Μαυσωλείο του Λένιν
μνημείο στη Μόσχα From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μαυσωλείο του Λένιν (ρωσικά: Мавзоле́й Ле́нина), επίσης γνωστό ως Τάφος του Λένιν, είναι μαυσωλείο ευρισκόμενο στην Κόκκινη Πλατεία, στο κέντρο της Μόσχας. Μέχρι σήμερα είναι ο τόπος όπου διατηρείται η σορός του πρώτου Σοβιετικού ηγέτη Βλαντίμιρ Λένιν σε δημόσια έκθεση από το έτος του θανάτου του μέχρι σήμερα. Κτισμένο από γρανίτη σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλεξέι Σιούσεφ, ενσωματώνει στη μνημειακή γραμμή του στοιχεία από αρχαία μαυσωλεία, όπως την Πυραμίδα του Ζοσέρ, τον Τάφο του Κύρου του Μέγα και (λιγότερο) τον Ναό των Επιγραφών.
| Μαυσωλείο του Λένιν | |
|---|---|
| Мавзолей Ленина | |
 | |
 | |
| Είδος | μαυσωλείο[1] και ορόσημο |
| Αρχιτεκτονική | Egyptian Revival architecture |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | |
| Διοικητική υπαγωγή | Tverskoy District |
| Χώρα | Ρωσία[1] και Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Έναρξη κατασκευής | 1930 |
| Ολοκλήρωση | 1930 |
| Ιδιοκτήτης | Ρωσία |
| Ύψος | 12 μέτρα |
| Όροφοι | 1 |
| Υλικά | γρανίτης, Λαβραδορίτης και porphyry |
| Αρχιτέκτονας | Αλεξέι Σιούσεφ |
| Προστασία | μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία[2] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
.jpeg)
Ο Λένιν πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1924. Μόλις δύο ημέρες αργότερα ανατέθηκε στον Αλεξέι Σιούσεφ το κτίσιμο μιας κατάλληλης δομής για να εκτεθεί εκεί η σορός του Λένιν σε λαϊκό προσκύνημα. Ο αρχιτέκτονας είχε ετοιμάσει ένα ξύλινο υπόστεγο στην Κόκκινη Πλατεία, κάτω από τα τείχη του Κρεμλίνου της Μόσχας, στις 27 του μηνός. Αργότερα την ίδια ημέρα το φέρετρο του Λένιν τοποθετήθηκε εκεί. Περισσότεροι από εκατό χιλιάδες άνθρωποι επισκέφθηκαν το φέρετρο τις επόμενες 6 εβδομάδες.[3] Μέχρι τον Αύγουστο του 1924 ο Σιούσεφ είχε αντικαταστήσει τη δομή αυτή με μία μεγαλύτερη και η σορός του Λένιν τοποθετήθηκε μέσα σε μία σαρκοφάγο σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα Κονσταντίν Μελνίκοφ.
Ο παθολόγος Αλεξέι Ιβάνοβιτς Αμπρικόσοφ είχε ταριχεύσει το σώμα του Λένιν λίγο μετά τον θάνατό του και το 1930 ολοκληρώθηκε ένα κανονικό μαυσωλείο, κατασκευασμένο από μάρμαρο, πορφυρίτη, γρανίτη και λαβραδορίτη, και σχεδιασμένο από τον Σιούσεφ, τον I.A. Φράντσουζ και τον Γ.K. Γιάκοβλεφ. Το μαυσωλείο χρησίμευε στη συνέχεια και ως εξέδρα από την οποία οι Σοβιετικοί ηγέτες παρακολουθούσαν τις παρελάσεις στην Κόκκινη Πλατεία.
Το 1973 ο γλύπτης Νικολάι Τόμσκι σχεδίασε μία νέα σαρκοφάγο για τον Λένιν.
Στις 26 Ιανουαρίου 1924 ο αρχιφρούραρχος Μόσχας εξέδωσε διαταγή να τοποθετηθεί τιμητική φρουρά στο Μαυσωλείο, την οποία οι Ρώσοι αποκαλούσαν «Φυλάκιο Αριθμός 1». Μετά τη Ρωσική Συνταγματική Κρίση του 1993 η τιμητική φρουρά καταργήθηκε και από το 1997 το «Φυλάκιο Αριθμός 1» είναι το Μνημείο του άγνωστου στρατιώτη στον Κήπο Αλεξάνδρου, στην άλλη πλευρά των τειχών του Κρεμλίνου.
Τον Οκτώβριο του 1941, όταν η Μόσχα κινδύνευε από την προέλαση των γερμανικών στρατευμάτων, η σορός του Λένιν μεταφέρθηκε στο Τιουμέν, την παλαιότερη ρωσική πόλη στη Σιβηρία. Μετά το τέλος του πολέμου επιστράφηκε και το Μαυσωλείο ξανάνοιξε για το κοινό.
Μεταξύ του 1924 και του 1972 υπολογίσθηκε ότι περισσότερα από 10 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέφθηκαν το Μαυσωλείο.
Η επίσης ταριχευμένη σορός του Ιωσήφ Στάλιν βρισκόταν δίπλα σε αυτή του Λένιν από τον θάνατο του Στάλιν τον Μάρτιο του 1953 μέχρι τον Οκτώβριο του 1961, οπότε απομακρύνθηκε στα πλαίσια της «αποσταλινοποίησης» και τάφηκε πιο πίσω, στη Νεκρόπολη του Τείχους του Κρεμλίνου, ακριβώς κάτω από το τείχος.
