Η Ράσινγκ Κλουμπ (ισπανικά: Racing Club) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος της πρώτης κατηγορίας του αργεντίνικου πρωταθλήματος. Ιδρύθηκε στις 25 Μαρτίου του 1903. Έχει χρώματα γαλάζιο και άσπρο και έδρα το Χουάν Ντομίνγκο Περόν (Juan Domingo Perón), χωρητικότητας 64.161 θεατών.
.svg) | ||||
| Επίσημη ονομασία | Racing Club | |||
|---|---|---|---|---|
| Ίδρυση | 25 Μαρτίου 1903 | |||
| Έδρα | Αβεγιανέδα, Αργεντινή | |||
| Στάδιο | Εστάδιο Πρεσιντέντε Περόν, Αβεγιανέδα | |||
| Πρόεδρος | Víctor Blanco | |||
| Πρωτάθλημα | Πριμέρα Ντιβισιόν | |||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |||
| ||||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
    | ||||
 Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | ||||
| wikidata () | ||||
Εδρεύει στην περιοχή της Αβεγιανέδα στο Μπουένος Άιρες και ακολουθείται από μεγάλη μάζα οπαδών. Αιώνια αντίπαλος με την οποία διατηρεί μια από τις εχθρικότερες αντιπαλότητες της Νοτίου Αμερικής είναι η Ιντεπεντιέντε. Η Ράσινγκ είναι μια από τις 5 πέντε μεγάλες ομάδες του Μπουένος Άιρες (Ρίβερ Πλέιτ, Μπόκα Τζούνιορς, Ιντεπεντίεντε, Σαν Λορέντζο οι άλλες τέσσερις).
Σύντομη Ιστορική Αναδρομή
Η Ράσινγκ ξεκίνησε να αγωνίζεται στις μικρές κατηγορίες της AFA από το 1905 και μέσα σε μία πενταετία είχε φτάσει στην πρώτη κατηγορία όπου το 1911 κατετάγη στην 4η θέση. Την επόμενη χρονιά κατακτά τον πρώτο επίσημο τίτλο της, το κύπελλο Μπουένος Άιρες[1] και την αμέσως επόμενη χρονιά (1913) κάνει το εγχώριο τρέμπλ με την κατάκτηση του πρωταθλήματος[2] και των δύο κυπέλλων της χώρας εκείνη την περίοδο, ενώ κατακτά και το Copa Cousenier, ένα πρώιμο ηπειρωτικό τίτλο, αντίστοιχο του σημερινού Κόπα Λιμπερταδόρες. Οι επιτυχίες της Ράσινγκ συνεχίζονται αφού μέχρι το τέλος της δεκαετίας κατακτά το πρωτάθλημα συνολικά 7 φορές και μάλιστα συνεχόμενες απο το 1913-1919, καθώς και έξι ακόμα κύπελλα εκτός απο τα προαναφερθέντα και 2 ακόμα διεθνείς τίτλους το 1917-18 με το επίσης αναγνωρισμένο ηπειρωτικό Copa Aldao. Η επιτυχία της ομάδας ήταν τόσο μεγάλη που πήρε το προσωνύμιο "Η Ακαδημία".
Οι επόμενες 3 δεκαετίες (1919-1949) δεν ήταν τόσο επιτυχημένες, παρόλα αυτά η ομάδα πήρε άλλα 2 πρωταθλήματα το 1921 και το 1925, καθώς και τρία κύπελλα Αργεντινής το 1932, 1933 και το 1945.
Από το 1949 ξεκίνησε ένα νέο μίνι σερί με την κατάκτηση τριών συνεχόμενων πρωταθλημάτων Αργεντινής (1949-1951)[3] και με την κατάκτηση του τίτλου για ακόμα μιά φορά το 1958, η Ράσινγκ έφτασε τα 13 πρωταθλήματα και κόντραρε σε κατακτήσεις τις ομάδες της Μπόκα Τζούνιορς και της Ρίβερ Πλέιτ.
