From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης[1] ιδρύθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1890 στη Σμύρνη (επί οθωμανικής αυτοκρατορίας) όντας το πρώτο ελληνικό αθλητικό σωματείο της Σμύρνης, ενώ συγκαταλέγεται επίσης στα αρχαιότερα εν ενεργεία σωματεία που έχουν ιδρύσει Έλληνες με σκοπό την άθληση. Το 1922 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα έπειτα τη Μικρασιατική καταστροφή και από το 1940 εδρεύει στη Νέα Σμύρνη.
Πλήρες όνομα | Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης |
---|---|
Σύντομο όνομα | Πανιώνιος Γ.Σ. Σμύρνης |
Προσωνύμιο | Κυανέρυθροι & Πάνθηρες |
Ίδρυση | 14 Σεπτεμβρίου 1890 |
Στάδιο | Κλειστό Γυμναστήριο Νέας Σμύρνης, Νέα Σμύρνη, Ελλάδα |
Προπονητής | Αργύρης Ψάρρας |
Πρωτάθλημα | Pre League |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
wikidata ( ) |
Ο Πανιώνιος Γ.Σ. Σμύρνης διαθέτει ομάδες πετοσφαίρισης ανδρών και γυναικών. Ως αγωνιστική έδρα χρησιμοποιεί το Κλειστό Γυμναστήριο Νέας Σμύρνης (οδός Αρτάκης) το οποίο έχει χωρητικότητα 1200 θέσεων.
Το τμήμα πετοσφαίρισης του Πανιωνίου είναι το πρώτο στον ελληνικό χώρο αφού ιδρύθηκε στη Σμύρνη το 1913. Το 1919 διεξήχθη πρωτάθλημα βόλεϊ στη Σμύρνη με τη συμμετοχή οκτώ συλλόγων και νικητή τον Πανιώνιο.[2] Σώζεται η φωτογραφία της ομάδας με το κύπελλο. Ήταν η πρώτη διοργάνωση αγώνων βόλεϊ από ελληνικές ομάδες. Οι βολεϊμπολίστες του συλλόγου προέρχονταν κυρίως από το στίβο και βασικότεροι ήταν οι: Δημητρός Καραμπάτης (καρφί), ο Παναγιώτης Ρετέλας, ο Κώστας Παπάζογλου (πασαδόρος), Α. Βασιλειάδης, Κλ. Δρίβας, Ερ. Ισηγόνης και αργότερα ο Γιώργος Ρουσόπουλος.
Το Σεπτέμβριο του 1924 η ομάδα βόλεϊ του Πανιωνίου μετείχε σε τουρνουά του Γ.Σ. Αμαρουσίου, στο οποίο νίκησε τη διοργανώτρια ομάδα και στον τελικό έπαιξε με τον Ατρόμητο Αθηνών. Είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται η ομάδα βόλεϊ του συλλόγου στην Αθήνα.[3]
Από το 1925 ο Πανιώνιος καθιέρωσε δύο πρωταθλήματα βόλεϊ: ένα μεταξύ συλλόγων και ανωτέρων σχολών και ένα μεταξύ σχολείων (γυμνασίων). Για το πρωτάθλημα συλλόγων είχε αθλοθετήσει τριετές επαμειβόμενο κύπελλο. Ο σύλλογος συνέχισε να διοργανώνει τα ανεπίσημα αυτά πρωταθλήματα κάθε χρόνο ως το 1928. Το 1926 προκήρυξε και αγώνες για ομάδες γυναικών, μια πρωτοποριακή αθλητική δραστηριότητα.[4] Οι αγώνες γίνονταν από το τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου ως τον Ιούνιο, συνήθως στο Παναθηναϊκό Στάδιο, που ήταν η έδρα του συλλόγου εκείνα τα χρόνια.
Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα πετοσφαίρισης ανδρών 1928 που διοργανώθηκε από τον ΣΕΓΑΣ στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στο περιθώριο των πανελλήνιων αγώνων στίβου με συμμετοχή 13 συλλόγων, ο Πανιώνιος τερμάτισε στην 4η θέση πίσω από τον Πανελλήνιο, τους Νέους Βύρωνος και τη Σχολή Ευελπίδων. Τη χρονιά αυτή την ομάδα του συλλόγου αποτελούσαν οι αθλητές: Δημητρός Καραμπάτης, Κορδογιάννης, Κονσολίδης, Καμιζούλης, Παπαγεωργόπουλος, Βάρδας.[5]
Το 1929 η ομάδα βόλεϊ του συλλόγου έφτασε στα προημιτελικά του πρωταθλήματος, όπου ηττήθηκε από τον Πανελλήνιο με 0-2 σετ. Δραστηριότητες των ομάδων βόλεϊ ανδρών, γυναικών, νέων, νεανίδων και συμμετοχή στα πρωταθλήματα Αθηνών-Πειραιώς, αναφέρονται συνεχώς ως το 1940.
Το 1925 είχαν δημιουργηθεί ομάδες βόλεϊ από αρκετά σωματεία της Αθήνας καθώς και από στρατιωτικές και πανεπιστημιακές σχολές. Ήταν ώριμα τα πράγματα για την πραγματοποίηση ενός πρωταθλήματος. Καθώς ο ΣΕΓΑΣ δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις «παιδιές», όπως αποκαλούσε το μπάσκετ και το βόλεϊ, ανέλαβε πρωτοβουλία ο Δημητρός Δάλλας. Με την άδεια του ΣΕΓΑΣ, στον οποίο ήταν αντιπρόεδρος, το Φεβρουάριο του 1925 ο Πανιώνιος προκήρυξε "ετήσιον πρωτάθλημα πετοσφαιρίσεως συλλόγων και ανώτατων σχολών". Έχοντας την εμπειρία από τις αντίστοιχες διοργανώσεις στη Σμύρνη, δημοσίευσε λεπτομερή κανονισμό διεξαγωγής, τον τρόπο βαθμολογίας (2β ο νικητής, 1β ο ηττημένος), πρόβλεψη για ισοβαθμίες κλπ.
Παράλληλα, αθλοθέτησε τριετές επαμειβόμενο κύπελλο, για το σύλλογο που θα κέρδιζε τρεις φορές το πρωτάθλημα. Το κύπελλο αυτό κατέκτησε οριστικά ο Εθνικός Γ.Σ. που κέρδισε τρία πρωταθλήματα: 1925, 1927, 1930. Η ανταπόκριση υπήρξε μεγάλη και δήλωσαν συμμετοχή 12 ομάδες: 7 σωματειακές και 5 φοιτητικές. Οι αγώνες διεξήχθησαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο και στο γυμναστήριο του Εθνικού Αθηνών από τις 8 Μαρτίου ως τις 17 Μαΐου που έγινε ο τελικός. Νικητής του πρώτου αυτού πρωταθλήματος ήταν ο Εθνικός Γ.Σ. Με σκοπό τη διάδοση του αθλήματος, ο Πανιώνιος προκήρυξε ταυτόχρονα και σχολικό πρωτάθλημα, στο οποίο μετείχαν επτά δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. Διεξήχθη από 11 Απριλίου ως 10 Μαΐου με τελικό νικητή το Στ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών (Νέου Κόσμου).
Το "πρωτάθλημα πετοσφαιρίσεως του Πανιωνίου", όπως το αποκαλούσε ο αθηναϊκός τύπος αρχικά, καθιερώθηκε και από το επόμενο έτος αποκαλείτο αθηναϊκό πρωτάθλημα. Από το 1926 ο σύλλογος ξεκίνησε και γυναικείο πρωτάθλημα, επίσης με μεγάλη επιτυχία. Το αθηναϊκό πρωτάθλημα βόλεϊ του Πανιωνίου συνεχίστηκε ως το 1930 με συμμετοχή κάθε χρόνο 10 ως 14 ομάδων. Την τελευταία χρονιά οι έξι από τις 12 ομάδες που πέρασαν στην τελική φάση, αποτέλεσαν την Α΄ κατηγορία της επόμενης σεζόν και οι υπόλοιπες εντάχθηκαν στη Β΄. Τα επόμενα έτη τη διοργάνωση ανέλαβαν από κοινού οι Πανιώνιος, Εθνικός ΓΣ και Πανελλήνιος και ο ΣΕΓΑΣ την ονόμασε "Περιφερειακό πρωτάθλημα βόλεϊ Αθηνών-Πειραιώς". Από το 1936 θα καθιερωθεί και πανελλήνιο πρωτάθλημα με συμμετοχή των καλύτερων ομάδων από τα πρωταθλήματα Αθηνών-Πειραιώς, Θεσσαλονίκης και Πάτρας. Με τις προσπάθειες του Δάλλα και του Πανιωνίου το βόλεϊ είχε πλέον αποκτήσει φίλους σε όλη τη χώρα.
