Ο Ραϋμόνδος-Ρουπέν (1198 - 1219 ή 1221/22) από τον Οίκο του Πουατιέ-Αντιόχειας ήταν πρίγκιπας της Αντιόχειας (1216-19) και συμβασιλιάς της Μικράς Αρμενίας (1211-19).
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ραϊμόνδος Ρουπέν της Αντιόχειας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Raymond-Roupen d'Antioche (Γαλλικά) και Ռուբեն–Ռայմոնդ (Αρμενικά) |
| Γέννηση | 1199 Αντιόχεια |
| Θάνατος | 1222[1] |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας Πριγκιπάτο της Αντιόχειας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελβίς της Κύπρου[2] |
| Τέκνα | Μαρία της Αντιόχειας[2] Εσίβα της Αντιοχείας |
| Γονείς | Ραϊμόνδος Δ΄ της Τρίπολης[3] και Αλίκη της Αρμενίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Πουατιέ |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Πόλεμος της Αντιοχικής Διαδοχής |
Ήταν το μόνο τέκνο του Ραϋμόνδου Δ΄ κόμη της Τρίπολης και της Αλίκης των Ρουπενιδών, κόρης του Ρουπέν Γ΄ κυρίου της Μικράς Αρμενίας (Κιλικίας).
Η αβέβαιη διαδοχή στο πριγκιπάτο της Αντιόχειας
Ο γάμος των γονιών του κανονίστηκε το 1195 με σκοπό να σταματήσει η εχθρότητα του βασιλείου της Μικράς Αρμενίας και του πριγκιπάτου της Αντιοχείας και της τελικής ένωσης των δύο υπό έναν ηγεμόνα. Όμως το 1197 ο Ραϋμόνδος Δ΄ απεβίωσε, αφήνοντας την Αλίκη έγγειο: ο Ραϋμόνδος-Ρουπέν γεννήθηκε όψιμα το 1198. Αν ήταν ενήλικος, θα γινόταν με βεβαιότητα διάδοχος τού πάππου του Βοημούνδου Γ΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας, αλλά ο Βοημούνδος Γ΄ είχε και δεύτερο γιο, τον Βοημούνδο Δ΄ κόμη της Τρίπολης. Ο Βοημούνδος Γ΄ τον έστειλε με την Αλίκη στην Κιλικία. Ο πατέρας της Αλίκης δεν είχε άρρενα τέκνα, έτσι τον διαδέχθηκε ο νεότερος αδελφός του Λέων Α΄ ως κύριος της Αρμενίας. Όταν έφθασε η Αλίκη, έγινε η στέψη του θείου της αυτού ως βασιλιά της Αρμενίας και η βάπτιση του Ραϋμόνδου-Ρουπέν. Και οι δύο τελετές έγιναν από τον Κορράδο των Βίττελσμπαχ-Σάυερν παπικό αντιπρόσωπο (legatus). Ούτε ο Λέων Α΄ είχε άρρενα τέκνα, έτσι αναγνώρισε τον μικρανιψιό του Ραϋμόνδο-Ρουπέν ως διάδοχο και ήθελε να εξασφαλίσει τη διαδοχή αυτού και στο πριγκιπάτο της Αντιόχειας.
Ο Κορράδος από το Σις ταξίδεψε στην Αντιόχεια και ανάγκασε τον Βοημούνδο Γ΄ να αναγνωρίσει τον Ραϋμόνδο-Ρουπέν ως διάδοχο ενώπιον των υποτελών του. Τότε ο Βοημούνδος Δ΄, που συμμάχησε με τους Ναΐτες και Ιωαννίτες ιππότες, τους Γενουάτες και Πιζάνους εμπόρους και την Κοινότητα των Αντιοχέων, εμφανίστηκε αιφνίδια στην Αντιόχεια ως διάδοχος, αγνοώντας τη βούληση του πατέρα του. Ο κλήρος, επειδή ο Λέων Α΄ είχε αποτύχει να συνεννοηθεί με τον Πέτρο λατίνο Πατριάρχη της Αντιόχειας, υποστήριξε τον Βοημούνδο Δ΄.