Την δεκαετία του '60 ξεκίνησε μία νέα διοργάνωση με την συμμετοχή των πρωταθλητριών ομάδων από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, το Κόπα Λιμπερταδόρες. Ηταν το αντίστοιχο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και μάλιστα συνοδεύτηκε και από μία νέα διοργάνωση που ονομάστηκε Διηπειρωτικό Κύπελλο, στην οποία οι δύο πρωταθλήτριες ομάδες των παραπάνω θεσμών αγωνίζονταν σε διπλούς τελικούς για τον τίτλο του "πρωταθλητή κόσμου" όπως αποκαλούταν τότε η ομάδα που έπαιρνε το τρόπαιο. Η Ράσινγκ την δεκαετία εκείνη θα κατακτήσει δύο πρωταθλήματα Αργεντινής το 1961 και το 1966[4] και στην σημαντικότερη χρονιά της καριέρας της, το 1967 θα κατακτήσει πρώτα το Κόπα Λιμπερταδόρες με νίκη στον τρίτο αγώνα με 2-1[5] απέναντι στην Νασιονάλ του Μοντεβιδέο (είχαν προηγηθεί 2 ακόμα αγώνες με λευκή ισοπαλία) και στον τελικό του Διηπειρωτικού κυπέλλου απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης για το 1967, Σέλτικ, θα πάρει 2 νίκες σε τρείς αγώνες (0-1, 2-1, 1-0 με πρώτη ομάδα την Ράσινγκ) και θα γίνει η πρώτη ομάδα από την Αργεντινή που κατακτά το Διηπειρωτικό[6].
Για τα επόμενα 20 χρόνια η ομάδα δεν θα κατακτήσει κάποιον τίτλο και η φθίνουσα πορεία της θα την οδηγήσει στην 2η κατηγορία το 1983 που τερμάτισε στην 17η θέση της βαθμολογίας. Την αμέσως επόμενη χρονιά ήρθε 2η στην Β' κατηγορία αλλά έχασε την άνοδο σε αγώνα μπαράζ με την Χιμνάσια λα Πλάτα. Τελικά η άνοδος στην 1η κατηγορία ήρθε την περίοδο 86-87 αφού τον Δεκέμβρη του΄85 νίκησε την Ατλάντα του Μπουένος Άιρες σε διπλό αγώνα μπαράζ με συνολικό σκορ 5-1.
Δύο χρόνια μετά την άνοδο της στην 1η κατηγορία, η Ράσινγκ θα κατακτήσει άλλον ένα ηπειρωτικό τίτλο, το Σουπερκόπα Λιμπερταδόρες στην πρώτη χρονιά διοργάνωσης του, το 1988[7]. Συμμετοχή στον θεσμό είχαν οι ομάδες που είχαν κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια το Κόπα Λιμπερταδόρες με την μορφή διπλών αγώνων νοκ-αουτ. Στον πρώτο τελικό του θεσμού η Ράσινγκ κατέκτησε το τρόπαιο με νίκη 2-1 στο 1ο και ισοπαλία 1-1 στο 2ο παιχνίδι απέναντι στην Κρουζέιρο από την Βραζιλία. Την ίδια χρονιά κατέκτησε και το Κόπα Ιντεραμερικάνα σε ανεπίσημο τελικό με νίκη 3-0[8] απέναντι στην Ερεντιάνο από την Κόστα Ρίκα, τίτλος που δεν αναγνωρίστηκε επίσημα από την Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου Λατινικής Αμερικής.
Το 1989 έπαιξε στον τελικό της πρώτης διοργάνωσης του Ρεκόπα Σουδαμερικάνα όπου έχασε απο την κάτοχο του Λιμπερταδόρες του 1988, Νασιονάλ του Μοντεβιδέο την ευκαιρία να πάρει άλλον ένα ηπειρωτικό τίτλο και την ίδια κατάληξη είχε και ο τελικός του Σουπερκόπα Λιμπερταδόρες, πάλι απέναντι στην Κρουζέιρο το 1992 που την κέρδισε με συνολικό σκορ 4-1.
