Νήσοι Φώκλαντ
αρχιπέλαγος στο νότιο Ατλαντικό και Βρετανικό Υπερπόντιο Έδαφος From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Νήσοι Φώκλαντ, (αγγλικά: Falkland islands) (που ονομάζονται και Μαλβίνες από τους Αργεντινούς, ισπανικά: Islas Malvinas) είναι μια συστάδα νήσων περίπου 280 μίλια ανατολικά από το στενό του Μαγγελάνου στον Ατλαντικό, μεταξύ 51° 15΄ και 53° νοτίου πλάτους και 57° 40΄ και 62° δυτικού μήκους με έκταση 12.173 τ.χλμ. και πληθυσμό (κατατάσσεται 237η) 3.200 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2016.[1] Πρωτεύουσα είναι το Στάνλεϋ ή Πορτ Στάνλεϋ (Port Stanley) που βρίσκεται στην Ανατολική Φώκλαντ και είναι η μοναδική πόλη των νήσων.
| Νήσοι Φώκλαντ
Falkland Islands | |||
|---|---|---|---|
| |||
Εθνικό σύνθημα: "Desire the right" | |||
 | |||
| Στάνλεϋ 51°41′38″S 57°49′38″W | |||
Μεγαλύτερη πόλη | Στάνλεϋ | ||
| Αγγλικά | |||
| Βρετανικό υπερπόντιο έδαφος | |||
| Κάρολος Γ΄ Άλισον Μπλέικ Άντι Κίλινγκ | |||
| Βρετανικό Υπερπόντιο Έδαφος Σύνταγμα | 5 Ιανουαρίου 1833, αναθεωρήθηκε το 1997, το 1998 και το 2009 | ||
| • Σύνολο • % Νερό | 12.173 km2 (163η) 0 | ||
| Πληθυσμός • Απογραφή 2016 • Πυκνότητα | 3.200 [1] (237η) 0,26 κατ./km2 (240η) | ||
| Νόμισμα | Λίρα Φώκλαντ (FKP) | ||
| Internet TLD | .fk | ||
| Κωδικός κλήσης | +500 | ||
Η συστάδα αυτή που την αποτελούν η Ανατολική Φώκλαντ (6.682 τ.χλμ.), η Δυτική Φώκλαντ (5.278 τ.χλμ.) και 100 πλέον νησίδες είναι σήμερα Βρετανικό Υπερπόντιο Έδαφος,[2] ενώ η κυριαρχία της αμφισβητείται από την Αργεντινή.
Είναι ιδιαίτερα γνωστά νησιά, γιατί στις 2 Απριλίου 1982 η Αργεντινή προσπάθησε αιφνίδια να τα καταλάβει, συναντώντας τη σθεναρή αντίσταση της Βρετανίας, με αποτέλεσμα την απόσυρση των δυνάμεων της Αργεντινής. Το επεισόδιο που κράτησε περισσότερο από δύο μήνες (έως τις 14 Ιουνίου του ίδιου έτους), με πολεμικές επιχειρήσεις, αναφέρεται ως Πόλεμος των Φώκλαντ.
Τα νησιά πήραν την ονομασία τους από τον Πορθμό Φώκλαντ, μια φυσική στενή λωρίδα θάλασσας που χωρίζει τα δύο σημαντικότερα νησιά.[3] Ο όρος «Φώκλαντ» δόθηκε στον πορθμό από τον Τζον Στρονγκ, καπετάνιο μιας αγγλικής εξερευνητικής αποστολής που έφθασε στα νησιά το 1690. Ο Στρονγκ ονόμασε τον πορθμό προς τιμήν του Άντονι Κάρι, 5ου Υποκόμη του Φώκλαντ, του Ταμία του Βασιλικού Ναυτικού, ο οποίος χρηματοδότησε το ταξίδι του.[4] Ο τίτλος του Υποκόμη προέρχεται από την κωμόπολη Φώκλαντ της Σκωτίας.[5][6] Το όνομα «Φώκλαντ» αποδόθηκε στα νησιά το 1765, όταν ο Βρετανός καπετάνιος Τζον Μπάιρον του Βασιλικού Ναυτικού τα διεκδίκησε εν ονόματι του Βασιλιά Γεωργίου Γ΄.[7] Ο όρος «Φώκλαντ» χρησιμοποιείται συχνά ως συντομογραφία που παραπέμπει στα νησιά.
