Ντιγιάρμπακιρ
πόλη της Τουρκίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Ντιγιάρμπακιρ (τουρκικά: Diyarbakır· αρμενικά: Տիգրանակերտ, κ. γρ. Τιγκρανακέρτ·[1] συριακά: ܐܡܝܕܐ· κουρδικά: Amed)[2][3][4], ιστορικά γνωστό ως Άμιδα, είναι η μεγαλύτερη πόλη του τουρκικού Κουρδιστάν. Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Τίγρη και είναι το διοικητικό κέντρο της επαρχίας Ντιγιαρμπακίρ[5]. Με πληθυσμό 1.010.032 κατοίκους (2018),[6] είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Νοτιοανατολική Ανατολίας μετά την Γκαζιαντέπ.
Ντιγιάρμπακιρ | |
---|---|
37°54′39″N 40°14′12″E | |
Χώρα | Τουρκία |
Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Ντιγιαρμπακίρ |
Υψόμετρο | 675 μέτρα |
Πληθυσμός | 1.732.396 (2018) |
Ζώνη ώρας | UTC+03:00 |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η πόλη είναι αρχαιότατη και αναφέρεται σε ασσυριακές και αραμαϊκές πηγές. Το σημερινό της όνομα προέρχεται από την αραβική φράση «χώρα (της φυλής) του Μπακρ», μεσαιωνική ονομασία της Άνω Μεσοποταμίας. Ωστόσο κατά την κεμαλική περίοδο το αραβικό/οθωμανικό της όνομα μετασχηματίστηκε σε Ντιγιάρμπακιρ (χώρα του μπακιριού), παρετυμολογώντας την από τα ορυχεία χαλκού που βρίσκονταν στην περιοχή. Μέχρι τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η πόλη είχε σημαντικό χριστιανικό πληθυσμό, αρμενικό και συριακό, ο οποίος όμως εξοντώθηκε ή εκτοπίστηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σήμερα ο πληθυσμός της πόλης είναι στη μεγάλη πλειοψηφία του Κούρδοι,[7] και γι'αυτό η πόλη θεωρείται ως η «ανεπίσημη πρωτεύουσα» του τουρκικού Κουρδιστάν.[8]
Σημαντικά αξιοθέατα της πόλης αποτελούν τα άριστα διατηρούμενα βυζαντινά τείχη (ανηγερμένα από τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο Β'), μήκους 5,8 χιλιομέτρων, τα οποία από το 2015 αποτελούν μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO[9], το σελτζουκικό τζαμί του Μαλίκ Σαχ (γιου του Αλπ Αρσλάν) και η συριακή εκκλησία της Παναγίας. Γνωστότερο τοπικό αγροτικό προϊόν είναι το καρπούζι που αποτελεί και το έμβλημα της πόλης (επικαθήμενο πάνω σε μικρογραφία των τειχών).