Το επόμενο διάστημα μέχρι το τέλος του αιώνα η Ράσινγκ όχι μόνο δεν θα κερδίσει κάποιον τίτλο αλλά το 1998 θα βρει σε κατάσταση χρεωκοπίας και ο τότε πρόεδρος της ομάδας Ντανιέλ Λάλιν θα κατηγορηθεί ως υπεύθυνος γιατί ξόδευε υπερβολικά μεγάλα ποσά για μεταγραφές παικτών που δεν έπιασαν, αντί να εκμεταλλευτεί τις ακαδημίες της ομάδας και να παρουσιάσει νέα ταλέντα. Παρόλα αυτά με την μαζική υποστήριξη των οπαδών η ομάδα θα γλιτώσει την διάλυση μπαίνοντας σε ειδικό καθεστώς διαχείρισης, σύμφωνα με την τοπική νομοθεσία και της διοίκηση της θα αναλάβει η εταιρία Blanquiceleste SA μέχρι το 2008. Με τα οικονομικά του συλλόγου να καλυτερεύουν την νέα δεκαετία, η ομάδα κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα Αργεντινής το 2001[9], 35 χρόνια μετά τον τελευταίο τίτλο πρωταθλήματος του προηγούμενου αιώνα, αν και σε γενικές γραμμές κινούταν σε μέτριες πορείες αυτό το διάστημα και μάλιστα το 2008 κινδύνευσε ακόμα και με υποβιβασμό.
Το 2012 η ομάδα έφτασε ξανά σε τελικό του κυπέλλου Αργεντινής αλλά έχασε από την Μπόκα Τζούνιορς με 2-1. Το 2014 με την πρόσληψη στην τεχνική ηγεσία του Ντιέγκο Κότσα και την επιστροφή στην ομάδα του μεγάλου σταρ της Ίντερ Μιλάνου, Ντιέγκο Μιλίτο η Ράσινγκ κατέκτησε το πρωτάθλημα Αργεντινής για 17η φορά στην ιστορία της. Πέντε χρόνια μετά, το 2019[10], με πρώτο σκόρερ στην σεζόν τον Λισάντρο Λόπεζ, άλλον ένα παίκτη που ξεκίνησε από την Ράσινγκ και έκανε καριέρα στην Πόρτο και σε άλλες ευρωπαϊκές ομάδες και στα 36 του χρόνια επέστρεψε στην ομάδα που τον ανέδειξε, η ομάδα κατέκτησε το 18ο[11] και τελευταίο της πρωτάθλημα Αργεντινής έως σήμερα. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς κατέκτησε και την πρώτη έκδοση του Τροφέο ντε Καμπεόνες με αντίπαλο την Τίγκρε την οποία κέρδισε σε μονό τελικό με 2-0[12]. Οι τελευταίες τις κατακτήσεις τίτλων ήταν το 2022 που κέρδισε την Μπόκα Τζούνιορς στον τελικό της 2ης έκδοσης του Τροφέο ντε Καμπεόνες ντε λα λίγκα με σκορ 2-1, ενώ με το ίδιο σκορ και την ίδια αντίπαλο κέρδισε και στην πρώτη έκδοση του Σουπερκόπα Ιντερνασιονάλ που διεξάχθηκε τον Φεβρουάριο του 2023 στο Άμπου Ντάμπι (το τρόπαιο λογίζεται σαν τίτλος του 2022) και η διοργάνωση θα χορηγείται για τα επόμενα 5 χρόνια από την AFA και την Abu Dhabi Sports Council σαν διμερής συμφωνία για την εξάπλωση του ποδοσφαίρου στην Ασιατική χώρα.
Διακρίσεις
Πρωτάθλημα Αργεντινής (18)
- 1913, 1914, 1915, 1916, 1917, 1918, 1919, 1921, 1925, 1949, 1950, 1951, 1958, 1961,1966, 2001, 2014, 2019
Κύπελλα Αργεντινής (15)
Κόπα Ιμπαργούρεν (5)
- 1913, 1914, 1916, 1917, 1918
Κύπελλο Μπουένος Άιρες (4)
- 1912, 1913, 1915,1917
Κύπελλο Αδριάν Μπέκαρ Βαρέλα (1)
- 1932.
