![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0b/Turks_Kurdistan.png/640px-Turks_Kurdistan.png&w=640&q=50)
Κουρδική ανταρσία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κουρδική ανταρσία (Φεβρουάριος[1]/Μάρτιος - Ιούνιος 1925) ήταν εξέγερση πρωτίστως θρησκευτικού (με επικεφαλής το σεϊχη Σαΐντ[2] που ηγήθηκε τουλάχιστον 7.000 μαχητών) αλλά και εθνικού χαρακτήρα[3], η οποία έλαβε χώρα στα εδάφη της Νοτιοανατολικής Τουρκίας (τουρκικό Κουρδιστάν) περιοχής που κατοικείται, σχεδόν αποκλειστικά, από αμιγείς κουρδικούς πληθυσμούς[4]. Αφορμή για την εξέγερση, η οποία εκδηλώθηκε, πιθανότατα, με βρετανική υποστήριξη[5] και στην οποία πήραν μέρος πρώην σουλτανικοί αξιωματούχοι, υπήρξαν οι περιορισμοί που είχαν επιβληθεί στους Κούρδους της Τουρκίας από το ίδιο το τουρκικό κράτος[6], αλλά και η απογοήτευση των Κούρδων για τη μη επίτευξη αυτοδιάθεσης, όπως είχε καλλιεργηθεί μέσα από το κείμενο της Συνθήκης των Σεβρών, σύμφωνα με την οποία το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους[7]. Οι επαναστάτες είχαν θέσει σαν στόχο τους την εγκαθίδρυση ανεξάρτητου Χαλιφάτου, θρησκευτικός αρχηγός του οποίου προορίζονταν να είναι ο πρίγκιπας Σελήμ, υιός του εκδιωχθέντος Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ[8]και τη δημιουργία κουρδικής κρατικής οντότητας με πρωτεύουσα το Ντιγιαρμπακίρ[9]. Η κουρδική επανάσταση υπήρξε ανεπιτυχής[10] και οι επικεφαλής της απαγχονίστηκαν από τις τουρκικές αρχές[11] [12], αποτελώντας, ωστόσο, μόνο την αρχή από μία σειρά παρόμοιων συγκρούσεων[13], που ακολούθησαν[14] την ίδια και την επόμενη δεκαετία[15] [16], αλλά και που συνεχίζονται έως και τα τέλη της 2ης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0b/Turks_Kurdistan.png/320px-Turks_Kurdistan.png)