Τραυματικός ακρωτηριασμός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Τραυματικός ακρωτηριασμός (Traumatic amputation) είναι η τραυματική αποκοπή ενός μέλους ή τμήματος του μέλους του σώματος από το υπόλοιπο σώμα κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος με σημαντικό Τραύμα[1],[2]. Πέραν αυτής της μορφής, υπάρχουν και άλλες μορφές ακρωτηριασμών όπως ο ιατρογενής Χειρουργικός Ακρωτηριασμός για περιπτώσεις ισχαιμικής γάγγραινας ή γιά όγκους και οι σπάνιες περιπτώσεις Ακρωτηριασμών που έχουν μάλλον κοινωνικό υπόβαθρο, συμβολικά τους αποκαλούμε κοινωνικούς ακρωτηριασμούς και οι οποίοι έχουν ποινικό, και νομικό χαρακτήρα.[2]. Μια μορφή ακρωτηριασμού είναι η παράνομη αποκοπή άνω και κάτω άκρων με σπαθιά κατά τον εμφύλιο πόλεμο στο κράτος Σιέρα Λεόνε της Αφρικής. Άλλη μορφή ακρωτηριασμού είναι ο ακρωτηριασμός άνω άκρων ως ποινή, τιμωρία σε κλοπή, σε φανατικά Ισλαμικά Αραβικά καθεστώτα. Τέλος μορφή ακρωτηριασμού είναι η Κλειτοριδεκτομή που επίσης γίνεται σε ορισμένα Αφρικανικά και Αραβικά Ισλαμικά καθεστώτα. Ο Ευνουχισμός είναι μια μορφή ακρωτηριασμού που γινόταν παλιά στο ανδρικό προσωπικό των Χαρεμιών των Κινέζων Αυτοκρατόρων και των Οθωμανών Σουλτάνων, με προφανή τον λόγο (να αποφευχθεί σεξουαλική επαφή με τις παλλακίδες του Ηγεμόνος, ελλείψει τεστοστερόνης, συχνά όμως αποτυχημένα λόγω χρήσης δακτύλων κι αντικειμένων)[3]. Γιά κάθε μορφή βλέπε το αντίστοιχο άρθρο Τραυματικός Ακρωτηριασμός, Χειρουργικός Ακρωτηριασμός και Κοινωνικός Ακρωτηριασμός. Το παρόν άρθρο αφορά μόνο τον Τραυματικό Ακρωτηριασμό.