Ρωμαίος αυτοκράτορας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τίτος Φλάβιος Βεσπασιανός (Titus Flavius Vespasianus[1], 30 Δεκεμβρίου 39 - 13 Σεπτεμβρίου 81) από το Γένος των Φλαβίων ήταν Ρωμαίος Αυτοκράτορας από το 79 έως το 81. Διαδέχθηκε τον πατέρα του Βεσπασιανό, μετά τον θάνατο εκείνου και έτσι έγινε ο πρώτος Ρωμαίος Αυτοκράτορας, που ανέβηκε στον θρόνο μετά τον βιολογικό του πατέρα.
| Τίτος | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 24 Ιουνίου 79 – 13 Σεπτεμβρίου 81 |
| Προκάτοχος | Βεσπασιανός |
| Διάδοχος | Δομιτιανός |
| Γέννηση | 30 Δεκεμβρίου 39 Ρώμη |
| Θάνατος | 13 Σεπτεμβρίου 81 (41 ετών) |
| Τόπος ταφής | Κυρινάλιος λόφος, Ρώμη |
| Σύζυγος | Αρρεσίνα Τερτούλλα Μαρκία Φουρνίλλα |
| Επίγονοι | Ιουλία Φλαβία |
Πλήρες όνομα | |
Τίτος Φλάβιος Βεσπασιανός | |
| Οίκος | Δυναστεία των Φλαβίων |
| Πατέρας | Βεσπασιανός |
| Μητέρα | Δομιτίλλα η Πρεσβύτερη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Πριν γίνει Αυτοκράτορας, ο Τίτος απέκτησε φήμη ως στρατιωτικός διοικητής, υπηρετώντας υπό τον πατέρα του στην Ιουδαία κατά τον Πρώτο Ιουδαϊκό Πόλεμο.
Μητέρα του ήταν η Δομιτίλλα η Πρεσβύτερη[2]. Είχε μία μικρότερη αδελφή, τη Δομιτίλλα τη Νεότερη και έναν μικρότερο αδελφό, τον μετέπειτα Αυτοκράτορα Δομιτιανό. Στο σύντομο διάστημα της Βασιλείας του (79 μέχρι 81 μ.Χ.), έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής λόγω των αυξημένων δημοσίων δαπανών του. Ήταν κατακτητής της Ιερουσαλήμ.
Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τη Βρετανία και τη Γερμανία, ανέλαβε τη διοίκηση μιας λεγεώνας στην Ιουδαία, υπό τις διαταγές του πατέρα του Βεσπασιανού (67 μ.Χ.). Ο Βεσπασιανός είχε σταλεί εκεί για να καταστείλει μια ακόμη εξέγερση των Ιουδαίων ως επικεφαλής των ρωμαϊκών λεγεώνων.[3] Όταν πέθανε ο Νέρωνας, o Τίτος ανέλαβε την πλήρη διοίκηση της πολεμικής επιχείρησης, με αποτέλεσμα την κατάληψη και πλήρη καταστροφή της Ιερουσαλήμ και τη θανάτωση 1.100.000 Εβραίων.[4] Η Αψίδα του Τίτου ανεγέρθηκε στη ρωμαϊκή αγορά προς υπενθύμιση αυτής της νίκης.[5] Μετά τον θρίαμβο της Ιερουσαλήμ ανέλαβε τη διοίκηση της Πραιτωριανής Φρουράς του Βεσπασιανού. Ταυτόχρονα απέκτησε την εξουσία του Δημάρχου, έγινε κήνσορας μαζί με τον πατέρα του (79), και επτά φορές ύπατος (μεταξύ 70 και 79). Ο Τίτος ήταν αντιδημοφιλής λόγω της εμπλοκής του, ως βοηθός του Βεσπασιανού, σε πολεμικές επιχειρήσεις και της ερωτικής σχέσης που διατηρούσε με την αδελφή του Ηρώδη Αγρίππα Β´, Βερενίκη. Η πιθανότητα επανάληψης ενός γάμου, Ρωμαίου Αυτοκράτορα με μια βασίλισσα από την ανατολή, ήταν αρνητικό γεγονός για την κοινή γνώμη, λόγω της πρότερης αρνητικής κατάληξης του γάμου της Κλεοπάτρας. Λίγο πριν από την ανάρρησή του στον θρόνο ο Τίτος κατέστειλε μια συνωμοσία εναντίον του, γεγονός που δεν απέτρεψε την ομαλή και άμεση διαδοχή στον θρόνο όταν πέθανε ο πατέρας του.[6]
Ο Τίτος υπήρξε γενναιόδωρος Αυτοκράτορας ως προς τους πολίτες του και τον εαυτό του. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι βοήθησε σημαντικά τους πληγέντες στην Καμπανία από την έκρηξη του Βεζούβιου και συνέβαλλε αποφασιστικά στην ανοικοδόμηση της Ρώμης μετά την πυρκαγιά του έτους 80 μ.Χ.[7] Επίσης αναβάθμισε το υδραγωγείο Άκουα Κλάουντια, επέκτεινε τις Θέρμες του Αγρίππα δημόσια λουτρά της Ρώμης και ολοκλήρωσε την κατασκευή του Φλάβειου Αμφιθεάτρου γνωστού ως Κολοσσαίο το οποίο είχε ξεκινήσει επί Βεσπασιανού.[7] Η διάρκεια των εγκαινίων διήρκεσε 100 ημέρες. Ο Τίτος αναφέρεται ως ωραίος, καλλιεργημένος και ευγενικός. Σύμφωνα με τον Σουητώνιο[8] ήταν ο αγαπημένος του ανθρώπινου γένους.
Πέθανε από φυσικά αίτια (επιδημία)[7] και τον διαδέχτηκε ο νεώτερος του αδελφός Δομιτιανός.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
