Έλληνας ποδοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κώστας Βελλιάδης ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής της πρώιμης μεταπολεμικής εποχής, ο οποίος αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας για την ομάδα του Άρη, κατακτώντας πρωτάθλημα Ελλάδος του 1946.
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 1922 | ||
Τόπος γέννησης | Ελλάδα | ||
Ημερ. θανάτου | 14 Ιανουαρίου 1975 | ||
Θέση | Τερματοφύλακας | ||
Ομάδες νέων | |||
Ολυμπιακός Θεσσαλονίκης | |||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1942-1955 | Άρης Θεσσαλονίκης | ||
1955-1956 | ΠΑΟΚ | ||
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1949 | Ελλάδα | 1 | (0) |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1961 | Άρης Θεσσαλονίκης | ||
1962-1963 | Εδεσσαϊκός Β΄ Εθνική (4ος Όμιλος) 3η θέση | ||
1963-1964 | Βέροια Β΄ Εθνική (4ος Όμιλος) 9η θέση | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Βελλιάδης εντάχθηκε στο δυναμικό του Άρη προπολεμικά, φορώντας τη φανέλα των τσικό και αγωνιζόμενος αρχικά ως σέντερ φορ. Μετά τους πρώτους μήνες στην ομάδα, μεταπήδησε στον χώρο της άμυνας και ξεκίνησε να αγωνίζεται στη θέση του τερματοφύλακα, όπου και καθιερώθηκε. Στις 26 Απριλίου του 1943 συμμετείχε στον φιλικό αγώνα του Άρη εναντίον της μικτής ομάδας του Ηρακλή και του ΠΑΟΚ, ο οποίος έληξε ισόπαλος με 2-2.[1] Συνέχισε ως βασικός τερματοφύλακας των "κίτρινων" μέχρι την επανέναρξη των πρωταθλημάτων και κατέκτησε το πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης με επτά νίκες σε δέκα αγώνες. Ο Άρης προκρίθηκε στην τελική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος, με τον Βελλιάδη να παίζει σε όλα τα ματς της ομάδας και κατακτώντας το πρωτάθλημα Ελλάδος για τρίτη φορά στην ιστορία του συλλόγου.[2]
Ο Βελλιάδης παραμέρισε όλους τους άλλους πιθανούς τερματοφύλακες των "κίτρινων", απουσιάζοντας από την βασική ενδεκάδα του Άρη σε ελάχιστες περιπτώσεις. Στα τέλη του 1947, κατέκτησε το κύπελλο Χριστουγέννων κερδίζοντας κατά σειρά τους ΠΑΟΚ, Ηρακλή και την ομάδα της ΧΙ Μεραρχίας. Ακολούθησε το Τουρνουά Πάσχα Αθηνών με νικητή και πάλι τον Άρη, ενώ στις 20 Ιουνίου 1948 οι "κίτρινοι" ήλθαν ισόπαλοι σε διεθνές φιλικό που διακόπηκε λόγω βροχής ενώ το σκορ ήταν 1-1, με την γαλλική Ρενς. Ο Άρης απόλεσε το τοπικό πρωτάθλημα του 1948, χάνοντας από τον ΠΑΟΚ στο τελευταίο ματς της διοργάνωσης.
Η μοναδική εμφάνιση του Βελλιάδη με τα χρώματα της ελληνικής εθνικής ομάδας πραγματοποιήθηκε στις 25 Μαΐου 1949, όταν για το κύπελλο Φιλίας της Ανατολικής Μεσογείου, η Ελλάδα ηττήθηκε από την δεύτερη ομάδα της Ιταλίας με 2-3.[3]
Στην τελική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος του 1949, έγινε εμφανής ο εκρηκτικός χαρακτήρας του Βελλιάδη, όταν στις 19 Ιουλίου ο Άρης αντιμετώπιζε εκτός έδρας τον Παναθηναϊκό και προηγούνταν με 0-1. Δεκαπέντε λεπτά πριν την λήξη του αγώνα, ο Βελλιάδης έχασε την μπάλα σε μία έξοδο και οι "πράσινοι" ισοφάρισαν, με τους παίκτες του Άρη να διαμαρτύρονται έντονα για φάουλ στον τερματοφύλακα. Ο διαιτητής Ζαπάρδας απέβαλλε τον Βελλιάδη για τις διαμαρτυρίες, αλλά ο ίδιος αρνήθηκε να φύγει από το γήπεδο, με αποτέλεσμα να διακοπεί ο αγώνας υπέρ του Παναθηναϊκού.[4] Ο ίδιος, μαζί με τον Βαχάκ Αμπραχαμιάν, τιμωρήθηκαν αυστηρά και μετά την αποχώρηση του τελευταίου από την ενεργό δράση, ο Βελλιάδης πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού της ομάδας.
Την σεζόν 1949-50, ο Άρης διακρίθηκε στην διοργάνωση του κυπέλλου Ελλάδας, αποκλείοντας την Ελπίδα Δράμας, τον ΠΑΟΚ και τον Εθνικό, με τον Βελλιάδη να απουσιάζει μόνο από τον ημιτελικό με την ομάδα του Πειραιά. Στις 26 Απριλίου 1950, συμμετείχε στον μοναδικό τελικό της μακρόχρονης καριέρας του, όπου οι "κίτρινοι" ηττήθηκαν με 4-0 από την ΑΕΚ.[5]
Την σεζόν 1952-53, ο Άρης κατέκτησε το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης και προκρίθηκε στην τελική φάση, όπου αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Στις 7 Ιουνίου 1953, ο Άρης φιλοξενούνταν από τον Παναθηναϊκό, με τον Βελλιάδη να αγωνίζεται με κάταγμα στο χέρι του.
Ο διεθνής τερματοφύλακας παρέμεινε στον Άρη μέχρι το καλοκαίρι του 1955, όταν αφέθηκε ελεύθερος από την διοίκηση του Άρη και μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ.[6] Ο "δικέφαλος του Βορρά" κέρδισε δύο φορές τον Άρη, υποσκελίζοντας τον στο πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης, ενώ οι "κίτρινοι" ξεπέρασαν τον αιώνιο τους αντίπαλο στο πρωτάθλημα βορείου ομίλου.[7]
Μετά από μία σεζόν στον ΠΑΟΚ, ο Βελλιάδης αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, για αν συνεχίσει ως προπονητής, σε Εδεσσαϊκό (1962-63),[8] Βέροια (1963-64), Ολυμπιακό Βόλου, Νάουσα, [ Απόλλωνα Καλαμαριάς και φθάνοντας να είναι εκλέκτορας των παικτών της εθνικής Ελλάδας για την Βόρεια Ελλάδα. Τελευταίο αθλητικό πόστο του ήταν η θέση του προπονητή της εφηβικής ομάδας του Άρη.
Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, στις 14 Ιανουαρίου 1975.[9]
Διοργάνωση | Αγώνες | Γκολ |
---|---|---|
Πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης | 58 | - |
Πρωτάθλημα Ελλάδας | 10 | - |
Κύπελλο Ελλάδας | 17 | - |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.