Πόλεμος για τη διαδοχή στην Αντιόχεια
Το 1201 απεβίωσε ο Βοημούνδος Γ΄ και τον διαδέχθηκε χωρίς δυσκολίες ο δευτερότοκος Βοημούνδος Δ΄. Πολλοί ευγενείς, που είχαν υποστηρίξει τον Ραϋμόνδο-Ρουπέν, διέφυγαν στη Σις και ο Λέων Α΄ ξεκίνησε τον Πόλεμο για τη Διαδοχή στην Αντιόχεια, πολιορκώντας την πόλη. Ο Αμωρί της Κύπρου ήταν υπέρ του Ραϋμόνδου-Ρουπέν, αλλά αρνήθηκε να παρέμβει. Ο Λέων Α΄ κανόνισε τον γάμο του μικρανιψιού του με την Ελβίς των Λουζινιάν (κόρη του βασιλιά της Κύπρου) το 1210 και τον έστεψε συμβασιλιά του στην Κιλικία· το στέμμα είχε στείλει ο Όθων Δ΄ Βίττελσμπαχ της Γερμανίας. Το επόμενο έτος ο Ραϋμόνδος-Ρουπέν ενηλικώθηκε και ο Λέων Α΄ τον έστειλε στην Αντιόχεια. Εκεί βρήκε συμμάχους τους Ιωαννίτες και άλλους ευγενείς, μαζί με τον ηγέτη της Κοινότητας των αστών.
Με τη συνδρομή του Λέοντα Α΄ το 1216 η Αντιόχεια κατελήφθη και ο νέος πρίγκιπας μαζί με τον Λέοντα Α΄ εισήλθαν στην πόλη, από την οποία είχε διαφύγει ο θείος του Βοημούνδος Δ΄. Ο Πέτρος των Ιβρέα λατίνος Πατριάρχης της Αντιόχειας τον έχρισε πρίγκιπα της πόλης και ο νέος ηγεμόνας έλαβε την υποτέλεια των ευγενών και της Κοινότητας. Τότε οι Σελτζούκοι επιτέθηκαν στην Κιλικία· ο Ραϋμόνδος-Ρουπέν έσπευσε για βοήθεια του μεγάλου θείου του, αλλά οι σχέσεις τους επιδεινώθηκαν και θα συνελάμβανε τον Λέοντα Α΄, αλλά διέφυγε. Τελικά η Αντιόχεια είχε καταστραφεί από τον Πόλεμο και η αύξηση των φόρων που επέβαλλε ο πρίγκιπας, τον έκανε αντιδημοφιλή. Το 1219 οι αστοί και οι ευγενείς εξεγέρθηκαν και κάλεσαν τον Βοημούνδο Δ΄ να επιστρέψει. Ο ανιψιός του κατέφυγε στην ακρόπολη, αλλά τελικά διέφυγε με την υποστήριξη των Ιωαννιτών.
Διεκδικεί την Κιλικία
Αναζήτησε καταφύγιο στον Λέοντα Α΄, ο οποίος βρισκόταν στην επιθανάτιο κλίνη του: αποκλήρωσε τον μικρανιψιό του και έκανε διάδοχο την δευτερότοκη κόρη του Ισαβέλλα· απεβίωσε το 1219. Ο Ραϋμόνδος-Ρουπέν διεκδίκησε το θρόνο, όπως και η πρωτότοκη κόρη Στεφανία με τον σύζυγό της Ιωάννη του Μπριέν. Το επόμενο έτος απεβίωσε η Στεφανία και ο πάπας Ονώριος Γ΄ αποφάσισε υπέρ του Ραϋμόνδου-Ρουπέν.
Τον υποστήριζαν η μητέρα του, οι Ιωαννίτες, μερικοί ευγενείς, ο πάπας και ο αντιπρόσωπός του Πελάγιος του Αλμπάνο, που τώρα ήταν ηγέτης της Ε΄ Σταυροφορίας στην Αίγυπτο. Ο Ραϋμόνδος-Ρουπέν ταξίδεψε εκεί για να τον συμβουλευτεί και μετά εισέβαλε στην Κιλικία μαζί με τη μητέρα του. Εγκαταστάθηκαν στην Ταρσό και περίμεναν τη βοήθεια των Ιωαννιτών, αλλά ο Κωνσταντίνος του Μπαμπερόν, αντιβασιλιάς της Ισαβέλλας, τους πολιόρκησε και έπειτα από τρεις μήνες τους αιχμαλώτισε.
Τα μετέπειτα γεγονότα
Το 1221/22 απεβίωσε σε φυλακή της Κιλικίας· ήταν 21 ή 23/24 ετών. Η Ισαβέλλα, ο Βοημούνδος Δ΄ και μετά ο γιος του Φίλιππος κυβέρνησαν απερίσπαστοι. Το 1222 η πρώτη παντρεύτηκε τον τελευταίο, αλλά είχαν την ίδια τύχη. Ο πάπας δεν υποστήριξε τις κόρες του Ραϋμόνδου-Ρουπέν και η Αλίκη τις πήρε μαζί της στην Κύπρο.
Νυμφεύτηκε την Ελβίς των Λουζινιάν, κόρη του Αμωρί της Κύπρου και είχε τέκνα:
- Μαρία 1215-1257, παντρεύτηκε τον Φίλιππο των Μονφόρ κύριο του Καστρ-αν-Αλμπιζουά, της Τύρου & του Τορόν.
- Εσίβα, μάλλον απεβίωσε νέα.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
