From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Συμβούλιο Ασφάλειας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (αγγλικά: United Nations Security Council - UNSC) είναι ένα από τα έξι βασικά όργανα του ΟΗΕ,[1][2] με αποστολή τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Επίσης, αποστολή του είναι η εισδοχή νέων μελών στον οργανισμό.[3] Σε αντίθεση με την Γενική Συνέλευση έχει την εξουσία να αποφασίζει για σχετικά ζητήματα εκδίδοντας ψηφίσματα. Βάσει του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ όλα τα μέλη του ΟΗΕ συμφωνούν να εκτελούν τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Συνεπώς οι αποφάσεις του είναι δεσμευτικές και εκτελεστές απ΄ όλα τα μέλη του ΟΗΕ.
United Nations Security Council | |
Η αίθουσα συνεδριάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας στη Νέα Υόρκη | |
Συντομογραφία | Σ.Α. / UNSC |
---|---|
Ίδρυση | 24 Οκτωβρίου 1945 |
Ιδρυτής | Ο.Η.Ε. |
Τύπος | Πρωτεύον όργανο του ΟΗΕ |
Πεδίο δράσης | διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας |
Έδρα | Μανχάτταν, Νέα Υόρκη |
Μέλη | μόνιμα μέλη Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής Ρωσική Ομοσπονδία Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας Ηνωμένο Βασίλειο Γαλλική Δημοκρατία μέλη περιόδου 2021 - 2022 Κένυα Ινδία Μεξικό Ιρλανδία Νορβηγία μέλη περιόδου 2022 - 2023 Γκαμπόν Γκάνα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα Αλβανία Βραζιλία |
Προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας | κάθε μήνα διαφορετική χώρα ασκεί την Προεδρία |
Προϋπολογισμός | $6.38 δις |
Ιστότοπος | www.un.org/securitycouncil/ |
δεδομένα ( ) |
Το Συμβούλιο Ασφαλείας αντλεί τις αρμοδιότητές του από τον Καταστατικό Χάρτη με συνέπεια να μην απαιτείται να λογοδοτεί στη Γενική Συνέλευση, ως καθ΄ αυτό εκτελεστικό όργανο του ΟΗΕ.
Κύριο χαρακτηριστικό του η συμμετοχή σε αυτό των χωρών που νίκησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίες διαθέτουν δικαίωμα αρνησικυρίας (veto) κι επομένως έχουν τη δυνατότητα να αποτρέψουν την έκδοση ψηφίσματος αντίθετου με τις θέσεις ή τα συμφέροντα της καθεμιάς.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συγκροτείται από 15 μέλη εκ των οποίων τα πέντε είναι μόνιμα μέλη και τα δέκα είναι μη μόνιμα μέλη με θητεία δύο ετών.[4]
Τα μόνιμα μέλη είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Ρωσική Ομοσπονδία, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλική Δημοκρατία. Επίσης, υπάρχει πρόταση για την ανάδειξη της Ινδίας ως μόνιμο μέλος του οργανισμού. Η συγκεκριμένη πρόταση υποστηρίζεται από περίπου 80 κράτη, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων μόνιμων μελών του Συμβουλίου.
Επίσης υπάρχουν άλλα δέκα μη μόνιμα μέλη, που εκλέγονται από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού μεταξύ των κρατών μελών και για διετή θητεία, και τα οποία εκλέγονται ανά πέντε.
Τα σημερινά εκλεγμένα μέλη είναι:
Χώρα | Περιφερειακή ομάδα | Έναρξη θητείας | Λήξη θητείας |
---|---|---|---|
Αλβανία | Ομάδα Ανατολικής Ευρώπης (EEG) | 2022 | 2023 |
Βραζιλία | Ομάδα Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής (GRULAC) | 2022 | 2023 |
Γκαμπόν | Ομάδα Αφρικής | 2022 | 2023 |
Γκάνα | Ομάδα Αφρικής | 2022 | 2023 |
Ινδία | Ομάδα Ασίας και Ειρηνικού | 2021 | 2022 |
Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ομάδα Δυτικής Ευρώπης και Λοιπών Περιοχών (WEOG) | 2021 | 2022 |
Κένυα | Ομάδα Αφρικής | 2021 | 2022 |
Μεξικό | Ομάδα Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής (GRULAC) | 2021 | 2022 |
Νορβηγία | Ομάδα Δυτικής Ευρώπης και Λοιπών Περιοχών (WEOG) | 2021 | 2022 |
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα | Ομάδα Ασίας και Ειρηνικού | 2022 | 2023 |
Οι πρώτες εκλογές για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έγιναν στις 12 Ιανουαρίου 1946 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στο Ουέστμινστερ Σέντραλ Χολ στο Λονδίνο οπότε και εκλέχτηκαν έξι μη-μόνιμα μέλη: η Αίγυπτος, η Αυστραλία, η Βραζιλία, το Μεξικό, η Ολλανδία και η Πολωνία.[5] Συνολικά υπήρχαν 18 υποψήφιοι για έξι έδρες.
