Ταλάλ της Ιορδανίας
βασιλιάς της Ιορδανίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ταλάλ μπιν Αμπντάλα (Αραβικά: طلال بن عبد الله, εκλατινισμένο: Ṭalāl bin ʻAbd Allāh; 26 Φεβρουαρίου 1909 – 7 Ιουλίου 1972) ήταν βασιλιάς της Ιορδανίας από τη δολοφονία του πατέρα του, βασιλιά Αμπντάλα Α΄ στις 20 Ιουλίου 1951 μέχρι την αναγκαστική παραίτησή του στις 11 Αυγούστου 1952.
Ταλάλ της Ιορδανίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | طلال بن عبد الله (Αραβικά) |
Γέννηση | 26 Φεβρουαρίου 1909[1][2] Μέκκα[3] |
Θάνατος | 7 Ιουλίου 1972 ή 8 Ιουλίου 1972[3] Κωνσταντινούπολη[3] |
Τόπος ταφής | ανάκτορο Ραγκαντάν |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία[3] Εμιράτο της Υπεριορδανίας Ιορδανία |
Θρησκεία | Ισλάμ |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Βασιλικό Στρατιωτικό Κολέγιο, Σάντχερστ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ζέιν Αλ-Σαράφ μπιντ Τζαμίλ |
Τέκνα | Χουσεΐν της Ιορδανίας Πρίγκιπας Μωάμεθ μπιν Ταλάλ Πρίγκιπας Χασάν μπιν Ταλάλ Μπάσμα μπιντ Ταλάλ |
Γονείς | Αμπντάλα Α΄ της Ιορδανίας και Μουσμπάχ μπιντ Νάσερ |
Αδέλφια | Ναίφ μπιν Αμπντάλα |
Οικογένεια | Χασεμίτες |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατάρχης |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλιάς της Ιορδανίας (1951–1952) |
Βραβεύσεις | Τάγμα του Αλ Χουσεΐν μπιν Άλι Ανώτατο Τάγμα της Αναγέννησης Τάγμα του Αστέρα της Ιορδανίας Μεγάλο Τάγμα των Χασεμιτών Τάγμα των Δύο Ποταμών Μεγαλόσταυρος Στρατιωτικής Αξίας - Λευκή Διεμβολή (1952)[4] |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Γεννήθηκε στη Μέκκα ως το μεγαλύτερο παιδί του Αμπντάλα μπιν Χουσεΐν και της συζύγου του Μουσμπάχ μπιντ Νάσερ. Ο Αμπντάλα ήταν γιος του Χουσεΐν μπιν Αλή, Σαρίφ της Μέκκας, ο οποίος ηγήθηκε της Μεγάλης Αραβικής Εξέγερσης κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1916.
Μετά την κατάργηση της οθωμανικής κυριαρχίας, ο Αμπντάλα ίδρυσε το Εμιράτο της Υπεριορδανίας το 1921, το οποίο έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. και κυβέρνησε ως Εμίρης της. Κατά τη διάρκεια της απουσίας του Αμπντάλα, ο Ταλάλ πέρασε τα πρώτα του χρόνια μόνος με τη μητέρα του. Έλαβε ιδιωτική εκπαίδευση στο Αμμάν, αργότερα εντάχθηκε στην Αραβική Λεγεώνα της Υπεριορδανίας ως ανθυπολοχαγός το 1927. Στη συνέχεια έγινε βοηθός του παππού του Σαρίφ Χουσεΐν, του έκπτωτου βασιλιά της Χετζάζ, κατά την εξορία του στην Κύπρο. Μέχρι το 1948, ο Ταλάλ έγινε στρατηγός στην Αραβική Λεγεώνα.
Ο Αμπντάλα επιδίωξε την ανεξαρτησία του το 1946 και το Εμιράτο έγινε το Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας. Ο Ταλάλ έγινε διάδοχος με τον ορισμό του πατέρα του ως βασιλιά της Ιορδανίας. Ο Αμπντάλα δολοφονήθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1951 και ο Ταλάλ έγινε βασιλιάς. Το πιο αντίστροφο επίτευγμα του Ταλάλ ως βασιλιάς είναι η καθιέρωση του σύγχρονου συντάγματος της Ιορδανίας το 1952, καθιστώντας το βασίλειό του συνταγματική μοναρχία. Κυβέρνησε λιγότερο από δεκατρείς μήνες έως ότου αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το κοινοβούλιο επειδή αντιμετώπιζε μια ψυχική ασθένεια, που αναφέρεται ως σχιζοφρένεια.
Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα σανατόριο στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε εκεί στις 7 Ιουλίου 1972. Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του Χουσεΐν.[5]