Λογαριθμική συνάρτηση καλείται οποιαδήποτε συνάρτηση της μορφής logαx, όπου α πραγματική σταθερά, α>0 και α≠1. Δηλαδή η τιμή εκθετικής συνάρτησης ισούται με το λογάριθμο που έχει σαν βάση τη σταθερά α και σαν λογαριθμιζόμενο μέρος x μία ανεξάρτητη μεταβλητή (όρισμα).
|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες λογαριθμικές συναρτήσεις είναι η λογαριθμική συνάρτηση με βάση το 2 (στους υπολογιστές), με βάση το 10 (συνήθως συμβολίζεται με logx), και με βάση το e (αριθμός Όιλερ ίσος περίπου με 2,718). Στην τελευταία περίπτωση συμβολίζεται με lnx και ονομάζεται φυσικός λογάριθμος ενώ αναφέρεται σπανιότερα ως νεπέριος λογάριθμος (παρόλο που ο Napier έζησε 100 χρόνια πριν τον Euler που ανακάλυψε το e).