Κάθε μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας έχει δικαίωμα μίας ψήφου. Οι αποφάσεις για θέματα διαδικασίας λαμβάνονται με την καταφατική ψήφο εννέα τουλάχιστον μελών του. Για αποφάσεις που αφορούν θέματα ουσίας απαιτούνται επίσης εννέα καταφατικές ψήφοι στις οποίες όμως θα πρέπει να περιλαμβάνονται οι ψήφοι των πέντε μονίμων μελών. Αυτός ο κανόνας λέγεται Ομοφωνία των Μεγάλων Δυνάμεων. Όταν όμως μία από τις Μεγάλες Δυνάμεις διαφωνήσει, η διαφωνία αυτή χαρακτηρίζεται ως "άσκηση βέτο". Όταν μία Μεγάλη Δύναμη δεν υποστηρίζει μια απόφαση έχει το δικαίωμα να απέχει από την ψηφοφορία αλλά η αποχή αυτή δεν χαρακτηρίζεται βέτο.
Στις συζητήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας μπορούν να συμμετέχουν, χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου, και κράτη που δεν είναι μέλη του ή ακόμα και μη μέλη του ΟΗΕ. Δικαίωμα ψήφου παρέχεται μόνο σ΄ εκείνο το κράτος μη μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας (υποχρεωτικά όμως μέλος του ΟΗΕ), όταν η συζήτηση αφορά χρησιμοποίηση (παραχώρηση) τμημάτων των ενόπλων δυνάμεων του κράτους αυτού. Στην περίπτωση αυτή, στην αντιπροσωπεία του εν λόγω κράτους συμμετέχουν ανώτατοι στρατιωτικοί (σύμβουλοι).
Γενικά το Συμβούλιο του ΟΗΕ διατηρεί το δικαίωμα να ερευνά κάθε διαφορά ή κατάσταση που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένοπλη σύγκρουση δύο ή περισσοτέρων μελών του ΟΗΕ.[6][7] Όταν γνωστοποιηθεί στο Συμβούλιο καταγγελία περί απειλής της ειρήνης, πρώτη του ενέργεια συνήθως είναι η σύσταση στις ενάντιες πλευρές (μέλη) για εξεύρεση επίλυσης με ειρηνικά μέσα, δηλαδή, η προσπάθεια επιτυχούς συμφωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί και να ορίσει ειδικούς αντιπροσώπους ή ακόμα και να ζητήσει από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ τις καλές του (παρεμβατικές) υπηρεσίες.
Όταν όμως αυτό καθίσταται δύσκολο και η διαφορά οδηγεί σε σύρραξη τότε το Συμβούλιο συνέρχεται έκτακτα προκειμένου να λάβει αποφάσεις ή και μέτρα προς αποτροπή. Τέτοια μέτρα μπορεί ν΄ αφορούν οικονομικές κυρώσεις (π.χ. θαλάσσιος αποκλεισμός ή εμπορικός αποκλεισμός) μέχρι ακόμη και συλλογική στρατιωτική ενέργεια.
Σε πολλές περιπτώσεις συγκροτεί ειδικές στρατιωτικές ειρηνευτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών προκειμένου να βοηθήσουν στη χαλάρωση μέχρι την αποκλιμάκωση της παρατηρούμενης έντασης. Αυτές τις στρατιωτικές δυνάμεις θέτουν στη διάθεση του Συμβουλίου τα κράτη μέλη του ΟΗΕ. Τον συντονισμό αυτών των στρατιωτικών δυνάμεων αναλαμβάνει η λεγόμενη "Επιτροπή Στρατιωτικού Επιτελείου" που συγκροτείται από τους Αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων των πέντε μονίμων μελών του Σ.Α. Έτσι, σε κάθε περίπτωση έκτακτης κατάστασης ο ΟΗΕ "προικίζεται" με μια διεθνή στρατιωτική δύναμη.[8]
Σημειώνεται ότι παλαιότερα είχε προταθεί η ιδέα ενός μόνιμου "διεθνούς στρατού", (Ουΐλσων, 1917), που μέχρι σήμερα δεν έχει συσταθεί για διάφορους πολιτικούς αλλά κυρίως οικονομικούς λόγους. Αντ΄ αυτού όμως υφίσταται σήμερα το παραπάνω αναφερόμενο όργανο συντονισμού (Επιτροπή) για τις επιμέρους εμπλεκόμενες εθνικές στρατιωτικές δυνάμεις που προορίζονται για κοινή εκτελεστική ενέργεια.
Μία συνοπτική απαρίθμηση των ειδικών αρμοδιοτήτων του Συμβουλίου Ασφαλείας είναι η ακόλουθη:
Με βάση το άρθρο 29 του Καταστατικού Χάρτη των Η.Ε., το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει δικαίωμα να δημιουργήσει μια σειρά οργάνων που θα το βοηθήσουν να διεκπεραιώσει τον σκοπό του. Τα όργανα αυτά είναι σήμερα τα ακόλουθα.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.