Ακρωτηριασμός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ακρωτηριασμός (Amputation) είναι η τραυματική ή η ιατρογενής (χειρουργική) αποκοπή ενός μέλους ή τμήματος του μέλους του σώματος από το υπόλοιπο σώμα.Η πρώτη περίπτωση αποκαλείται Τραυματικός ακρωτηριασμός και η δεύτερη λέγεται θεραπευτικός Χειρουργικός Ακρωτηριασμός[1]. Πέραν αυτών των δύο μορφών, υπάρχουν και άλλες μορφές ακρωτηριασμών που έχουν μάλλον κοινωνικό υπόβαθρο, συμβολικά τους αποκαλούμε κοινωνικούς ακρωτηριασμούς και έχουν ποινικό, και νομικό χαρακτήρα. Μια μορφή ακρωτηριασμού είναι η παράνομη αποκοπή άνω και κάτω άκρων με σπαθιά κατά τον εμφύλιο πόλεμο στο κράτος Σιέρα Λεόνε της Αφρικής. Άλλη μορφή ακρωτηριασμού είναι ο ακρωτηριασμός άνω άκρων ως ποινή, τιμωρία σε κλοπή, σε φανατικά Ισλαμικά Αραβικά καθεστώτα. Τέλος μορφή ακρωτηριασμού είναι η κλειτοριδεκτομή που επίσης γίνεται σε ορισμένα Αφρικανικά και Αραβικά Ισλαμικά καθεστώτα. Ο ευνουχισμός είναι μια μορφή ακρωτηριασμού που γινόταν παλιά στο ανδρικό προσωπικό των Χαρεμιών των Κινέζων Αυτοκρατόρων και των Οθωμανών Σουλτάνων, με προφανή τον λόγο (να αποφευχθεί σεξουαλική επαφή με τις παλλακίδες του Ηγεμόνος, ελλείψει Τεστοστερόνης)[2].