Ράντοσλαβ της Διόκλειας

Ο Ράντοσλαβ ( Радослав ) ήταν πρίγκιπας της Διόκλειας (Ντούκλια) από το 1146 έως το 1149 υποτελής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σαν άρχων κυβερνήτης της περιοχής. Ως ο μεγαλύτερος γιος, διαδέχτηκε τον πατέρα του Γκράντινια μετά το θάνατο του το 1146.^[1]. Όταν έγινε κυβερνήτης επισκέφτηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Μανουήλ Α Κομνηνό για να αποτίσει φόρο τιμής και υποταγής στον αυτοκράτορα^[1]. Σε αντίθεση με τον πατέρα του που ήταν βασιλιάς, ο Ράντοσλαβ είχε τον τίτλο του πρίγκιπα (knez)^[1]. Ο Ράντοσλαβ ξεκίνησε την κυριαρχία του σε μια εποχή που οι Σέρβοι της Ράσκα φιλοδοξούσαν να εντάξουν στην επικράτεια τους την Διόκλεια^[1][2]. Γιος του ήταν ο Μιχαΐλο Γ΄ της Διόκλεια.

Ράντοσλαβ της Διόκλειας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1125 (περίπου)
Θάνατος	1163
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Τέκνα	Μιχάιλο Γ΄ της Διόκλειας
Γονείς	Γκράντινια της Διόκλειας
Οικογένεια	Δυναστεία των Βογισλάβλιεβιτς
δεδομένα

Περίπου το 1148, η πολιτική κατάσταση στα Βαλκάνια διαιρέθηκε από δύο πλευρές, η μία ήταν η συμμαχία των Βυζαντινών και της Βενετίας, η άλλη των Νορμανδών και των Ούγγρων. Οι Νορμανδοί ήταν σίγουροι για τον κίνδυνο που θα έφερνε το πεδίο της μάχης από τα Βαλκάνια στην περιοχή τους στην Ιταλία^[3] . Ο Μανουήλ συμμάχησε επίσης με τους Γερμανούς αφού νίκησε τους Κουμάνους το 1148^[4]. Οι Σέρβοι, οι Ούγγροι και οι Νορμανδοί αντάλλαξαν απεσταλμένους, και αποφάσισαν ότι προς το συμφέρον των Νορμανδών ήταν να σταματήσουν τα σχέδια του Μανουήλ για ανάκτηση της Ιταλίας^[5] .

Οι Σέρβοι υπό τους αδελφούς Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ και Ντέζα της Ράσκας εξεγέρθηκαν εναντίον των Βυζαντινών, όταν ο Μναουήλ βρισκόταν στην Αυλώνα σχεδιάζοντας μια επίθεση κατά μήκος της Αδριατικής, αυτή η εξέγερση αποτελούσε κίνδυνο για τον αυτοκράτορα αν επιτεθεί στην Ιταλία, καθώς οι Σέρβοι θα μπορούσαν να χτυπήσουν στις βάσεις της Αδριατικής^[5] . Στη συνέχεια, οι Σέρβοι επιτέθηκαν εναντίον του Ράντοσλαβ, ο οποίος ήταν υποτελής των Βυζαντινών^[5] . Ο Ράντοσλαβ απωθήθηκε στη νοτιοδυτική πλευρά της Διόκλειας στο Κότορ και διατήρησε μόνο την παράκτια περιοχή κρατώντας μόνο το ένα τρίτο της Διόκλειας^[5] . Ο Ράντοσλαβ ζήτησε βοήθεια από τον Αυτοκράτορα, ο οποίος του έστειλε βοήθεια από το Δυρράχιο^[5] . Αυτή τη στιγμή, το Χρονικό του Ιερέα της Διόκλειας τελειώνει, πιθανώς επειδή ο συγγραφέας του κειμένου είχε πεθάνει^[5] και η τύχη του Ράντοσλαβ είναι άγνωστη.

Παραπομπές

1. Fine 1991, σελ. 233.
2. Živković 2008.
3. Srpska akademija nauka i umetnosti (1940). Društveni i istoriski spisi. Око 1148. год. ситуација на Балкану била је овака. На једној страни беху у савезу Византија и Млеци, а на другој Нормани и Мађари. Нормани су били побеђени и у опасности да се ратиште пренесе с Балкана на њихово подручје у Италију. Да омету Манојла у том плану они настоје свима средствима, да му направе што више неприлика код куће. Доиста, 1149. год. јавља се нови устанак Срба против Ви- зантије, који отворено помажу Мађари. Цар ...
4. Fine 1991, σελ. 236.
5. Fine 1991, σελ. 237.

Πηγές

• Fine, John Van Antwerp (1991) [1983]. The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century (στα Αγγλικά). Ανν Άρμπορ, Μίσιγκαν: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08149-7.
• Кунчер, Драгана (2009). Gesta Regum Sclavorum. 1. Београд-Никшић: Историјски институт, Манастир Острог.
• Живковић, Тибор (2009). Gesta Regum Sclavorum. 2. Београд-Никшић: Историјски институт, Манастир Острог.
• Živković, Tibor (2008). Forging unity: The South Slavs between East and West 550-1150. Belgrade: The Institute of History, Čigoja štampa.