*Το 1930 έξι ομάδες προκρίθηκαν στον όμιλο της τελικής φάσης. Στην προκριματική φάση πήραν μέρος περίπου 12 σύλλογοι.
Μεταπολεμικά η ομάδα βόλεϊ δεν παρουσίασε επιτυχίες. Λειτουργούσε επί χρόνια στη σκιά της αντίστοιχης ομάδας του συμπολίτη Μίλωνα και κάποια στιγμή αδρανοποιήθηκε.
Η ανδρική ομάδα του Πανιωνίου επανιδρύθηκε το 1970 με πρωτοβουλία του Ιάσονα Πλατσή, πρώην διεθνή παίκτη του Εθνικού Γ.Σ., ο οποίος ως το 1974 υπήρξε παίκτης και προπονητής της αναγεννημένης ομάδας, την οποία οδήγησε στη Β΄ Εθνική. Εκτός από τον Πλατσή, το 1970-71 στην ομάδα που μετείχε στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας Αθηνών αγωνίζονταν οι: Μεϊμάρογλου, Σουβατζής, Μανουσόπουλος, Καραγιάννης, Κυριαζής, Παπούλιας, Καρασμάνης.
Τα επόμενα χρόνια είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. Η σημαντικότερη διάκριση που έχει πετύχει στην ιστορία της είναι η πρόκριση στους οκτώ του Κυπέλλου Ελλάδος το 1985.
Το 2004 πήρε το πρωτάθλημα της Ένωσης Δυτικής Αττικής (ΕΣΠΕΔΑ) και ανέβηκε στη Γ΄ Εθνική, στην οποία μετείχε για τρεις σεζόν, ως το 2006-07. Τη χρονιά εκείνη έφτασε στα πρόθυρα της διάλυσης, μιας και πολλοί παίχτες ήταν σχεδόν παλαίμαχοι. Έγινε μια προσπάθεια ανανέωσης, με την προώθηση παικτών από τις ακαδημίες. Η ομάδα υποβιβάστηκε αλλά μπήκαν οι βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον οπως αποδεικνύεται παρακάτω.
Τη σεζόν 2007-08 τερμάτισε στην 4η θέση της Α΄ κατηγορίας της ΕΣΠΕΔΑ και συμμετείχε στα μπαράζ ανόδου. Επίσης, έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου της ΕΣΠΕΔΑ.
Το 2008-09 έκανε το νταμπλ της ΕΣΠΕΔΑ, αφού κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο της Ένωσης και ταυτόχρονα την άνοδο στη Β΄ Εθνική για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορια του.
Τη σεζόν 2014-2015 τερμάτισε στην 1η θέση αήττητος (έχοντας χάσει μόλις 3 σετ καθόλη την διάρκεια της χρονιάς και έχοντας πετύχει 66 και με 22 νίκες σε ισάριθμους αγώνες) και κατέκτησε το πρωτάθλημα της ΕΣΠΕΔΑ και πέτυχε την άνοδο στην Α2 για πρώτη φορά στην ιστορία του.[6] Την χρονιά αυτή το 80% των αθλητών προέρχοταν απο τις ακαδημίες του Συλλόγου. Τη σεζόν 2015-16 ο σύλλογος πήρε μέρος για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του στην Α2 εθνική κατηγορια, τερματίζοντας μέσω μια επιτυχημένης πορείας στην 5η θέση, η οποία είναι και η υψηλότερη στην έως τώρα μακρόπνοη ιστορία του.[7]
Η πορεία της ομάδας τα τελευταία χρόνια έχει ως εξής:
|
Team manager: Φραγιόγλου Νίκος, Υπεύθυνος τμήματος: Ζόνκας Αλέξανδρος |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.