυρμηκικό, το οξικό, το προπιονικό και το βουτυρικό οξύ συμβάλλουν στο άρωμα[11].
Κατανάλωση
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το τυρί κότατζ είναι δημοφιλές σε πολλά πιάτα. Μπορεί να συνδυαστεί με φρούτα και ζάχαρη, αλάτι και πιπέρι, πουρέ φρούτων, ντομάτες ή γκρανόλα και κανέλα. Μπορεί να καταναλωθεί σε τοστ, σε σαλάτες, ως υποκατάστατο της μαγιονέζας σε τονοσαλάτα και σε διάφορα επιδόρπια. Το τυρί κότατζ είναι επίσης δημοφιλές με φρούτα, όπως αχλάδια, ροδάκινα ή μανταρίνια.
Χρησιμοποιείται μερικές φορές ως υποκατάστατο του κρέατος, επειδή έχει υψηλά επίπεδα πρωτεΐνης, αλλά λιγότερες συνολικές θερμίδες και λιγότερο λίπος από ό,τι περιέχουν τα κρέατα[9]. Πολλές συνταγές όπως τα λαζάνια ίσως χρησιμοποιούν τυρί κότατζ.[12]
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