Επιπλέον, η σορός του Λένιν επρόκειτο να μεταφερθεί στο Πάνθεο της Μόσχας μετά την ολοκλήρωσή του, αλλά η κατασκευή του ακυρώθηκε μετά την πάροδο της αποσταλινοποίησης.
Η συντήρηση της σορού
Μέχρι τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, το συνεχές έργο της συντηρήσεως της σορού του Λένιν χρηματοδοτείτο από τη σοβιετική κυβέρνηση. Μετά από το έτος εκείνο δεν υπάρχει πλέον κρατική χρηματοδότηση και το προσωπικό συντηρήσεως πληρώνεται από ιδιωτικές δωρεές.[4] Το 2016 η ρωσική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σχεδίαζε να καταβάλει 13 εκατομμύρια ρούβλια για τη συντήρηση της σορού.[5]
Το Μαυσωλείο είναι ανοικτό στο κοινό κάθε ημέρα εκτός Δευτέρας και Παρασκευής από τις 10 π.μ. μέχρι τις 1 μ.μ., με την εξαίρεση των αργιών. Σχηματίζονται ακόμα ουρές επισκεπτών, αν και πολύ μικρότερες από ό,τι την κομμουνιστική εποχή. Η είσοδος στο Μαυσωλείο είναι δωρεάν. Οι ένοπλοι φρουροί του μπορούν να κάνουν σωματική έρευνα στους επισκέπτες πριν από την είσοδο, ενώ οι τελευταίοι απαιτείται να δείχνουν σεβασμό στο εσωτερικό του: απαγορεύεται η φωτογράφηση και η λήψη εικόνας, η ομιλία, το κάπνισμα, το να έχουν τα χέρια στις τσέπες, ενώ οι άνδρες που φορούν καπέλο πρέπει να το βγάζουν σε ένδειξη σεβασμού.[6]
Από το 1991 γίνονται συζητήσεις σχετικώς με την κατάργηση της Νεκρόπολης του Τείχους του Κρεμλίνου και την ταφή της σορού του Λένιν. Ο πρόεδρος Μπορίς Γιέλτσιν, με την υποστήριξη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, σκόπευε να κλείσει το Μαυσωλείο και να θάψει τον Λένιν δίπλα στη μητέρα του, τη Μαρία Αλεξάντροβνα Ουλιάνοβα, στο Κοιμητήριο του Βόλκοβο στην Αγία Πετρούπολη. Αλλά ο διάδοχος του Γιέλτσιν, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, αντιτάχθηκε στη μεταφορά, με το επιχείρημα ότι θα υπονοούσε πως γενεές πολιτών είχαν υιοθετήσει ψευδείς αξίες κατά την εβδομηκονταετία του σοβιετικού καθεστώτος.[7]
Τον Ιανουάριο του 2011 πάντως το κόμμα του Πούτιν, η Ενωμένη Ρωσία δημιούργησε μία ιστοσελίδα όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να ψηφίσουν εάν η σορός του Λένιν θα έπρεπε να ταφεί[8][9][10], και το 70% των ψηφισάντων ήταν υπέρ της ταφής.[11][12]
Το Μαυσωλείο έχει υποστεί αρκετές αλλαγές στην εμφάνιση μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως. Μία από τις πρώτες ήταν η τοποθέτηση πυλών στα κλιμακοστάσια που οδηγούν στην κεντρική εξέδρα. Μετά την κατάργηση της τιμητικής φρουράς αυτό ήταν απαραίτητο για να αποτραπεί η ελεύθερη πρόσβαση σε αυτή. Από το 2012 υπήρξε μετασκευή στα θεμέλια εξαιτίας της κατασκευής διπλανού κτίσματος το 1983, που στεγάζει μία κυλιόμενη σκάλα, η οποία χρησιμοποιήθηκε από μέλη του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΣΕ για να ανεβαίνουν στην εξέδρα. Το 1995-1996, όταν ο Γιέλτσιν χρησιμοποίησε την εξέδρα, ανέβηκε από το κλιμακοστάσιο του Μαυσωλείου, και όχι από την κυλιόμενη σκάλα. Σήμερα η εξέδρα δεν χρησιμοποιείται πλέον, οπότε έγινε αποδεκτή η αφαίρεση της κυλιόμενης σκάλας. Το 2018 το πρακτορείο RIA Novosti ανέφερε ότι ο Βλαντίμιρ Πετρόφ, μέλος της βουλής της Περιφέρειας του Λένινγκραντ, πρότεινε τη δημιουργία μιας ειδικής επιτροπής προκειμένου να εξετασθεί το ζήτημα της μεταφοράς της σορού του Λένιν από το Μαυσωλείο. Ο Πετρόφ φάνηκε να είναι διατεθειμένος να αντικαταστήσει τη σορό με ένα αντίγραφο από συνθετική ρητίνη.[13]
- Η Ουγγαρία κυκλοφόρησε γραμματόσημο με το Μαυσωλείο του Λένιν στις 20 Φεβρουαρίου 1952 (αρ. καταλόγου Yvert et Tellier HU 1041).
- Η ΕΣΣΔ κυκλοφόρησε γραμματόσημα με το Μαυσωλείο τα έτη 1925, 1934, 1944, 1946, 1947, 1948 και 1949.
- Νεκρόπολη του Τείχους του Κρεμλίνου
- Ανίτκαμπιρ
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
