Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία η Μαντώ ήταν κόρη του μάντη Τειρεσία και μητέρα του Μόψου.[2] Ο Τειρεσίας ήταν μάντης στη Θήβα και σύμφωνα με την παράδοση όταν χτύπησε με το ραβδί του δύο φίδια μεταμορφώθηκε σε γυναίκα, η Ήρα την έκανε ιέρεια της.[3] Την εποχή που ξέσπασε ο Πόλεμος των Επιγόνων η Μαντώ μεταφέρθηκε στους Δελφούς ως λάφυρο πολέμου. Ο Απόλλων την έκανε ιέρεια του και την έστειλε στην Κολοφώνα για να ιδρύσει ένα Μαντείο αφιερωμένο σε αυτόν. Η Μαντώ απέκτησε με τον Απόλλωνα τον Μόψο ενώ σύμφωνα με μερικούς μύθους ο πατέρας του Μόψου ήταν ο Ράκιος τον οποίο παντρεύτηκε αργότερα η Μαντώ. Σύμφωνα με την Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου όπως αναφέρει και ο Ευριπίδης στην τραγωδία του «Αλκμέων διά Κορίνθου» απέκτησε δύο παιδιά με τον Αλκμαίων, τον Αμφίλοχο και την Τισιφόνη. Με μια άλλη μετέπειτα έκδοση ο Απόλλων της ζήτησε να παντρευτεί τον πρώτο άντρα που θα συναντήσει μπροστά της μόλις φύγει από τους Δελφούς, αυτός ήταν ο Ράκιος αρχηγός των Κρητών που είχαν εγκατασταθεί στην πόλη Κλάρο στην Μικρά Ασία. Ο Ράικος πήρε την Μαντώ μαζί του και ίδρυσε ένα περίφημο Μαντείο αφιερωμένο στον Απόλλωνα της Κλάρου, στην αρχή λειτουργούσε ως Υδρομαντείο. Όταν έφτασε στην Κλάρο η Μαντώ έπιασε τα πικρά δάκρυα όταν είδε την λεηλατημένη πόλη, από τα δάκρυα της δημιουργήθηκε μια πηγή.[4] Ως σύζυγος της Μαντώς αναφέρεται, εκτός από τον Ράκιο, και κάποιος Ζωγραίος, πιθανώς Κορίνθιος και ταυτιζόμενος με τον αναφερόμενο «άνδρα Βακχιάδην».
Στην Ρωμαϊκή μυθολογία η Μαντώ μετέβη στην Ιταλία όπου παντρεύτηκε τον 6ο βασιλιά της Άλμπα Λόνγκα Τιβερίνο Σίλβιο, γιος τους ήταν ο Όκνος που ίδρυσε την Μάντοβα και της έδωσε το όνομα της μητέρας του. Οι ικανότητες της Μαντούς στις προφητείες ξεπέρασαν τις αντίστοιχες του πατέρα της, κατά τον Διόδωρο έγραψε χρησμούς. Η Μαντώ ήταν αδελφή της Ιστορίδας. Ο Παυσανίας αναφέρει, ότι στον πρόναο του ναού του Ισμηνίου Απόλλωνος στη Αρχαία Θήβα υπήρχε ο «Μαντούς δίφρος», δηλαδή ο λίθος όπου κατά την παράδοση καθόταν η Μαντώ. Πιθανότατα η Μαντώ ήταν οιωνοσκόπος, αφού και ο πατέρας της μάντευε τα μελλούμενα από τα πουλιά, ιδίως τα όρνεα. Η Μαντώ εμφανίζεται επιπλέον στον μύθο της Νιόβης της βασίλισσας της αρχαίας Θήβας, την είχε προειδοποιήσει να σταματήσει να χλευάσει την Λητώ επειδή θα εξόργιζε τους θεούς. Η Νιόβη την αγνόησε, εξακολουθούσε να χλευάζει την Λητώ με αποτέλεσμα να υποστεί σκληρή τιμωρία από τα παιδιά της, τον Απόλλων και την Άρτεμις.[5] Στη Θήβα μνημονεύεται και ένας Λάμπος, που είχε ερωτική σχέση με τη Μαντώ, αλλά σκοτώθηκε από τον Αμφιάραο με τη βοήθεια του Απόλλωνα.[6] Η Μαντώ ήταν τέλος μιά από τις θεότητες που παρουσιάζει ο Δάντης Αλιγκέρι στην Θεία Κωμωδία, στον 8ο κύκλο της.[7]
Δείτε επίσης
- Ο αστεροειδής 870 Μαντώ (870 Manto) που ανακαλύφθηκε το 1917 πήρε το όνομά του από το μυθικό αυτό πρόσωπο.
Παραπομπές
Πηγές
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
