![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/96/Ninus_Rex.jpg/640px-Ninus_Rex.jpg&w=640&q=50)
Νίνος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Νίνος σύμφωνα με τους Έλληνες ιστορικούς που έγραφαν από την Ελληνιστική περίοδο ήταν ο θρυλικός ιδρυτής της πανάρχαιας πόλης Νινευή που έγινε η πρωτεύουσα της Ασσυρίας.[1] Το όνομα του δεν καταγράφεται στον κατάλογο των ιστορικών Ασσυρίων βασιλέων, δεν είναι επιβεβαιωμένο ιστορικό πρόσωπο, πιθανότατα να ήταν ήρωας όπως τον έβλεπαν σύμφωνα με την Αρχαία ελληνική μυθολογία. Ο Νίνος ήταν ο πρώτος που εξημέρωσε τα λυκόσκυλα και τα άλογα για κυνήγι και ιππασία, γι΄αυτό παριστάνεται στην Ελληνική μυθολογία ως Κένταυρος. Τις μορφές του Νίνου και της συζύγου του Σεμίραμις περιγράφει πρώτος ο Κτησίας της Κνίδου γύρω στο 400 π.Χ., τις πληροφορίες τις πήρε από τα βασιλικά αρχεία του Αρταξέρξη Β΄ της Περσίας τον οποίο υπηρέτησε ως αυλικός γιατρός.[2] Ο Διόδωρος Σικελιώτης επαναλαμβάνει το ίδιο, η ιστορία συνεχίστηκε με μεσαιωνικούς συγγραφείς όπως ο Αλφρέδος ο Μέγας ώσπου η Σφηνοειδής γραφή επέτρεψε τον 19ο αιώνα την ακριβή γνώση της ιστορίας της Ασσυρίας και της Βαβυλώνας. Ο Νίνος καταγράφεται σαν γιος του μυθικού ήρωα Βήλου που λατρευόταν στις Σημιτικές χώρες σαν Βάαλ, είναι ο διάσημος "λόρδος" με τον οποίο έρχεται σε αντιπαράθεση ο Προφήτης Ηλίας. Ο Κάστωρ ο Ρόδιος τον 1ο αιώνα π.Χ. και κατόπιν ο Γεώργιος Σύγγελος αναφέρουν ότι σύμφωνα με τον Κτησία η βασιλεία του ξεκίνησε το 2189 π.Χ. και διατηρήθηκε 52 χρόνια. Η ιστορία του εμφανίζεται παραλλαγμένη σε ένα μυθιστόρημα των Ελληνιστικών χρόνων, το «Μυθιστόρημα του Νίνου», ή το «Μυθιστόρημα του Νίνου και της Σεμιράμιδος», ή τα «Νίνου σπαράγματα».
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/96/Ninus_Rex.jpg/320px-Ninus_Rex.jpg)