Η ισπανική ονομασία του αρχιπελάγους, «Νήσοι Μαλβίνες» (Islas Malvinas), προέρχεται από τη γαλλική ονομασία των νησιών (Îles Malouines), η οποία δόθηκε από τον Γάλλο εξερευνητή Λουί-Αντουάν ντε Μπουγκαινβίλ το 1764.[8] Ο Μπουγκαινβίλ, ο οποίος ίδρυσε την πρώτη μόνιμη εγκατάσταση στα νησιά, ονόμασε τα νησιά προς τιμήν του λιμανιού του Σαιν-Μαλό της Βρετάνης, από όπου αναχώρησε η αποστολή του.[9][10]
Στην εικοστή σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, η Τέταρτη Επιτροπή καθόρισε ότι, σε όλες τις γλώσσες εκτός από τα ισπανικά, όλα τα έγγραφα του ΟΗΕ θα χαρακτηρίζουν την περιοχή ως Νήσοι Φώκλαντ (Μαλβίνες). Στα ισπανικά η περιοχή θα χαρακτηρίζεται ως Νήσοι Μαλβίνες (Νήσοι Φώκλαντ).[11] Η ονοματολογία που θα χρησιμοποιείται από τα Ηνωμένα Έθνη για λόγους στατιστικής επεξεργασίας είναι Νήσοι Φώκλαντ (Μαλβίνες).[12]
Στα νησιά Φώκλαντ έγινε επίσης στις 8 Δεκεμβρίου 1914 κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου ναυμαχία μεταξύ μοίρας 2 καταδρομικών μάχης και 5 ελαφρών καταδρομικών του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού και μοίρας 2 θωρακισμένων καταδρομικών και 3 ελαφρών του Γερμανικού στόλου που κατέληξε στην εκμηδένιση της τελευταίας. Στις 3 Οκτωβρίου του 1985 τα νησιά απέκτησαν το πρώτο τους Σύνταγμα, το οποίο αναθεωρήθηκε το 1997 και το 1998. Το νέο Σύνταγμα άρχισε να ισχύει την 1η Ιανουαρίου του 2009.
Ο πληθυσμός είναι 3.200 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2016[1] και από αυτόν το 75% είναι αστικός. Επίσης, υπάρχουν 11 Μάρτυρες του Ιεχωβά[13].
Αρχηγός Κράτους είναι ο βασιλιάς Κάρολος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, από το 2022. Κυβερνήτης των νησιών και αρχηγός της κυβέρνησης, από τις 29 Απριλίου 2014 είναι ο Κόλιν Ρόμπερτς. Ο Κυβερνήτης διορίζεται από τον Αρχηγό Κράτους. Από την 1η Φεβρουαρίου 2010 στο αξίωμα του Επικεφαλής Συμβούλου (Chief Executive) είναι ο Κιθ Πάτζετ. Το υπουργικό συμβούλιο ονομάζεται Εκτελεστικό Συμβούλιο (Executive Council)- τρία μέλη εκλέγονται από το Νομοθετικό Συμβούλιο (Legislative Council), υπάρχουν 2 εξ οφίτσιο μέλη (chief executive και Υπουργός Οικονομικών) και ο Κυβερνήτης. Η Εκτελεστική εξουσία ασκείται από τον Βασιλιά και ασκείται από τον Κυβερνήτη για λογαριασμό της. Ο εκάστοτε Κυβερνήτης είναι επίσης υπεύθυνος για τη διαχείριση της Νότιας Γεωργίας και των Νότιων Σάντουιτς Νήσων, καθώς τα νησιά αυτά δεν έχουν εγγενείς κατοίκους. Η Άμυνα και οι Εξωτερικές Υποθέσεις υπάγονται στην αρμοδιότητα του Ηνωμένου Βασιλείου. Σημερινή Κυβερνήτρια είναι η Άλισον Μπλέικ, από τις 23 Ιουλίου 2022.
Σύμφωνα με το σύνταγμα, το οποίο τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2009 (που αντικατέστησε το Σύνταγμα του 1985), υπάρχει ένα Εκτελεστικό Συμβούλιο και μια νομοθετική συνέλευση των Νήσων Φώκλαντ. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο, το οποίο συμβουλεύει τον Κυβερνήτη, είναι επίσης υπό την προεδρία του Κυβερνήτη. Αποτελείται από τον Επικεφαλής της Εκτελεστικής Εξουσίας, τον υφυπουργό Οικονομικών και τριών νομοθετικών συμβούλων, οι οποίοι εκλέγονται από τους άλλους νομοθετικούς σύμβουλους.
Νομοθετική εξουσία
Η νομοθετική εξουσία ασκείται από το Νομοθετικό Συμβούλιο, το οποίο απαρτίζεται από 10 έδρες. Εκ των μελών τα 2 είναι ex officio και 8 εκλέγονται με λαϊκή ψηφοφορία και υπηρετούν τετραετή θητεία. Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 9 Νοεμβρίου 2017 και εξελέγησαν 8 ανεξάρτητοι.[14]
Σε δημοψήφισμα που διεξήχθη κατά το διήμερο 10-11 Μαρτίου 2013 οι κάτοικοι ψήφισαν σε ποσοστό 99,8% να παραμείνουν βρετανικό υπερπόντιο έδαφος[15]. «Όχι» είπαν μόνο 3 πολίτες (0,2%), ενώ η συμμετοχή ήταν της τάξης του 92%[16]. Η Αργεντινή χαρακτήρισε το δημοψήφισμα «παρωδία».[17]
- L.L. Ivanov et al. The Future of the Falkland Islands and Its People. Sofia: Manfred Wörner Foundation, 2003. 96 pp. ISBN 954-91503-1-3 (Capítulo principal (Ισπανικά))
- Carlos Escudé y Andrés Cisneros, dir. Historia general de las relaciones exteriores de la República Argentina. Obra desarrollada y publicada bajo los auspicios del Consejo Argentino para las Relaciones Internacionales (CARI). Buenos Aires: GEL/Nuevohacer, 2000. (Ισπανικά) ISBN 950-694-546-2
- Graham Pascoe and Peter Pepper. Getting it right: The real history of the Falklands/Malvinas. May 2008. ((Ισπανικά))
- D.W. Greig, Sovereignty and the Falkland Islands Crisis. Austrialian Year Book of International Law. Vol. 8 (1983). pp. 20–70. ISSN 0084-7658
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
