Πάπες στην Αβινιόν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Παπισμός της Αβινιόν ήταν η περίοδος από το 1309 έως το 1376, κατά την οποία επτά διαδοχικοί πάπες διέμεναν στην Αβινιόν (τότε στο Βασίλειο της Αρλ, τμήμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στη σημερινή Γαλλία) αντί στη Ρώμη.[1] Η κατάσταση προέκυψε από τη σύγκρουση μεταξύ του παπισμού και του Γαλλικού στέμματος, με αποκορύφωμα τον θάνατο του Πάπα Βονιφάτιου Η' μετά τη σύλληψή του και την κακομεταχείρισή του από τον Φίλιππο Δ' της Γαλλίας. Μετά και τον εν συνεχεία θάνατο του Πάπα Βενέδικτου ΙΑ΄ ο Φίλιππος το 1305 ανάγκασε ένα αδιέξοδο κονκλάβιο να εκλέξει Πάπα τον Γάλλο Κλήμη Ε'. Ο Κλήμης αρνήθηκε να μετακομίσει στη Ρώμη και το 1309 μετέφερε την αυλή του στον παπικό θύλακα στην Αβινιόν, όπου παρέμεινε για τα επόμενα 67 χρόνια. Αυτή η απουσία από τη Ρώμη αναφέρεται μερικές φορές ως «Βαβυλώνια αιχμαλωσία του Παπισμού».[2][3]
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συνολικά επτά πάπες είχαν έδρα τους στην Αβινιόν, όλοι Γάλλοι,[4][5] και όλοι υπό την επιρροή του Γαλλικού Στέμματος. Το 1376 ο Γρηγόριος ΙΔ' εγκατέλειψε την Αβινιόν και μετέφερε την αυλή του στη Ρώμη (φθάνοντας στις 17 Ιανουαρίου 1377). Αλλά μετά τον θάνατό του το 1378 η επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ του διαδόχου του Ουρβανού ΣΤ' και μιας φατρίας καρδιναλίων προκάλεσε το Δυτικό Σχίσμα. Αυτό ξεκίνησε μια δεύτερη σειρά παπών της Αβινιόν, που στη συνέχεια θεωρήθηκαν παράνομοι. Ο τελευταίος αντίπαπας της Αβινιόν, ο Βενέδικτος ΙΓ΄, έχασε το μεγαλύτερο μέρος των υποστηρικτών του το 1398, περιλαμβανομένης της Γαλλίας. Μετά από πέντε χρόνια πολιορκίας από τους Γάλλους, κατέφυγε στο Περπινιάν το 1403. Το σχίσμα έληξε το 1417 με τη Σύνοδο της Κωνσταντίας.[6]