Κύπελλο Βασιλέα Γεωργίου του Ζ' (1)
- 1945
- 1933
Trofeo de Campeones de la Superliga Argentina (1)
- 2019
Trofeo de Campeones de la Liga Profesional (1)
- 2022
- 2022
Διεθνείς τίτλοι (6)
Διηπειρωτικό (1)
- 1967
Λιμπερταδόρες (1)
- 1967
- 1988
- 1913
Copa Aldao (2)
- 1917, 1918
Διεθνείς ανεπίσημοι τίτλοι
Κόπα Ιντεραμερικάνα (1)*
- 1988
*Ο τελικός του 1988 που διεξάχθηκε μεταξύ της Ράσινγκ (κατόχου του Σουπερκόπα Λιμπερταδόρες) και της Κοσταρικανής Ερεντιάνο (κατόχου του Camel cup της βορείου Αμερικής) και τελείωσε με νίκη της Ράσινγκ με 3-0 στην παράταση δεν συμπεριλήφθηκε στο επίσημο παλμαρέ της διοργάνωσης και δεν αναγνωρίστηκε σαν επίσημος τίτλος απο την ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ παρόλες τις προσπάθειες της Ράσινγκ τα τελευταία χρόνια.
Αντιπαλότητες
Η σημαντικότερη και μεγαλύτερη αντίπαλος της Ράσινγκ είναι η Ιντεπεντιέντε. Τα μεταξύ τους ματς ονομάζονται ντέρμπι της Αβεγιανέδα και χαρακτηρίζονται από το πάθος και τις σκληρές μονομαχίες, υστερώντας μόνο των ντέρμπι Μπόκα - Ρίβερ. Μάλιστα το γήπεδο της μισητής αντιπάλου Ιντεπεντιέντε, το στάδιο Λιμπερταδόρες ντε Αμέρικα, βρίσκεται μόλις 200 μέτρα μακριά από το δικό της γήπεδο. Η Ράσινγκ έχει 69 νίκες, η Ιντεπεντιέντε 87 ενώ 75 ματς έληξαν ισόπαλα.
Έδρα
Έδρα της Ράσινγκ είναι το Χουάν Ντομίνγκο Περόν το οποίο είναι χωρητικότητας 64.161 θεατών και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε χωρητικότητα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Αργεντινή, πίσω μόνο από το Ελ Μονουμεντάλ, έδρα της Ρίβερ Πλέιτ. Το γήπεδο είναι γνωστό και για την εκρηκτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι οπαδοί της ομάδας.
Ρέκορντμαν Συμμετοχών και Πρώτοι Σκόρερ
|
|
Ρόστερ[13]
- Τελευταία ενημέρωση: 18 Φεβρουαρίου 2024
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
| No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
|---|---|---|---|
| 1 |  |
Τ | Roberto León |
| 2 | |
Α | Agustín García Basso |
| 3 | |
Α | Marco Di Cesare |
| 4 | |
Α | Iván Pillud |
| 5 | |
Α | Juan Ignacio Nardoni |
| 6 | |
Α | Nazareno Colombo |
| 7 | |
Ε | Maximiliano Salas |
| 8 |  |
Μ | Juan Fernando Quintero |
| 9 | |
Ε | Adrián Martínez |
| 10 | |
Ε | Roger Martínez |
| 13 | |
Μ | Santiago Sosa (on loan from Atlanta United) |
| 15 |  |
Α | Gastón Martirena |
| 17 | |
Ε | Johan Carbonero |
| 18 | |
Μ | Agustín Urzi |
| 19 | |
Μ | Leonel Miranda |
| 20 | |
Α | Germán Conti |
| 21 |  |
Τ | Gabriel Arias |
| 22 | |
Μ | Baltasar Rodríguez |
| 25 | |
Τ | Facundo Cambeses |
| 27 | |
Α | Gabriel Rojas |
| 28 | |
Μ | Santiago Solari |
| 29 | |
Μ | Santino Vera |
| 30 | |
Α | Leonardo Sigali (captain) |
| 32 | |
Μ | Agustín Almendra |
| 34 | |
Α | Facundo Mura |
| 35 | |
Α | Santiago Quirós |
| 36 | |
Μ | Bruno Zuculini |
| 38 | |
Α | Tobías Rubio |
| 41 | |
Ε | Ramiro Degregorio |
| 47 | |
Α | Ignacio Galván |
| 49 | |
Μ | David González Torres |
Out on loan
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
